Maja Komorowska
Z Wikipedii
| Maria Janina Maja Komorowska-Tyszkiewicz | |
 |
|
| Maja Komorowska jako Cecily Robson w "Kwartecie" Rolanda Harwooda w reż. Zbigniewa Zapasiewicza | |
| Data i miejsce urodzenia | 23 grudnia 1937 Warszawa |
Maja Komorowska wł. Maria Janina Maja Komorowska-Tyszkiewicz (ur. 23 grudnia 1937 w Warszawie) –wybitna polska aktorka teatralna i filmowa. Wywodzi się z rodziny hrabiów Komorowskich herbu Korczak. Jest córką Leona hrabiego Komorowskiego i Ireny z Leitgeberów.
W 1960 roku ukończyła Wydział Lalkarski Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w Krakowie.
W tym samym roku debiutowała na scenie - 30 września 1960 w Teatrze Lalki i Maski "Groteska" w Krakowie. Od roku 1961 związana z zespołem Jerzego Grotowskiego, najpierw Teatrem 13 Rzędów w Opolu, a następnie Teatrem Laboratorium we Wrocławiu. Współpraca ta trwała do roku 1968 (z blisko roczną przerwą, w 1964). W międzyczasie, w 1963, zdała eksternistyczny egzamin aktorski.
Po odejściu z Laboratorium współpracowała z teatrami wrocławskimi: Współczesnym (1968-1970) i Polskim (1970-1972). W 1972 roku przeszła do warszawskiego Teatru Współczesnego, z którym związana jest do dziś. W Warszawie można było oglądać jej wspaniałe kreacje gościnnie w Starej Prochowni, Scenie Prezentacje czy w Teatrze Dramatycznym (tam też doszło do jej spotkania z Krystianem Lupą - przy okazji spektaklu "Ausloeschung - Wymazywanie"). Od 1982 roku wykłada w Akademii Teatralnej w Warszawie.
Za początek jej przygody z filmem uznaje się spotkanie z Krzysztofem Zanussim. W 1971 r. aktorka stworzyła u niego dwie diametralnie różne kreacje - w Życiu rodzinnym zagrałą frywolną Bellę, a w telewizyjnym Za ścianą była zakompleksioną niedoszłą panią naukowiec. Te dwie role sprawiły, że Komorowska stała się jedną z najbardziej obiecujących aktorek w Polsce.
Występowała w filmach najwybitniejszych reżyserów - Wajdy, Kieślowskiego, Konwickiego, Bajona, ale najwięcej zawdzięcza wieloletniej współpracy z Krzysztofem Zanussim. Była jego muzą - razem zrobili kilkanaście filmów, z których co najmniej kilka należy do klasyki polskiego kina.
Od lat bierze czynny udział w życiu społecznym i kulturalnym, np. wspierając budowę warszawskiego hospicjum onkologicznego, Tygodnie Kultury Chrześcijańskiej czy udział w Kongresach Kultury.
Oddzielną kartą w jej biografii jest pomoc internowanym w czasie stanu wojennego (była członkiem Prymasowskiej Rady Pomocy Internowanym i Ich Rodzinom). Jest częstym gościem ośrodków polonijnych na całym świecie, gdzie występuje z wieczorami poetyckimi. Z tymi spektaklami jeździ także po całej Polsce.
Jej ojcem był Leon hrabia Komorowski z Kurmen h. Korczak (1900-1959). Ma brata bliźniaka - aktora Piotra Komorowskiego. W 1959 r. wyszła za mąż za Jerzego Huberta Tyszkiewicza, pochodzącego z rodziny hrabiowskiej. Ma syna Pawła (ur. 26 stycznia 1963 r.). Ma też dwie wnuczki i dwóch wnuków.
Napisała książkę 31 dni maja, jest bohaterką książki Barbary Osterloff Pejzaż. Rozmowy z Mają Komorowską (2004). 25 stycznia 2008 roku dostała nagrodę od Ministra Kultury "GLORIA ARTIS".
[edytuj] Wybrana filmografia
- Życie rodzinne (reż. Krzysztof Zanussi, 1970),
- Za ścianą (reż. Krzysztof Zanussi, 1971),
- Jak daleko stąd, jak blisko (reż. Tadeusz Konwicki, 1971),
- Wesele (reż. Andrzej Wajda, 1973),
- Bilans kwartalny (reż. Krzysztof Zanussi, 1975),
- Spirala (reż. Krzysztof Zanussi, 1978),
- Panny z Wilka (reż. Andrzej Wajda, 1979),
- Kontrakt (reż. Krzysztof Zanussi, 1980),
- Limuzyna Daimler-Benz (reż. Filip Bajon, 1982),
- Rok spokojnego słońca (reż. Krzysztof Zanussi, 1984),
- Dekalog I (reż. Krzysztof Kieślowski, 1988)
- Lawa (reż. Tadeusz Konwicki, 1989),
- Stan posiadania (reż. Krzysztof Zanussi, 1989),
- Cwał (reż. Krzysztof Zanussi, 1995),
- Wyrok na Franciszka Kłosa (reż. Andrzej Wajda, 2000),
- Katyń (reż. Andrzej Wajda, 2007).
[edytuj] Bibliografia
- M. Komorowska, 31 dni maja, Warszawa (1994)
- B. Osterloff, Pejzaż. Rozmowy z Mają Komorowską, Warszawa (2004)
