Mieczysław Żywczyński
Z Wikipedii
Mieczysław Żywczyński | |
Data i miejsce urodzenia | 13 stycznia 1901 Warszawa |
Data i miejsce śmierci | 21 lutego 1978 Lublin |
Święcenia | 1926 |
Mieczysław Żywczyński (ur. 13 stycznia 1901 w Warszawie, zm. 21 lutego 1978 w Lublinie) - kapłan katolicki, historyk.
Ukończył seminarium duchowe w Płocku. Święcenia kapłańskie otrzymał w 1926 roku. Studiował na Uniwersytecie Warszawskim (pracę magisterską pisał pod kierunkiem prof. Marcelego Handelsmana). W 1935 uzyskał stopień doktora. Po wybuchu II wojny światowej został wysiedlony z Płocka. Od 1942 uczestniczył w wyższym tajnym nauczaniu. Po 1945 roku objął Katedrę Historii Kościoła na KUL. Tam się habilitował i otrzymał stopień profesora. Pod jego kierunkiem prace pisał Czesław Bartnik.
[edytuj] Publikacje
- Watykan a sprawa polska w latach 1830-1837 (1935)
- Papiestwo i papieże średniowiecza (1938)
- Kościół i rewolucja francuska (1951)
- Metternich w świetle nowszej historiografii (1961)
- Włochy nowożytne (1971)
- Szkice z dziejów radykalizmu chrześcijańskiego (1976).
- Historia Powszechna 1789-1870, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa, 2006, ISBN 83-01-14683-4 (ost. wyd.)