Mistrzostwa Polski w piłce ręcznej mężczyzn
Z Wikipedii
Mistrzostwa Polski w piłce ręcznej mężczyzn (MP) – cykliczne, krajowe rozgrywki sportowe, organizowane regularnie co roku (co sezon, z kilkoma wyjątkami) przez Związek Piłki Ręcznej w Polsce dla polskich męskich klubów piłki ręcznej, mające na celu wyłonienie najlepszego z nich. Od samego początku rywalizacja stojąca najwyżej w hierarchii polskiej piłki ręcznej.
Spis treści |
[edytuj] Historia
Pierwsze mistrzostwa Polski w piłce ręcznej mężczyzn zorganizował Polski Związek Gier Sportowych (PZGS) w roku 1930, lecz rywalizację toczono w nieobowiązującej i nieuprawianej już dzisiaj tzw. odmianie niemieckiej (tj. w wersji 11-osobowej na otwartych boiskach). Ich ostatnia edycja odbyła się w 1966. W latach 1929 - 1937 PZGS przeprowadzał również zmagania mistrzostw Polski w hazenie. Premierowe MP w tzw. odmianie duńskiej (czyli odwiązującej do dziś wersji 7-osobowej) zorganizowano w 1955 w formule nieligowej, zaś od sezonu 1956/1957 do czasów obecnych rozgrywki tej odmiany prowadzone są systemem ligowym na obiektach zamkniętych (halach sportowych). Od 1967 w całej Polsce jedyną w pełni oficjalną i uznawaną formułą piłki ręcznej jest wersja 7-osobowa.
[edytuj] Medaliści Mistrzostw Polski w hazenie mężczyzn
Lata 1929 - 1937 – do uzupełnienia
[edytuj] Medaliści Mistrzostw Polski w piłce ręcznej 11-osobowej mężczyzn
Lata 1930 - 1966 – do uzupełnienia
[edytuj] Medaliści Mistrzostw Polski w piłce ręcznej 7-osobowej mężczyzn
[edytuj] Bilans klubów
- 15 tytułów - Śląsk Wrocław
- 10 - Wybrzeże Gdańsk
- 6 - VIVE Kielce
- 6 - Wisła Płock
- 5 - Sparta Katowice
- 3 - Hutnik Kraków
- 3 - Spójnia Gdańsk
- 2 - Pogoń Zabrze
- 1 - Anilana Łódź
- 1 - AZS Katowice
- 1 - Grunwald Poznań
- 1 - Zagłębie Lubin
