Marzena Komsta
Z Wikipedii
Marzena Komsta | |
Data i miejsce urodzenia | 7 lutego 1970 Gdynia |
Narodowość | polska |
Dziedzina sztuki | muzyka |
Marzena Komsta (ur. 7 lutego 1970 w Gdyni) – kompozytorka, córka Ignacego i Barbary, mieszkała w Gdańsku w dzieciństwie, od listopada 1993, mieszka we Francji.
Spis treści |
[edytuj] Życiorys
[edytuj] Wykształcenie muzyczne
Studiowała na Pomorzu kompozycję u Eugeniusza Głowskiego w Akademii Muzycznej w Gdańsku w latach 1989-1990 , a następnie u Zbigniewa Bagińskiego i Włodzimierza Kotońskiego w Akademii Muzycznej w Warszawie w latach 1990-1994. Naukę kontunuowała za zagranicą, gdzie studiowała w latach 1993-1996 u Phillippe’a Manoury'ego i Dennisa Lorraina w Conservatoire National Supérieur de Musique w Lyonie na wydziale Kompozycji, Muzyki Akustycznej, Elektroakustycznej i Informatyki Muzycznej.
W 1996 roku została przyjęta do Formation Doctorale en Musique et Musicologie du XXe siècle (w dziedzinie kompozycji tworzonej przy pomocy komputera) przy l’Institut de Recherche et de Coordination Acoustique-Musique (IRCAM)/Sorbona/EHESS/CNRS w Paryżu. Brała udział w wielu kursach kompozytorskich, m.in. Międzynarodowych Letnich Kursach dla Młodych Kompozytorów w Kazimierzu Dolnym w roku 1991 i 1993, gdzie pracowała pod kierunkiem takich kompozytorów, jak Krzysztof Penderecki, Magnus Lindberg, Louis Andriessen, Tristan Murail, czy Georges Aperghis. Wiedzę muzyczną rozwijała na Kursach muzyki współczesnej i komputerowej, m.in. na Kursie Francuskiej Muzyki Współczesnej w roku 1991 i Kursie Muzyki Komputerowej w roku 1992, które zostały zorganizowane przez Akademię Muzyczną w Warszawie, oraz na Kursach Kompozycji w Awinionie w latach 1992,1994,1996.
Uczestniczyła również w licznych seminariach poświęconych muzyce współczesnej i nowym technologiom, m.in. w Lyonie. Ponadto otrzymała stypendia: Akademii Muzycznej w Warszawie w okresach 1990-1991 i 1993-1994, stypendium Witolda Lutosławskiego w latach 1993 i 1996-1997, oraz stypendium francuskiej fundacji „Nadia et Lili Boulanger” w roku 1995. W roku 1996 została nominowana do nagrody „Paszport” tygodnika „Polityka”.
Muzyka Marzeny Komsty zainspirowała wielu artystów do utworzenia obrazów filmowych, choreografii i instalacji plastycznych. Od 1995 roku, Marzena Komsta jest członkiem SACEM-u (Société des Auteurs, Compositeurs et Editeurs de Musique).
[edytuj] Nagrody
Utwory – zarówno instrumentalne, jak i elektroniczne – nagradzane były na konkursach kompozytorskich, takich jak: Międzynarodowy Konkurs Kompozycji na Fortepian „Manuel Valcárcel” w Santander, Konkurs „Ensemble Orchestral Contemporain” i „Grame” w Lyonie oraz Konkurs im. Toli Korian w Londynie. Jest również laureatką prestiżowej nagrody Villa Kujoyama w Kioto (Japonia), gdzie w 2003 została mianowana kompozytorem rezydentem. Otrzymała zamówienia od Rządu Francuskiego, Studio GRAME w Lyonie, Muzeum Sztuk Pięknych/Ensemble Rhizo’Instrumental w Rennes, Ernst von Siemens Musikstiftung/Warszawska Jesień, festiwali Musica w Strasburgu, Rendez-vous Musique Nouvelle w Forbach (dla Elżbiety Chojnackiej), Gdańskich Spotkań Młodych Kompozytorów, Musica Polonica Nova we Wrocławiu, a także wielu wykonawców, m.in. Orkestr De Ereprijs, Ensemble Suo Tempore. Z ramienia Rządu Francuskiego reprezentowała w Japonii francuską scenę muzyczną. Wykładała swoją twórczość na japońskich uniwersytetach.
[edytuj] Festiwale
Jej muzyka wykonywana była na festiwalach:
- Warszawska Jesień
- Gdańskie Spotkania Młodych Kompozytorów
- International Review of Contemporary Music w Belgradzie
- „ppianissimo” w Sofii
- „Musica” w Strasburgu
- „Rendez-vous Musique Nouvelle” w Forbach
- „Aujourd’hui Musique” w Perpignan
- Youth Music Forum w Kijowie
- Contrasts we Lwowie
- DAAD/Sender Freies Berlin
- RoboticArte – Computer Art Festival we Włoszech,
- Musicora w Paryżu,
- AcousMania w Bukareszcie,
- Ritmy we Francji,
- Biennale de Paris/SUXUS,
- Musica Polonica Nova we Wrocławiu,
jak również prezentowana na antenie radiofonii w Polsce, Niemczech (Sender Freies Berlin, Westdeutsche Rundfunk, SR2, „Kultur Radio”), Francji („France Musique”, „France Culture”), Holandii, Hiszpanii, Japonii (NHK – „Best of Classics”), Stanów Zjednoczonych, Kanady i Nowej Zelandii.
W 2006 roku, brała udział w Festiwale Polskich Wideoklipów Yach Film.
[edytuj] Kompozycje
- OBEREK na fortepian (1988)
- NOBODY KNOWS THE DAY - na mieszany chór (1989)
- KIRP - na kwartet smyczkowy (1990)
- CINQ MINIATURES - na fortepian (1990)
- HO-YI-A - na skrzypce i klawesyn (1991)
- NIECHCIANYM PROMETEUSZOM na wielką orkiestrę symfoniczną (1991 – dla Festiwalu Gdańskie Spotkania Młodych Kompozytorów)
- HARD DAY na trzech perkusistów (1992)
- OQIVIAN na taśmę (1993)
- AGMEN - na orkiestrę kameralną (1993 - zamówienie Orkestr De Ereprijs)
- BRUN na skrzypce (1994)
- …TU SAIS? na flet, perkusję i klawesyn amplifikowane, małą orkiestrę, taśmę i system informatyczny w czasie realnym, (1995)
- LFDLC (LE F DE LA C) - na jeden fortepian i trzech pianistów(1996 - na XX rocznicę istnienia Centre Acanthes)
- A TOI, MON AMOUR - UNE PIECE CRUELLE - na fortepian (1997-98)
- Ô! - DANS L'OMBRE“ na cl, sopran, perc, vn i vc (2000- zamówienie Ensemble Suo Tempore)
- PRIMAIRE… HUMAIN na klawesyn (2000 - zamówienie Festiwalu Rendez-vous Musique Nouvelle w Forbach dla Elżbiety Chojnackiej)
- NOC/PORTRET - na małą sinfoniettę (2001 - zamówienie Ensemble Rhizo’Instrumental i Muzeum Sztuk Pięknych w Rennes)
- JOURNAL EN RAFALES - na sekstet (2001 - zamówienie Festiwalu Musica w Strasburgu dla zespołu Accroche Note),
- PENSÉES - 7 krótkich utworów na wibrafon (2002)
- LES ESPACES DE MES REVES na fortepian, głos szeptany, nietypowe obiekty dźwiękowe i system elektroakustyczny w czasie realnym Max/MSP (2003)
- DESIRE na taśmę (2005)
- SONGE XXV na fortepian i system elektroakustyczny w czasie realnym Max/MSP (2006)
- 魂の底から - TAMASHII NO SOKO KARA (”Z głębi duszy“) na shakuhachi (2007)
[edytuj] Bibliografia
- "Marzena Komsta, Agmen für Kammerorchester", Cordula Jasper w "Neue Musik aus Polen", str. 4-5, SFB/DAAD 1995,
- " Den hjemløse komponistgeneration. Om de unge komponister i Polen ", Joanna Grotkowska; Dansk Musik Tidsskrift, Årgang/Hæfte No.: 1998-1999 - 03, str.: 88 – 93
- "Adagio largo po japońsku. Z Marzeną Komstą rozmawia Barbara Małecka-Contamin", „Ruch Muzyczny” 2005 nr 18, s. 15-16
- "Między Paryżem a Kioto. Rozmowa Grzegorza Filipa z Marzeną Komstą, kompozytorką polską mieszkającą we Francji i w Japonii", Nowa Muzyka 2004
- "Spotkanie z Marzeną Komstą. Z Marzeną Komstą rozmawia Barbara Małecka-Contamin", „Ruch Muzyczny” 2001 nr 24, s. 13-15
- Filip Grzegorz "Podziwiane z daleka", Więź 2004 nr 5 (547), s. 115-121
- "Zakochana w dźwięku. Marzena Komsta – kompozytorka niezwykła", Komand Beata „Zwierciadło” 2000 nr 9/1847, s. 32-37
- "Déterminisme temporel dans la musique de XX siècle: Marzena Komsta", Małecka-Contamin Barbara , Journal de la Fédération Française de l'Enseignement Musical 2002, s. 14
- Małecka-Contamin Barbara "Strasburg raz jeszcze", „Ruch Muzyczny” 2001 nr 24, s. 12-13
- Nakamoto Makiko Marzena Komsta – Portait in Kansai, Kyoto Shinbun 10.09.2003, s. 3
- Ruiz A. "Una composición debe producir satisfacción en el músico que la interpreta", El Diario Montañés 21.10.1999, s. 59
- "Polish Music since Szymanowski"Thomas Adrian, Cambridge University Press, w: Music in the Twentieth Century 2005 No. 19, s. 318–319
- "Czas Warszawskich Jesieni. O muzyce polskiej lat 1945 - 2007", Dorota Szwarcman, rozdz. VI; 2007
[edytuj] Dyskografia
- ”Agmen“ na orkiestrę kameralną; “Warsaw Autumn 1995 N°5”, De Ereprijs, dir. Wim Boerman
- ”Oqivian“ na taśmę; “Warsaw Autumn 2001 N° 5”
- "Langueur" na fortepian - wersja na combo jazzowe: Contemporary Quartet, Not Two MW 744-2, 2002
- ”Nuit/Portrait“ na sinfoniettę; “Warsaw Autumn 2003 N°1”, Ensemble Algoritmo, dir. Marco Angius
- ”Desire” na taśmę; CD+DVD “Olter”, Polskie Radio 2005 PRCD496/PRDVD 496A
- ”Tamashii no soko kara“ (”Z głębi duszy“) na shakuhachi, Sôzan C. Kariya – shakuhachi; “Japan: Shakuhachi & Koto », Air Mail Music, 2008
[edytuj] Linki zewnętrzne
"Nuit/Portrait" - notka o utworze na witrynie Polskiego Centrum Informacji Muzycznej
Notki o utworach "Oqivian" i "Agmen" na witrynie Polskiego Centrum Informacji Muzyczne