Międzynarodówka (pieśń)

Z Wikipedii

Pierwsze wydanie Międzynarodówki

Międzynarodówka (tytuł oryginału francuskiego: L'Internationale) to najbardziej znana pieśń socjalistyczna. Jej słowa napisał Eugène Pottier w roku 1871, a muzykę w 1888 skomponował Pierre Degeyter (pierwotnie tekst Pottiera śpiewano do melodii Marsylianki).

Rosyjska wersja utworu była w latach 1917-1922 hymnem Rosji Radzieckiej, a w latach 1922-1944 - hymnem Związku Radzieckiego, kiedy zastąpił ją Hymn Związku Radzieckiego. Pierwszego tłumaczenia międzynarodówki na język rosyjski dokonał Aron Kots, ukazało się ono drukiem w 1902 r. w Londynie w piśmie rosyjskich emigrantów Żizń.

Międzynarodówka jest śpiewana nie tylko przez komunistów, ale w wielu krajach także przez socjalistów i socjaldemokratów.

Wyklęty powstań, ludu ziemi,
Powstańcie, których dręczy głód.
Myśl nowa blaski promiennymi
Dziś wiedzie nas na bój, na trud.
Przeszłości ślad dłoń nasza zmiata,
Przed ciosem niechaj tyran drży!
Ruszymy z podstaw bryłę świata,
Dziś niczym, jutro wszystkim my!

Ref.
Bój to jest nasz ostatni,
Krwawy skończy się trud,
Gdy związek nasz bratni
Ogarnie ludzki ród.

Nie nam wyglądać zmiłowania
Z wyroków bożych, z pańskich spraw.
Z własnego prawa bierz nadania
I z własnej woli sam się zbaw!
Niech w kuźni naszej ogień bucha,
Zanim ostygnie - przekuj w stal,
By łańcuch spadł z wolnego ducha,
A dom niewoli zniszcz i spal!

Rząd nas uciska, kłamią prawa,
Podatków brzemię ciąży nam,
I z praw się naszych naigrawa
Ten, co z bezprawia żyje sam.
Lecz się odmieni krzywda krwawa,
Gdy równość stworzy nowy ład,
Bez obowiązków nie ma prawa,
Dla równych - równy szczęścia świat!

Rządzący światem samowładnie
Królowie kopalń, fabryk, hut
Tym mocni są, że każdy kradnie
Bogactwa, które stwarza lud.
W tej bandy kasie ogniotrwałej
Stopiony w złoto krwawy pot
Na własność do nas przejdzie cały,
Jak należności słusznej zwrot.

Obłudzie zdzierców, rządom kata
wyzwania zgodnie rzucim krzyk,
co wojsk szeregi z ludem zbrata:
Hej, kolby w góre, łamac szyk.
I żolnierz, wiedząc przeciw komu,
a z kim o lepszy walczy los,
bratobójczego sprawcom sromu
śmiertelny jutro zada cios.

Dziś lud roboczy wsi i miasta
W jedności swojej stwarza moc,
Co się po ziemi wszerz rozrasta,
Jak świt łamiący wieków noc...
Precz darmozjadów rodzie sępi!
Czyż nie dość żerów z naszych ciał?
Gdy lud wam krwawe szpony stępi,
Dzień szczęścia będzie wiecznie trwał.

przeł. Maria Markowska

[edytuj] Wersja rosyjska

Вставай, проклятьем заклеймённый
Весь мир голодных и рабов
Кипит наш разум возмущённый
И в смертный бой вести готов.
Весь мир насилья мы разрушим
До основанья, а затем
Мы наш мы новый мир построим,
Кто был никем, тот станет всем!

Ref.:

Это есть наш последний
И решительный бой.
С Интернационалом
Воспрянет род людской

Никто не даст нам избавленья
Ни бог, ни царь и не герой
Добьемся мы освобожденья
Своею собственной рукой.
Чтоб свергнуть гнёт рукой умелой,
Отвоевать свое добро -
Вздувайте горн и куйте смело,
Пока железо горячо!

Довольно кровь сосать, вампиры,
Тюрьмой, налогом, нищетой!
У вас - вся власть, все блага мира,
А наше право - звук пустой!
Мы жизнь построим по иному -
И вот наш лозунг боевой
ВСЯ ВЛАСТЬ НАРОДУ ТРУДОВОМУ!
А дармоедов всех долой!

Презренны вы в своём богатстве,
Угля и стали короли!
Вы ваши троны, тунеядцы,
На наших спинах возвели.
Заводы, фабрики, палаты -
Все нашим создано трудом.
Пора! Мы требуем возврата
Того, что взято грабежём.

Довольно, королям в угоду,
Дурманить нас в чаду войны!
Война тиранам! Мир Народу!
Бастуйте, армии сыны!
Когда ж тираны нас заставят
В бою геройски пасть за них -
Убийцы, в вас тогда направим
Мы жерла пушек боевых!

Лишь мы, работники всемирной
Великой армии труда
Владеть землёй имеем право,
Но паразиты - никогда!
И если гром великий грянет
Над сворой псов и палачей,
Для нас все так же солнце станет
Сиять огнем своих лучей.