Web - Amazon

We provide Linux to the World


We support WINRAR [What is this] - [Download .exe file(s) for Windows]

CLASSICISTRANIERI HOME PAGE - YOUTUBE CHANNEL
SITEMAP
Audiobooks by Valerio Di Stefano: Single Download - Complete Download [TAR] [WIM] [ZIP] [RAR] - Alphabetical Download  [TAR] [WIM] [ZIP] [RAR] - Download Instructions

Make a donation: IBAN: IT36M0708677020000000008016 - BIC/SWIFT:  ICRAITRRU60 - VALERIO DI STEFANO or
Privacy Policy Cookie Policy Terms and Conditions
Mulholland Drive - Wikipedia, wolna encyklopedia

Mulholland Drive

Z Wikipedii

Mulholland Drive
Oryginalny tytuł Mulholland Drive
Gatunek dramat
Kraj produkcji Francja Francja
Stany Zjednoczone Stany Zjednoczone
Język angielski
Główne role Naomi Watts,
Laura Harring,
Justin Theroux
Data premiery Polska 11 stycznia 2002
Świat 16 maja 2001
Czas trwania 145 min
Produkcja
Reżyseria David Lynch
Scenariusz David Lynch
Muzyka Angelo Badalamenti
Zdjęcia Peter Deming
Scenografia Jack Fisk
Kostiumy Amy Stofsky
Montaż Mary Sweeney
Produkcja Pierre Edelman
Dystrybucja Universal Focus
Budżet 15 mln USD
Od lat 15
Nagrody
César 2002, BAFTA 2002, Festiwal Filmowy w Cannes 2001, Festiwal Filmowy w Toronto 2001
Mulholland Drive  na IMDb

Mulholland Drivefilm dramatyczny produkcji francusko-amerykańskiej w reżyserii Davida Lyncha.

Spis treści

[edytuj] Obsada

  • Betty Elms/Diane Selwyn – Naomi Watts
  • Rita/Camilla Rhodes – Laura Harring
  • Adam Kesher – Justin Theroux
  • Coco Lenoix – Ann Miller
  • Louise Bonner – Lee Grant
  • Detektyw Harry McKnight – Robert Forster
  • Vincenzo Castigliane – Dan Hedaya
  • Luigi Castigliane – Angelo Badalamenti
  • Irene – Jeanne Bates
  • Przyjaciel Irene'y – Dan J. Birnbaum
  • Camilla Rhodes – Melissa George
  • Kierowca – Scott Wulff
  • Detektyw Harry Domgaard – Brent Briscoe
  • Dan – Patrick Fischler
  • Herb – Michael Cooke
  • Bum – Bonnie Aarons
  • Pan Roque – Michael J. Anderson
  • Taksówkarz – Sean E. Markland
  • Robert Smith – David Schroeder
  • Ray Hott – Robert Katims
  • Vincent Darby – Marcus Graham
  • Wilkins – Scott Coffey
  • Gene – Billy Ray Cyrus
  • Jimmy Katz – Chad Everett
  • Martha Johnson – Kate Forster
  • Piosenkarz – Brian Beacock
  • Joe – Mark Pellegrino

[edytuj] Produkcja

  • Reżyseria – David Lynch
  • Scenariusz – David Lynch
  • Zdjęcia – Peter Deming
  • Muzyka – Angelo Badalamenti
  • Dodatkowa muzyka – David Lynch
  • Montaż – Mary Sweeney
  • Casting – Johanna Ray
  • Scenografia – Jack Fisk
  • Kostiumy – Amy Stofsky
  • Dekoracja wnętrz – Barbara Haberecht
  • Dyrektor artystyczny – Peter Jamison
  • Dźwięk – Ronald Eng
  • Producent wykonawczy – Pierre Edelman
  • Produkcja – Neal Edelstein, Tony Krantz, Michael Polaire, Alain Sarde, Mary Sweeney.

[edytuj] Nagrody

  • 2002David Lynch (nominacja) Oscar najlepszy reżyser
  • 2002 – David Lynch (nominacja) Złoty Glob najlepszy reżyser
  • 2002 – David Lynch (nominacja) Złoty Glob najlepszy scenariusz
  • 2002 – Angelo Badalamenti (nominacja) Złoty Glob najlepsza muzyka
  • 2002 – David Lynch Nagroda Główna César najlepszy film zagraniczny
  • 2002 – Angelo Badalamenti (nominacja) BAFTA najlepsza muzyka
  • 2002 (nominacja) – Złoty Glob najlepszy dramat
  • 2002 (nominacja) – Saturn najlepszy film
  • 2002 – Naomi Watts (nominacja) Saturn najlepsza aktorka
  • 2002 – David Lynch (nominacja) Saturn najlepszy reżyser
  • 2002 – Angelo Badalamenti (nominacja) Saturn najlepsza muzyka
  • 2002 – BAFTA najlepszy montaż
  • 2002 – Mary Sweeney BAFTA najlepszy montaż
  • 2001 – David Lynch Najlepszy reżyser Festiwal Filmowy w Cannes
  • 2001 – David Lynch (nominacja) Złota Palma na Festiwalu Filmowym w Cannes
  • 2001 – David Lynch najlepszy reżyser Festiwal Filmowy w Toronto
  • 2001 – Peter Deming (nominacja) Złota Żaba Camerimage

[edytuj] Fabuła

Uwaga! W dalszej części artykułu znajdują się szczegóły fabuły lub zakończenia utworu.

Mulholland Drive – tak nazywa się słynna droga, która przechodzi przez Góry Santa Monica i łączy Hollywood z morzem. Rozciąga się z niej przepiękny widok na tę dzielnicę Los Angeles.

Film opowiada historię dwu kobiet wplątanych w intrygę kryminalną. Mamy tu do czynienia z typowym dla Davida Lyncha światem, w którym nic nie jest takie, jak się na początku wydaje i nikt nie jest tym, za kogo się podaje. W swej opowieści, Lynch maluje wizję miasta Los Angeles, w którym niewinność miesza się z korupcją, miłość z samotnością, a piękno z moralnym zepsuciem. Prowadzi nas przez tajemniczy labirynt doznań, aż do miejsca gdzie spotykają się ze sobą senne marzenia i przerażające koszmary.

Jednak jest coś, co wyróżnia ten film. Oprócz mrocznej tajemnicy, niesamowitej atmosfery, sugestywnych obrazów i przejmującej muzyki, jest tu także i misternie skonstruowana zagadka kryminalna, niezwykle wciągająca łamigłówka, którą można rozwiązać i racjonalnie wytłumaczyć. Z tajemnicy wyłania się historia, która daje się wyjaśnić. Należy tylko wpaść na właściwy trop i znaleźć odpowiedni klucz do zagadki.

Film rozpoczyna scena w w której młoda kobieta traci pamięć w wyniku wypadku samochodowego na Mulholland Drive. Półprzytomna znajduje schronienie w luksusowym apartamencie, do którego następnego dnia wprowadza się początkująca aktorka. Dziewczyny zaprzyjaźniają się. Okazuje się, iż torba rannej wypełniona jest pieniędzmi. Bohaterki próbują rozwikłać zagadkę. Natrafiają jednak na nowe pytania i tajemnice: puste mieszkania, nieznajomych mężczyzn, morderstwa oraz dziwne nocne spektakle...

Większą część filmu stanowi sen Diane Selwyn (od początku aż do słów "pora wstać" wypowiedzianych przez Kowboja). Sugestię taką zawiera pierwsza scena filmu – najazd kamery na łózko i poduszkę. Diane została odrzucona przez kochankę – Camillę Rhodes, która odeszła na rzecz Adama, o czym dowiadujemy się w pod koniec filmu, podczas przyjęcia. Diane jest zazdrosna i nie potrafi pogodzić się z porażką. Zleca morderstwo Camilli, sama popełnia samobójstwo.

Sen trwa już po zleceniu zabójstwa (po przebudzeniu na stole leży niebieski klucz, jako znak od mordercy iż zadanie zostało wykonane), po zamianie na domy aby uniknąć detektywów.

W marzeniach sennych Diane (jako Betty) spotyka w dość niecodziennych okolicznościach Camillę (jako Ritę), która na skutek wypadku samochodowego straciła pamięć. Obie bohaterki usiłują dowiedzieć się kim jest Rita, odnajdująca w torebce znaczną sumę pieniędzy oraz tajemniczy niebieski klucz. Jednocześnie poznajemy perypetie reżysera, Adama, którego mafia usiłuje zmusić do zmiany obsady w filmie. W rzeczywistości Adam jest rywalem Diane, dlatego też w JEJ śnie nie może go spotkać nic dobrego. Adam ostatecznie zgadza się na zmianę roli (ma powiedzieć podczas castingu "to TA dziewczyna" gdy na przesłuchaniu pojawi się aktorka o nazwisku Camilla Rhodes). Kolejny wątek to historia mordercy który m.in. poszukuje Rity.

Rita zaczyna sobie przypominać nazwisko Diane Selwyn ale nie wie co może oznaczać. Panie idą odwiedzić Diane, na miejscu dowiadują się że zamieniła się na mieszkania ze swoją koleżanką, po dotarciu do lokum Diane – odnajdują ją martwą, leżącą na łóżku (śniąca Diane widzi własną śmierć...) Obie kobiety zostają kochankami, po czym idą na przedstawienie teatralne podczas którego padają słowa "wszystko jest iluzją". W trakcie przedstawienia Betty (Diane) odnajduje nagle w torebce niebieskie pudełko (to jest sen w którym przedmioty niespodziewianie mogą się pojawić) do którego pasuje klucz Rity. Wracają do domu, Rita wyciąga klucz, Diane znika (sen!), następuje otwarcie pudełka, przebudzenie, powrót do rzeczywistości.

Pieniądze Rity to w rzeczywistości kasa jaką Diane zapłaciła za zabicie Camilli. Słowa "to ta dziewczyna" są wypowiedziane przez Diane gdy wskazuje fotografię mordercy. Niebieski klucz to znak od płatnego zabójcy iż zlecenie zostało wykonane...

Chronologia:

1. Scena miłości Diany i Camilli, podczas której ta druga stwierdza iż "nie możemy tego dłużej ciągnąć", odrzuca Dianę

2. Przyjęcie podczas którego Camilla i Adam ogłaszają swój ślub. Jest również sugestia że Camilla ma nową kochankę (pocałunek z blondynką).

3. Diana zleca zabójstwo Camilli. Niebieski klucz jako znak wykonania.

4. Diana zamienia się na domy z koleżanką.

5. Diane zapada w sen......... – najprawdopodobniej po otrzymaniu telefonu z wiadomością że robota została wykonana – scena gdy człowiek siedzący tyłem do widza gdzieś dzwoni, widzimy tylko tylko aparat oświetlony lampą, padają słowa "dziewczyny wciąż nie ma", następnie niewidoczny osobnik dzwoni dalej i następuje najazd kamery na aparat telefoniczny w domu Diane Selwyn, że to ten sam aparat można się przekonać pod koniec filmu gdy Diane rozmawia z Camillą o zaproszeniu na przyjęcie.

6. Pobudka, koleżanka – przychodzi po swoje rzeczy (niebieski klucz już leży na stole) i stwierdza "to trwa już trzy tygodnie, detektywi znowu się o Ciebie pytali"

7. Samobójstwo Diane Selwyn.

[edytuj] Linki zewnętrzne

Our "Network":

Project Gutenberg
https://gutenberg.classicistranieri.com

Encyclopaedia Britannica 1911
https://encyclopaediabritannica.classicistranieri.com

Librivox Audiobooks
https://librivox.classicistranieri.com

Linux Distributions
https://old.classicistranieri.com

Magnatune (MP3 Music)
https://magnatune.classicistranieri.com

Static Wikipedia (June 2008)
https://wikipedia.classicistranieri.com

Static Wikipedia (March 2008)
https://wikipedia2007.classicistranieri.com/mar2008/

Static Wikipedia (2007)
https://wikipedia2007.classicistranieri.com

Static Wikipedia (2006)
https://wikipedia2006.classicistranieri.com

Liber Liber
https://liberliber.classicistranieri.com

ZIM Files for Kiwix
https://zim.classicistranieri.com


Other Websites:

Bach - Goldberg Variations
https://www.goldbergvariations.org

Lazarillo de Tormes
https://www.lazarillodetormes.org

Madame Bovary
https://www.madamebovary.org

Il Fu Mattia Pascal
https://www.mattiapascal.it

The Voice in the Desert
https://www.thevoiceinthedesert.org

Confessione d'un amore fascista
https://www.amorefascista.it

Malinverno
https://www.malinverno.org

Debito formativo
https://www.debitoformativo.it

Adina Spire
https://www.adinaspire.com