Maurycy Rohrer
Z Wikipedii
Maurycy Rohrer (ur. 19 lipca 1804 w Krakowie, zm. 10 października 1867 we Lwowie), lekarz polski, meteorolog, botanik.
Był synem krakowskiego kupca. Uczęszczał do gimnazjum benedyktyńskiego w Seitenstaetten (Górna Austria), następnie studiował medycynę na Uniwersytecie Wiedeńskim. W lipcu 1829 uzyskał stopień doktora medycyny na podstawie pracy poświęconej niepłodności i podjął pracę w szpitalu ogólnym we Lwowie (jako asystent). Brał aktywny udział w walce z epidemią cholery we Lwowie w 1830. Od 1831 był lekarzem obwodowym, kolejno w Radowcach i Suczawie (Bukowina), Wadowicach (1834-1838), Stanisławowie (1838-1854). Od 1854 ponownie pracował we Lwowie.
Był autorem kilku prac poświęconych medycynie, m.in. Die epidemische Brechrunr zu Lemberg (1831), Die Cholera in Galizien (1832). W początkowym okresie pobytu we Lwowie planował podróż naukową do Arabii i rozpoczął w związku z tymi zamierzeniami studia przyrodnicze i języków wschodnich; kiedy plany te uniemożliwiła choroba płuc, zajął się badaniami meteorologicznymi. Prowadził regularne obserwacje od ok. 1832, dokonywał zestawień i analiz wyników tych obserwacji. Zajmował się zjawiskami opadów deszczu i śniegu, gradobicia, stanem wód w rzekach Galicji. Ogłosił m.in. Beitrag zur Meteorologie und Klimatologie Galiziens (1866) i Ueber Regentropfen und Schneeflocken (1859). Prowadził również badania botaniczne, których wyniki ogłaszał na łamach "Sprawozdań Komisji Fizjograficznej Towarzystwa Naukowego Krakowskiego".
[edytuj] Źródła
- Stanisław Sroka, Maurycy Rohrer, w: Polski Słownik Biograficzny, tom XXXI, 1989