Maksymilian Rutkowski
Z Wikipedii
Maksymilian Kazimierz Rutkowski (ur.26 sierpnia[1] 1867 w Wielkiej Wsi k. Olkusza, zm. 15 listopada 1947 w Krakowie) - profesor doktor medycyny, generał brygady Wojska Polskiego.
Spis treści |
[edytuj] Biogram
Był synem Maksymiliana, dzierżawcy dóbr w Wielkiej Wsi, i Kazimiery z Leńczowskich. W latach 1908 –1920 pracował w krakowskim Szpitalu Św. Łazarza. W 1910 został profesorem, kierownikiem katedry i kliniki chirurgii i wykładowcą Uniwersytetu Jagiellońskiego. Opracował sposoby operacji wytwórczych pęcherza moczowego przy pomocy jelita biodrowego i przełyku. Jako pierwszy w Polsce leczył gruźlicę.
W czasie I wojny światowej zorganizował czołówkę chirurgiczną tzw. "Grupę Rutkowskiego", ktora działała w szpitalach polowych Legionów Polskich na Podolu, Wołyniu i Królestwa.
3 lutego 1920 Naczelny Wódz Józef Piłsudski dekretem L. 1863 przyjął go do Rezerwy Armii z jednoczesnym mianowaniem generałem podporucznikiem lekarzem i powołaniem do "czynnej służby na czas zapotrzebowania wojennego w charakterze konsulenta chirurgicznego"[2]. Szczegółowy przebieg służby nie jest znany. Prawdopodobnie wiosną 1921 zwolniony został z czynnej służby. Zweryfikowany w stopniu generała brygady ze starszeństwem z 1 czerwca 1919.
[edytuj] Ordery i odznaczenia:
[edytuj] Zobacz:
- Generałowie polscy
- Generałowie II Rzeczypospolitej Polskiej
- Generałowie II Rzeczypospolitej Polskiej awansowani w 2007 r.
- Generałowie w ujęciu historycznym - statystyka
- Generałowie polscy w niewoli
[edytuj] Źródła:
- Mała Encyklopedia Medycyny. Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1979. ISBN 83-01-00200-X.
- Tadeusz Kryska-Karski i Stanisław Żurakowski: Generałowie Polski Niepodległej, Editions Spotkania, Warszawa 1991, wyd. II uzup. i poprawione, s. 158.
- Piotr Stawecki: Słownik biograficzny generałów Wojska Polskiego 1918-1939, Warszawa 1994, ISBN 83-11-08262-6, s. 287.
