Maluszyn (województwo łódzkie)

Z Wikipedii

Ten artykuł wymaga dopracowania zgodnie z zaleceniami edycyjnymi.
Należy w nim poprawić: poprawić nieencyklopedyczny styl, usunąć nieencyklopedyczne informacje.
Po naprawieniu wszystkich błędów można usunąć tę wiadomość.

Współrzędne: 50°54'48" N 19°47'40" E


Maluszyn
Województwo	łódzkie
Powiat	radomszczański
Gmina	Żytno
Położenie	50° 54' 48'' N 19° 47' 40'' E
Liczba mieszkańców • liczba ludności	ok. 280
Strefa numeracyjna (do 2005)	34
Kod pocztowy	97-532
Tablice rejestracyjne	ERA
Położenie na mapie Polski Maluszyn

Maluszyn – wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie radomszczańskim, w gminie Żytno.

Początki wsi sięgają XI wieku. Znajduje się tu zabytkowy kościół pw. św. Mikołaja z 1777 roku, brama z wieżą zegarową, obok piętrowa oficyna (jedyna pozostałość z dawnego pałacu w Maluszynie, który został zniszczony w 1945. W zachowanych, dawnych budynkach dworskich znajdują się obecnie mieszkania i szkoła podstawowa. Pierwszą szkołę wystawił tutaj w połowie XIX w. ówczesny dziedzic Aleksander Ostrowski.

W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa częstochowskiego.

[edytuj] Historia

W Maluszynie urodził się Józef Ostrowski, polski polityk. Maluszyńska linia Ostrowskich powstała w 1738, gdy przedstawiciel tego rodu wykupił zadłużone dobra od rodziny Malczewskich. Był nim Kazimierz Ostrowski herbu Korab ożeniony z Petronelą z Moszyńskich, sukcesorką dużego majątku pod Radomskiem.

Od tej pory Maluszyn staje się rezydencją tej rodziny, którą po przedwczesnej śmierci jej właściela (1753 r.) niepodzielnie gospodarzy przez 26 lat owdowiała dziedziczka. Największe zasługi dla rozwoju tego majątku poniósł jednak ich syn Michał, który najpierw robił karierę polityczną przy królu Stanisławie Poniatowskim – dochodząc do stopnia pułkownika wojsk koronnych – a po otrzymaniu w spadku dopiero co zniszczonego przez pożar Maluszyna doprowadził go ponownie do rozkwitu. Kolejno wykupuje okoliczne wsie, gdzie zakłada folwarki, młyny i cegielnie, które przynoszą duże zyski. Ożeniony z Marcjanną Tymowską ma z nią syna Wojciecha (który otrzymuje majątek w Radoszewnicy pod Koniecpolem, żeniąc się z Józefą Potocką). Wnukiem jest Aleksander – uczestnik Powstania Listopadowego, który po powrocie do kraju (amnestia) zakłada cukrownie, drenuje pola zwiększając plony, wreszcie wprowadza nowoczesną gospodarkę leśną oraz rybną (stawy zasilane kanałem z Pilicy). Jego córka, Ludwika, zakłada w 1880 obszerny sad i warzywnik z oknami szklarniowymi. Położone między Pilicą a dworem przynoszą niespotykane dotychczas plony. Ostatnim z Ostrowskich jest Józef (zm. w 1923), majątek przejmują Potoccy z Koniecpola. Parafia w Maluszynie powstała na przełomie XIV i XV w. i posiadała drewniany kościół. W 1582 postawiono nowy, także drewniany kościół, który spłonął w 1777. Obecny, murowany powstawał w latach 1777-1787.W 1900 przeszedł rozbudowę – co upamietniają łacińskie napisy na tylnej ścianie kościoła. Widnieją też tam daty dalszych remontów: 1891 i 1976. Położony malowniczo, nad wysokim, lewym brzegiem Pilicy, uległ poważnym zniszczeniom w 1945 – najpierw w czasie ostrzału aryleryjskiego a następnie podczas wichury. Mozolnie restaurowany, otrzymał dzisiejszy wygląd w końcu lat 70. XX wieku. Następnie odbudowano też zabudowania gospodarcze, oraz ponownie odnowiono kościół (r. 1988). W latach 1932-34 proboszczem był tutaj ks. Bonawentura Metler. 1 czerwca 1944 na północ od Maluszyna w rejonie wsi: Wola Życińska i Bobrowniki, rozegrała się bitwa oddziału partyzanckiego AK"Andrzeja" – porucznika Floriana Budniaka z obławą ok. 2000 Niemców. Doskonale okopani partyzanci zadali Niemcom duże straty (37 zabitych i rannych, w tym major SS), ale zanim wycofali się za Pilicę sami też pozostawili wielu swych kolegów na polu walki. Pochowano ich na polowym cmentarzyku pod Ciężkowiczkami.