Wikipedysta:Matrek/brudnopis/Iskander
Z Wikipedii
Iskander-E | |
Dane podstawowe | |
Państwo | Rosja |
Producent | Wotkińskie Zakłady Budowy Maszyn |
Historia | |
Dane techniczne | |
Długość | 7,3 m |
Średnica | 0,92 m |
Napęd | jednostopniowy na paliwo stałe |
Naprowadzanie | inercyjne, optyczne |
Masa | 3,75-3,8 t. |
Typ głowicy | kasetowa, odłamkowo-burząca |
Zasięg | 280 km |
Iskander lądowy system rakietowy i pocisk balistyczny krótkiego zasięgu (SRBM), ziemia-ziemia, na mobilnej platformie samochodowej przeznaczony do skrytego przygotowywania i wykonywania uderzeń na ważne cele lądowe znajdujące się w strefie operacyjno-taktycznej ugrupowania wojsk przeciwnika (środki ogniowe, samoloty i śmigłowce na lotniskach, węzły łączności, stanowiska dowodzenia, itp) oraz obiekty infrastruktury cywilnej.
[edytuj] Geneza
Na skutek wprowadzenia przez zawarty w roku x] traktat INF zakazu posiadania i używania przez Stany Zjednoczone i Związek Radziecki pocisków balistycznych o zasięgu 500 do 5500 km (średniego MRBM oraz pośredniego zasięgu IRBM), Związek Radziecki zmuszony został do likwidacji najnowszego typu pocisku balistycznego Oka SS-23 Spider stanowiącego pierwszą ówcześnie próbę zastąpienia przestarzałych pocisków Scud. Ustami najwyższych przedstawicieli Ministerstwa Obrony i armii, zwłaszcza w świetle narastającej niepewności politycznej i militarnej u południowych granic Rosji i na terenie Bliskiego Wschodu, Rosja wielokrotnie wyrażała opinię ze likwidacja pocisków Oka SS-23 Spider była błędem, zaś wraz ze Stanami Zjednoczonymi są jedynymi państwami na świecie objętymi zakazem posiadania pocisków średniego zasięgu. Spowodowało to z jednej strony aktualne dziś dążenie Rosji do wycofania się z traktatu INF (co spotyka się z niezbyt stanowczym, oficjalnym jedynie, sprzeciwem Stanów Zjednoczonych, a nieoficjalne natomiast nawet ze zrozumieniem), z drugiej zaś strony spowodowało podjęcie kolejnej próby zastąpienia pocisków Scud, tym razem za pomocą pocisków krótkiego zasięgu Iskander.
Pierwsze próby pojedynczych elementów nowego systemu przeprowadzono w latach 1989-1990 na poligonie nr 4 pod Kapustin Jarem, pierwszy start technologiczny prototypu pocisku wykonano w 1991 r., zaś pierwszy start doświadczalny pocisku systemu Iskander miał miejsce 25 października