Marilyn Manson

Z Wikipedii

Ten artykuł dotyczy muzyka. Zobacz też: Marilyn Manson (grupa muzyczna).

Marilyn Manson
Marilyn Manson na koncercie w Lublanie, rok 2007
Imię i nazwisko	Brian Hugh Warner
Data urodzenia	5 stycznia 1969
Pochodzenie	Stany Zjednoczone (Canton)
Gatunek	metal alternatywny, hard rock
Zawód	wokalista, autor tekstów, producent muzyczny
Aktywność	1989–
Wytwórnia płytowa	nothing Interscope
Zespół
Marilyn Manson Mrs. Scrabtree
Kolekcja cytatów w Wikicytatach
Strona internetowa

Marilyn Manson, właściwie Brian Hugh Warner (urodzony 5 stycznia 1969 roku) – amerykański wokalista oraz lider zespołu Marilyn Manson. Znany przede wszystkim z prowokujących tekstów, kontrowersyjnego wizerunku i zachowania. Uznany za skandalistę, był tematem wielu kontrowersji, szczególnie pod koniec lat 90. XX wieku.

[edytuj] Wczesne lata

Urodzony w Canton w stanie Ohio, syn Hugh i Barbary Warnerów. Uczęszczał do katolickiej szkoły, której rygory całkowicie mu nie odpowiadały. Zaczął prowokować kadrę nauczycielską do usunięcia go ze szkoły, niestety na próżno. Po ukończeniu nauki w liceum Glen Oak jego rodzina przeprowadziła się do Ft. Lauderdale na Florydzie.

[edytuj] Muzyka

Zobacz więcej w osobnym artykule: Marilyn Manson (grupa muzyczna).

Na studiach został dziennikarzem muzycznym dla lokalnego magazynu. Przeprowadził wywiad między innymi z Trentem Reznorem z Nine Inch Nails. Szybko stwierdził, że bardziej pociąga go udzielanie wywiadów, niż ich przeprowadzanie. W 1989 roku przyjął pseudonim Marilyn Manson (połączenie Marilyn Monroe i Charlesa Mansona) i założył zespół Marilyn Manson and the Spooky Kids, w skład którego weszli oprócz niego: Brian Tutunick (gitara basowa), Scott Putesky (gitara) oraz Perry Pandrea (keyboard). Zespół nie posiadał perkusisty, używał automatu perkusyjnego. Manson stał się jednocześnie liderem tego zespołu, jak i twórcą jego skandalizującego, "wampirzego" image’u.

[edytuj] Kontrowersje

W kwietniu 1999 roku miała miejsce tragiczna strzelanina w szkole w Columbine, w której dwóch kilkunastoletnich uczniów-morderców zastrzeliło kilkanaście przypadkowych osób, potem popełniając samobójstwo. Według relacji psychologów sądowych, do zbrodni zmotywowała ich w dużym stopniu twórczość Mansona, co spowodowało ostre ataki na zespół. Manson został zmuszony do skrócenia trwającej właśnie trasy koncertowej Rock is Dead, po czym na pewien czas całkowicie zniknął ze sceny. Dopiero później okazało się, iż sprawcy zajść w Columbine High Shool nie lubili muzyki MM, ale zespół już stał się kozłem ofiarnym i tego nie naprawiono.

[edytuj] Film

Manson ma również swój wkład w tworzenie ścieżek dźwiękowych do filmów. Najbardziej znaczące w tej dziedzinie były utwory do filmów: Zagubiona autostrada, Matrix, Z piekła rodem, To nie jest kolejna komedia dla kretynów, oraz podkład muzyczny do filmu Resident Evil. W 2002 roku brał udział w tworzeniu soundtracku do Queen of the Damned, który otrzymał bardzo pozytywne recenzje. W 2005 roku jeden z utworów Mansona znalazł się na ścieżce dźwiękowej filmu Piła II. Ostatnio Manson przygotował cover piosenki This is Halloween (oryg. Danny Elfman), jako dodatek do ścieżki dźwiękowej z filmu Miasteczko Halloween w reżyserii Tima Burtona.

Związek Mansona z filmem to również aktorstwo i reżyseria. Pierwszy raz pojawił się epizodycznie w 1997 roku w Zagubionej autostradzie Davida Lyncha, grając gwiazdkę porno. Rok później zagrał epizod w filmie Cukiereczek. Pojawił się też w krótkometrażowym filmie The Hire: Beat the Devil, u boku Gary’ego Oldmana i Jamesa Browna. W 2003 roku zagrał trzecioplanową postać w filmie Party Monster, zaraz po tym pojawił się w filmie Asi Argento The Heart is Deceitful Above All Things. Na 2005 rok planował rolę w filmie Living Neon Dreams. Natomiast jednym z jego najważniejszych występów był gościnny udział w filmie Michaela Moore’a Zabawy z bronią.

Manson wyreżyserował własny film pt. Doppelherz, który był dołączany jako dodatek do albumu The Golden Age of Grotesque. Jest także współreżyserem swoich teledysków. Od lat ma w planach wyreżyserowanie filmu, który mniej lub bardziej będzie nawiązywał do jego trylogii muzycznej wydanej w latach 1996-2000. Manson realizuje także swój pełnometrażowy debiut reżyserski. Jego film Phantasmagoria: The Visions of Lewis Carroll to horror psychologiczny, który ma opowiadać o życiu pisarza Lewisa Carrolla. Premiera jest przewidziana na rok 2007.

[edytuj] Malarstwo

Manson maluje również akwarele. Pierwsza wystawa jego prac, zatytułowana The Golden Age of Grotesque, odbyła się w dniach 13-14 września 2002 roku w Los Angeles. Następne trzy wystawy odbyły się w kwietniu 2003 roku, w ramach pokazów artystycznych Grotesque Burlesque w Berlinie, Paryżu i Londynie. We wrześniu 2004 roku, w Paryżu i w Berlinie, odbyły się dwie kolejne wystawy, zatytułowane Trismegistus. Wiele z jego obrazów zostało sprzedanych za znaczne sumy. Kupili je między innymi Jack Osbourne, Dave Navarro, Andy Dick. Krytyka wyraża się o nich dosyć ostrożnie.
W 2002 roku Manson zaprzyjaźnił się z austriackim artystą Gottfriedem Henweinem, co zaowocowało współpracą przy serii zdjęć i dekoracji scenicznej dla albumu The Golden Age of Grotesque i trasy Grotesque Bulesque.

[edytuj] Życie prywatne

Dnia 3 grudnia 2005 roku po prawie pięciu latach znajomości Manson wstąpił w związek małżeński z Ditą Von Teese. Ceremonia odbyła się w Kilsheelan, w hrabstwie Tipperary w Irlandii - w zamku należącym do przyjaciela młodej pary, artysty Gottfrieda Helnweina i, wbrew zapowiedziom prasy, obeszła się bez kontrowersji. Całość utrzymana była w stylu wiktoriańskim, a ślubu udzielił przyjaciel muzyka, reżyser Alejandro Jodorowsky.
Manson poprzednio był zaręczony z aktorką Rose McGowan. Miał również mniej lub bardziej krótkotrwałe związki z Tracy Lords, Jenną Jameson i Melissą Romero. Relacja z tą ostatnią została opisana w autobiografii muzyka Long Hard Road out of Hell.

Manson jest Wielebnym Kościoła Szatana, największej organizacji satanistycznej na świecie. Nie praktykuje jednak, ani nie pełni swej funkcji, uznając przyznane mu stanowisko za oznakę szacunku ze strony założyciela Antona Szandora LaVeya.

29 grudnia 2006r. podpisał dokumenty w sprawie rozwodu. Oficjalnie rozwód z Ditą von Teese wziął 6 stycznia 2007, obecnie spotyka się z 20 letnią aktorką Evan Rachel Wood która gra w jego teledysku Heart-Shaped Glasses (When the heart guides the hand).

[edytuj] Wrestling

Piosenki Marilyn Mansona chętnie używane są jako entrance theme'y (tzn. piosenki, przy których zawodnicy wchodzą na ring) w wrestlingu. Do najpopularniejszych przykładów należą nieco zmodyfikowany utwór "Disposable Teens" wykorzystywany przez zapaśnika TNA Christophera Danielsa i do niedawna "Personal Jesus" zawodnika federacji Ring of Honor - Austina Ariesa. Od niedawna piosenka "This is the new shit" jest oficjalnym themem ECW (będącym jednym z rosterów olbrzymiej federacji WWE).

[edytuj] Bibliografia

Książki wydane przez Mansona:

Trudna droga z piekła (The Long Hard Road out of Hell): 1998, Plexus Publishing; wydanie polskie ukazało się nakładem wydawnictwa KAGRA

Książki o Mansonie (wybór):

Chuck Weiner, Marilyn Manson "Talking". Omnibus Press (2004)
Gavin Baddeley, Dissecting Marilyn Manson. Plexus Publishing (UK) (lipiec 2002) - w Polsce wydane jako "Marilyn Manson - Dysekcja", nakładem wydawnictwa KAGRA
Kurt Reighley, Marilyn Manson. St. Martin's Griffin (1998)
Kalen Rogers, Marilyn Manson: The Unauthorized Biography. Omnibus Press (1997)
Doug Small, The Story of Marilyn Manson. Omnibus Press (1996)
Chuck Weiner, Marilyn Manson: In His Own Words. Omnibus Press (2000)

[edytuj] Filmografia

Zagubiona autostrada (aktor, 1997)
Spawn (utwór "Long Hard Road Out of Hell", 1997)
Dead Man on Campus (utwór "Golden Years", 1998)
Nawiedzony dom (Utwór "Sweet Dreams", 1999)
Cukiereczek (aktor, 1999)
Matrix (Utwór "Rock Is Dead", 1999)
Clone High (głos, 2000)
Księga Cieni: Blair Witch 2 (utwór "Disposable Teens", 2000)
From Hell (utwór "The Nobodies (Wormwood Remix)" , 2001)
To nie jest kolejna komedia dla kretynów (utwór "Tainted Love", 2001)
Resident Evil (ścieżka dźwiękowa, 2002)
Zabawy z bronią (występ gościnny, 2002)
Królowa potępionych (utwór "Redeemer", 2001)
Death Parade (Guns, God and Government World Tour) (reżyser, 2002)
Matrix: Reaktywacja (Utwór "This Is The New Shit", 2003)
The Hire: Beat the Devil (aktor, 2003)
Party Monster (aktor, 2003)
Doppelherz (aktor, reżyser, 2003)
The Heart is Deceitful Above All Things (aktor, 2004)
Piła II (utwór "Irresponsible Hate Anthem", 2005)
Dom woskowych ciał (utwór "Dried Up, Tied And Dead To The World", 2005)
Rise: Blood Hunter (aktor, 2006)
Phantasmagoria: The Visions of Lewis Carroll (reżyser, aktor, kompozytor, scenarzysta, producent, 2008)