Matylda Toskańska

Z Wikipedii

Matylda Toskańska(na prawo), z opatem Hugo z Cluny i cesarzem Henrykiem IV.,
z Cod. Vat. lat. 4922 (1115)

Matylda Toskańska (ur. 1046, zm. 24 lipca 1115 w Bondeno di Roncore), margrabina Canossy, Toskanii i księżna Spoleto, zwana również Matyldą z Canossy.

To właśnie pod jej zamek udał się w lutym 1077 r. cesarz Henryk IV na spotkanie z papieżem Grzegorzem VII w celu rozwiązania kryzysu kościelnego.

W 1078 r. Matylda nadzorowała budowę nowych fortyfikacji, a przed swoją śmiercią (1115) przyznała Florencji status niezależnego miasta.

Matylda Toskańska jest również znana ze swej waleczności. Fakty historyczne mówią, iż sama dowodziła swoimi oddziałami, ponoć z mieczem swojego ojca w dłoni. Przez 30 lat pozostawała w służbie najpierw papieża Grzegorza VII, a potem Urbana II. Nie jest również tajemnicą, że Grzegorza VII (Hildebranda) łączyły osobiste kontakty z Matyldą, o czym mogą świadczyć listy, które zachowały się do dnia dzisiejszego.

Słynny zamek w Canossie, do którego schronił się papież i przed którym trzy dni boso stał cesarz Henryk IV był właśnie zamkiem Matyldy. Na starość wstąpiła klasztoru benedyktyńskiego, ale i tu raz jeszcze przyszło jej użyć oręża przeciwko buntowi w pobliskim mieście Mantui.