Miodunka ćma

Z Wikipedii

Miodunka ćma
Systematyka wg Reveala
Domena	jądrowce
Królestwo	rośliny
Podkrólestwo	naczyniowe
Nadgromada	nasienne
Gromada	okrytonasienne
Klasa	Rosopsida
Rząd	psiankowce
Rodzina	ogórecznikowate
Rodzaj	miodunka
Gatunek	miodunka ćma
Nazwa systematyczna
Pulmonaria obscura Dum.
Synonimy
Pulmonaria obscura L.
Galeria zdjęć i grafik

Miodunka ćma (Pulmonaria obscura) – gatunek rośliny wieloletniej należący do rodziny ogórecznikowatych. Pospolita na całym terenie Polski. Gatunek rodzimy.

Spis treści 1 Charakterystyka 2 Zmienność 3 Zastosowanie 4 Przypisy 5 Bibliiografia

[edytuj] Charakterystyka

Łodyga

Wzniesiona, pojedyncza, lub słabo rozgałęziająca się, kanciasta i cała silnie, gruczołowato owłosiona. Wysokość 20-30 cm.

Liście

Przy pomocy liści najłatwiej odróżnić ją od podobnego gatunku – miodunki plamistej. Liście odziomkowe wyrastają na ogonkach niewyraźnie oskrzydlonych, dłuższych od blaszki, a blaszka jest 2 razy dłuższa od szerokości. Liście są bez plam, lub z nieznacznymi, jasnozielonymi. Liście łodygowe lancetowatego kształtu, dolne na krótkich ogonkach, górne siedzące. Górna powierzchnia wszystkich liści pokryta szorstkimi długimi szczecinkami, pomiędzy którymi znajdują się krótsze brodawki i nieliczne gruczoły.

Kwiaty

Promieniste, dwubarwne; młode kwiaty są różowoczerwone, starsze czerwonofioloetowe. Wyrastają na krótkich, silnie gruczołowato owłosionych szypułkach, tworząc na szczycie łodygi stosunkowo gęsty kwiatostan typu dwustronny sierpik. Kielich rurkowaty, złożony z 5 jednakowych, trójkątnych ząbków. Korona wewnątrz z 5 łukowatymi i orzęsionymi liniami. Kwitnie wczesną wiosną – od marca do maja. Kwiaty zapylane przez błonkówki. Roślina posiada podwójne zabezpieczenie przed niekorzystnym dla niej samozapyleniem - różnosłupkowość i samopłonność. Część kwiatów ma mianowicie słupki wyższe od pręcików, część kwiatów odwrotnie.

Owoc

Rozłupnia rozpadająca się na 4 brunatne lub czarne orzeszki.

Kłącze

Silnie rozgałęzione, prawie czarne.

Biotop, wymagania

Lasy liściaste, zarośla (zwłaszcza nadrzeczne). Jeden z naszych gatunków zakwitających i rozwijających liście wczesną wiosną, jeszcze przed rozwinięciem liści przez drzewa, pod którymi rośnie. Najczęściej rośnie na glebach próchniczych, dobrze przewietrzanych. Jest cieniolubnym hemikryptofitem. W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla O. Fagetalia.^[1] '

[edytuj] Zmienność

Tworzy mieszańce z mioduną wąskolistną i miodunka węgierską.^[2]

[edytuj] Zastosowanie

• Roślina lecznicza :
  • Surowiec zielarski : ziele (Herba Pulmonariae) miodunki ćmy, oraz miodunki plamistej zawiera: saponiny, flawonoidy, kwasy organiczne, śluzy, sole mineralne, oraz ok. 2,5% krzemionki.
  • Działanie : korzystnie wpływa na drogi oddechowe, przyspiesza gojenie się uszkodzonej tkanki płuc, zwapnienie ognisk gruźliczych, usuwanie wydzielin z górnych dróg oddechowych, pobudza ruchy ich nabłonka rzęskowego. Stosuje się ją, przeważnie w mieszance z innymi ziołami, jako środek wykrztuśny przy przewlekłym nieżycie oskrzeli oraz pomocniczo przy gruźlicy i zapaleniu płuc.^[3]
  • Zbiór i suszenie : zbiera się całe ziele od marca do maja i suszy cienką warstwą.

Przypisy

[edytuj] Bibliiografia