Miejski Zakład Komunikacyjny w Bielsku-Białej
Z Wikipedii
| Miejski Zakład Komunikacyjny w Bielsku-Białej |
|
| Lokalizacja | Bielsko-Biała ul. Długa 50 (Olszówka) |
| Rodzaj transportu | autobusy |
| Data uruchomienia | 1 lipca 1991 |
| Całkowita długość linii |
ok. 430 km |
| Liczba linii | 47 |
| Liczba pojazdów | 133 |
| Dzienna liczba pasażerów |
ok. 75 tysięcy |
| Właściciel | zakład budżetowy Urzędu Miejskiego Bielska-Białej |
| Operator | MZK Bielsko-Biała Sanbus |
Miejski Zakład Komunikacyjny w Bielsku-Białej (MZK w Bielsku-Białej[1], MZK Bielsko-Biała[2]) - główny operator komunikacji miejskiej w Bielsku-Białej, funkcjonujący także w okolicznych miejscowościach: Bestwinie, Bystrej, Czechowicach-Dziedzicach, Janowicach, Mazańcowicach i Międzyrzeczu Górnym.
Zakład prowadzi obecnie 47 linii autobusowych:
- dziennych, miejskich - 36
- dziennych, podmiejskich - 6[3]
- nocnych - 3
- dojazdowych do centrów handlowych (bezpłatnych) - 2
Spośród nich na zlecenie MZK Bielsko-Biała linie bezpłatne T1 i T2 obsługuje firma Sanbus.
Spis treści |
[edytuj] Historia
Po przywróceniu odrębnych samorządów gminnych postanowiono przekształcić poprzednika MZK - Miejskie Przedsiębiorstwo Komunikacyjne w jednostkę budżetową Urzędu Miejskiego. W tym celu postawiono firmę w stan likwidacji. Uchwałą Rady Miejskiej utworzony został Miejski Zakład Komunikacyjny (MZK), który rozpoczął działalność 1 lipca 1991 roku, przejmując schedę po MPK.
Pierwsze lata funkcjonowania MZK to przede wszystkim likwidacja nierentownych połączeń. W sieci miejskiej zawieszone zostały specjalne linie prowadzące przede wszystkim do największych zakładów pracy i kursy dublujące się. Jednocześnie nowe połączenia zapewniły dostęp do komunikacji publicznej mieszkańcom osiedla Polskich Skrzydeł, Sarni Stok i Langiewicza. Radykalne "cięcia" spotkały sieć linii podmiejskich, z których pozostały tylko dwie (56 i 57), reszta zaś obsługiwana jest przez PKS Bielsko-Biała. Spowodowane było to przede wszystkim koniecznością dopłacania do nich przez gminy, gdzie docierały kursy pozamiejskie.
Poza zmianami organizacyjnymi uwagę bielszczan przykuwała szybko wzrastająca liczba reklam, umieszczanych na pojazdach komunikacji miejskiej. Początkowo miały one dość małe rozmiary, z czasem jednak ewoluowały, co doprowadziło w wielu przypadkach do całkowitego zasłonięcia widoku z wnętrza autobusów przez szyby.
Lata 90. przyniosły zmianę podejścia pod względem szkodliwości komunikacji autobusowej dla środowiska naturalnego, jak również ułatwienia dostępu do transportu publicznego osobom niepełnosprawnym. W latach 1995-1997 pojawił się w taborze MZK pierwsze autobusy niskopodłogowe, spełniające także europejskie normy emisji spalin Ikarusy: 405, 411 i 412, a także średniopodłogowe 415. Dostawa tych wozów spowodowała wprowadzenie do rozkładów jazdy gwarantowanych kursów niskopodłogowych (początkowo na linii nr 1). Kontynuowano ponadto zakupy przegubowych Ikarusów 280.
Pierwsze lata obecnej dekady przyniosły falę zmian przebiegu wielu linii. W 2001 roku otwarty został największy w mieście Szpital Wojewódzki przy al. Armii Krajowej, gdzie skierowano kilka połączeń (np. 1, 12, 23). Większa część kursów linii dojeżdżających wcześniej do dworca kolejowego i autobusowego została wydłużona do otwieranych w latach 2001-2002 hipermarketów wzdłuż ul. Warszawskiej i Bohaterów Monte Cassino. Ich dyrekcje zdecydowały się na zlecenie obsługiwania linii bezpłatnych, mających zachęcić do liczniejszego odwiedzania marketów. Początkowo kursowały na nich autobusy MZK, z czasem jednak ich część przejął prywatny przewoźnik ze Skoczowa - Sanbus (obsługujący je głównie autobusami marki Karosa).
Nowe połączenia objęły nieobsługiwane dotąd przez komunikację miejską rejony peryferyjne (ul. Polna, Gościnna, Nad Potokiem, Langiewicza) - powstały m.in. linie 5 - pierwsza minibusowa, 18 i 27, a także "linia przewozu studenckiego", dzisiejsza 24bis (do Akademii Techniczno-Humanistycznej). Przywrócono, bądź utworzono także kilka tras podmiejskich, w tym linie 50, 51 i 52. Powstały także nowe kursy nocne (N2 i N3), wykorzystywane głównie przez pracowników MZK, zmniejszono jednocześnie liczbę przewozów na wcześniej istniejącej linii N1.
W grudniu 2002 roku MZK otrzymało 6 dalszych autobusów Solaris Urbino 12. Wyróżniały się one charakterystycznym, zielono-niebieskim malowaniem, które wkrótce "przejęły" inne autobusy. Wywołało to liczne kontrowersje, co doprowadziło do opracowania i wprowadzenia w styczniu 2004 roku nowego, oficjalnie zatwierdzonego przez prezydenta miasta, wzoru malowania autobusów MZK (barwy: biała, czerwona i żółta, podobnie jak na fladze miejskiej).
6 czerwca 2006 roku dotarła do Bielska-Białej pierwsza część kolejnych 10 Solarisów Urbino 12. Między grudniem 2006 a czerwcem 2007 roku pojawiły się kolejne nabytki MZK - 6 minibusów Jelcz M081MB3 Vero, wykorzystywane głównie do obsługi kursów o niskiej liczbie pasażerów. Zakupiono ponadto używane w przewozie osób niepełnosprawnych (poza ruchem liniowym) 4 Volkswageny Transportery T5, które zastąpiły dotychczasowych 2 wozów typu T4.
Ostatnimi nabytkami MZK Bielsko-Biała są Mercedesy Citaro K (10 sztuk), które wyjechały na ulice miasta w październiku 2007 roku. Jednocześnie, wraz z kolejnymi dostawami taboru, z eksploatacji wycofywane są kolejne, przestarzałe autobusy (Jelcz PR110M - wycofane całkowicie w grudniu 2007; Jelcz M11, Mercedes O305), jak i zakupione w ostatniej dekadzie XX wieku (Ikarus 415).
[edytuj] Tabor
Stan w marcu 2008 roku:
| typ autobusu | rok produkcji najstarszego wozu | rok zakupienia najstarszego wozu | liczba | ||
|---|---|---|---|---|---|
| Ikarus 280 | 1990 | 1991 | 41 | 30,8% | |
| Ikarus 405 |  |
1995 | 1996 | 2 | 1,5% |
| Ikarus 411 | |
1995 | 1996 | 2 | 1,5% |
| Ikarus 412 | |
1997 | 1997 | 2 | 1,5% |
| Ikarus 415 | 1993 | 1994 | 37 | 27,8% | |
| Jelcz M081MB | |
2006 | 2006 | 7 | 5,3% |
| Jelcz M11 | 1988 | 1991 | 6 | 4,5% | |
| Man NL 222 | |
1999 | 1999 | 9 | 6,8% |
| Mercedes-Benz O305 | 1984 | 1992 | 1 | 0,7% | |
| Mercedes-Benz O530K | |
2007 | 2007 | 10 | 7,6% |
| Solaris Urbino 12 | |
2002 | 2002 | 16 | 12,0% |
- razem - 133
- autobusy niskopodłogowe - 36,1%
- średni wiek taboru - około 10,8 lat
Przypisy
[edytuj] Bibliografia
- 110 lat komunikacji miejskiej w Bielsku-Białej 1895-2005, Bielsko-Biała 2005.
- Polak Jerzy, 100 lat komunikacji miejskiej w Bielsku-Białej. Zarys historyczny, Bielsko-Biała 1995.
- Bielsko-Biała prekursorem technologii komunalnych (dział Komunikacja miejska), Bielsko-Biała 2005.
