Molo w Ustce
Z Wikipedii
Molo w Ustce- jest to budowla hydrotechniczna, gdzie funkcja rekreacyjna pomostu usytuowanego prostopadle do morskiej linii brzegowej jest pozyskana na falochronach osłaniających wejście do portu.
Spis treści |
[edytuj] Historia budowy falochronów
Pierwszą budową inżynierską (o jakiej są zapisy w dokumentach) znajdującą się w ujściu Słupi była warownia w Ustce. Warownia posiadała spiętrzającą wody rzeki przewłokę.
Uprawnienia Słupska polegały na przejęciu od Święców ujścia Słupi wraz z jej korytem i terenami przylegającymi. Miał nastąpić teraz rozkwit handlu i rybołówstwa; zniszczono przewłokę, pogłębiono dno w ujściu Słupi i wybudowano pierwsze falochrony portowe na długość 55 m w morze. Konstrukcja falochronów to koszyce drewniane wypełnione kamieniami- nia było to zatem jeszcze molo. Zbudowano też wtedy pierwsze nabrzeża do cumowania statków.
Na przełomie XV i XVI wieku w wyniku pożarów powodzi i epidemii zaniechano konserwacji budowli hydrotechnicznych- następuje ich degradacja. W 1759 roku następuje całkowite rozmycie falochronów.
Decyzją Fryderyka Wilhelma II następuje odbudowa portu w połowie VIII wieku. Pobudowano palisadę na brzegu wschodnim oraz umocnienie na brzegu zachodnim.
Wschodnie molo zostało odbudowane w 1809-1810; do długości 35 m. W 1820 roku odnowiono i przedłużono falochrony do długości 76 metrów.
Przejęcie przez państwo w dn. 22 grudnia 1831 przyczynia się do systematycznych remontów i rozbudowy portu. Mola (falochron zachodni i wschodni) są od tego czasu systematycznie konserwowane i rozbudowywane.
[edytuj] Rozbudowa falochronu portu
Ze względów strategicznych Niemcy podejmowali od 1936 roku różne plany rozbudowy portu. Do realizacji, z podjęciem robót 1 sierpnia 1938 roku wszedł projekt z budową trzeciego mola (do dzisiaj można zobaczyć pozostałą po tej pracy konstrukcję- na zachód od portu). Prace przerwano po zdobyciu przez Wermacht całego Pomorza.
[edytuj] Linki
[edytuj] Literatura
- Piotr Konarski; DOLNA SŁUPI I JEJ UJŚCIE, [w:] SŁUPIA NR 8, Słupsk 2003
