Materiały magnetycznie miękkie
Z Wikipedii
Materiały magnetycznie miękkie - umowna grupa materiałów wykazujących własności ferromagnetyczne, dla których wartość natężenia koercji HC jest poniżej 1000 A/m (HC przyjmuje tylko wartości dodatnie).
[edytuj] Własności magnetyczne
Pętla histerezy materiału magnetycznie miękkiego jest stosunkowo "wąska" z uwagi na niewielkie wartości HC (definicja na rysunku).
Pożądanymi parametrami materiału magnetycznie miękkiego są:
- duża przenikalność magnetyczna, pozwalająca uzyskać duże wartości indukcji magnetycznej przy użyciu małego prądu magnesowania
- jak najmniejsza stratność (pole objęte pętlą histerezy), pozwalająca na wysokosprawne przetwarzanie energii
- duża indukcja nasycenia, pozwalająca na uzyskanie jak największej siły mechaniczej (proporcjonalnej do kwadratu indukcji)
- duża rezystywność w celu zmniejszenia strat mocy powodowanych prądami wirowymi
- odpowiednie własnoście mechaniczne (w zależności od zastosowania)
[edytuj] Zastosowanie
Magnetyki miękkie stosuje się w maszynach elektrycznych do transformacji energii elektrycznej (transformatory), generacji energii elektrycznej (generatory, alternatory i prądnice) oraz zamiany energii elektrycznej w mechaniczną (silniki elektryczne).
Znajdują one również szerokie zastosowanie do ekranowania magnetycznego i czujników magnetycznych.
[edytuj] Przykłady materiałów
Najszerzej stosowanymi magnetykami miękkimi są stopy Fe i Si (stosunkowo tanie blachy elektrotechniczne), stopy Fe i Ni (duża przenikalność początkowa), stopy Fe i Co (duża indukcja nasycenia lub duża maksymalna przenikalność magnetyczna), ferryty (duża rezystywność), itp.
Magnetyki miękkie mogą być wykonywane w postaci cienkich warstw, włókien, drutów, taśm, blach, odlewów, wyprasek, itp.
