Mieczysław Mackiewicz

Z Wikipedii

Mieczysław Mackiewicz (ur. 9 maja 1880 w Kurcieniszkach, Koweńszczyzna, zm. 6 sierpnia 1954 w Bangor, Walia) - generał brygady Wojska Polskiego, kapitan rosyjskiej piechoty.

Kształcił się w Mariampolu i Szkole Junkrów w Petersburgu. od 1902 oficer 26 Dywizji Piechoty w Grodnie. Walczył w wojnie rosyjsko-japońskiej 1904-1905. W 1913 nawiązał w Krakowie kontakt z Józefem Piłsudskim i konspiracyjnie został członkiem Zwiazku Strzeleckiego. W 1914 dowódca kompanii na froncie niemieckim. W 1915 dostał sie do niewoli niemieckiej. W obozach Helmstedt i Gardenlegen sformował polska szkołę podoficerską .

Zwolniony z niewoli w kwietniu 1918 był urzędnikiem Komisji Wojskowej Tymczasowej Rady Stanu i z ramienia polskiej Organizacji Wojskowej konspiracyjnym szefem II Oddziału (wywiad). Październik - grudzień 1918 szef Oddziału II Sztabu Generalnego. Styczeń 1919 - kwiecień 1920 organizator i dowódca 41 pułku piechoty, dowódca Grupy operacyjnej w walkach o Lidę - zdobył Lidę. W maju - czerwcu 1919 szef Misji Politycznej w Kownie (uważany przez Piłsudskiego za specjalistę od spraw litewskich). Pułkownik piechoty z 1 czerwca 1919. Po fiasku misji kwiecień - sierpień 1920 p.o. dowódcy 2 Dywizji Piechoty litewsko-białoruskiej. Potem dowódca Grupy Operacyjnej i 18 Dywizji Piechoty. Ciężko ranny na froncie bolszewickim. Po wyleczeniu z ran, październik 1920 - styczeń 1921 oficer ds. zleceń Naczelnego Wodza, później styczeń 1921 - maj 1926 dowódca 30 Dywizji Piechoty, maj 1926 - marzec 1935 dowódca 26 Dywizji Piechoty. Generał brygady z 1 stycznia 1927.

Od 30 września 1935 w stanie spoczynku. We wrześniu 1939 zgłosił sie do służby lecz nie otrzymał przydziału. Wzięty do niewoli niemieckiej . Po uwolnieniu formalnie przydzielony do II Korpusu we Włoszech. Po przybyciu do Wielkiej Brytanii i demobilizacji osiadł w Walii, gdzie zmarł. Syn Władysław poległ w walkach pod Monte Cassino.

[edytuj] Odznaczenia

• Virtuti Militari
• Polonia Restituta - 4 kl.
• Krzyż Niepodległości
• Krzyż Walecznych - czterkrotnie
• Krzyż Zasługi - złoty.

[edytuj] Bibliografia

• T. Kryska Karski Generalowie Polski Niepodległej wyd.: Editions Spotkania Warszawa 1991
• H. P Kosk Generalicja Polska t. 1 wyd.: Oficyna Wydawnicza "Ajaks" Pruszkow 1998