Muzeum Historyczne w Sanoku
Z Wikipedii
Współrzędne: 49°19'48" N 22°7'48" E
| Muzeum Historyczne w Sanoku | |
 |
|
| Data założenia | 1934 |
| Lokalizacja |  Sanok |
| Adres | ul. Zamkowa 2 38-500 Sanok (e-mail) |
| Telefon | (013) 46 306 09 |
| Strona internetowa muzeum | |
.jpg/250px-Zajazd_(ul._zamkowa).jpg)
Muzeum Historyczne w Sanoku - regionalne muzeum powstałe w roku 1934 jako Muzeum Ziemi Sanockiej. Gromadzi ponad 20 000 eksponatów.
Posiada wydzielone działy archeologiczny, ikonograficzny, historyczny, konserwatorski oraz galerię autorską Zdzisława Beksińskiego. Poza główną siedzibą usytuowaną w gmachu przy ul. Zamkowej, częściami muzeum są Zamek Królewski w Sanoku oraz Zajazd na terenie parku zamkowego.
W okresie międzywojennym od roku 1934 zamek pełnił funkcję Muzeum Ziemi Sanockiej, a badania z zakresu historii ziemi sanockiej prowadził Adam Fastnacht. We wrześniu 1939 roku zamek został splądrowany[1], później w okresie okupacji urządzono na zamku Muzeum Lemkowszczyzny. W sierpniu roku 1944 lokalne władze niemieckie wywiozły z sanockiego zamku ocalałe najstarsze pamiątki kultury polskiej, część z nich została odnaleziona po wojnie w okolicach Legnicy a następnie przekazana do AGAD i archiwum rzeszowskiego. Do roku 1946 w zamku mieścił się szpital wojskowy a następnie rusznikarnia.
Do najcenniejszych zbiorów muzeum należy ponad 200 ocalałych ikon karpackich pochodzących z terenów historycznej ziemi sanockiej datowanych na okres od XVI do XX wieku, kolekcja ceramiki pokuckiej oraz kilkaset obrazów w tym dzieła m.in. takich autorów jak ; Jana Wacława Zawadowskiego, Wacława Żaboklickiego, Ludwika Lille, Józefa Pankiewicza, Hanny Rudzkiej-Cybisowej i Jana Cybisa, Olgi Boznańskiej i Tadeusza Makowskiego, Jana Ekierta, Józefa Jaremy, Marii Sperling, Leona Getza i Marian Kruczek.
[edytuj] Zobacz też
Przypisy
- ↑ "Za ten stan dewastacji zbiorów polskiego muzeum regionalnego w Sanoku odpowiedzialność ponoszą okupanci hitlerowscy. Dla ścisłości należy dodać, że wielką przysługę w dziele zniszczenia oddali Niemcom ukraińscy nacjonaliści, którzy w chwili wkroczenia Niemców do Sanoka pozdzierali i poniszczyli polskie godła i pamiątki, i korzystając ze sposobnej chwili uchwycili w swe ręce administrację", "W połowie 1940 Kreisschulrat Willy Huber polecił przenieść "Muzeum Łemkiwszczyna" z pomieszczeń plebanii greckokatolickiej do gmachu zamkowego, w którym dotychczas mieściło się Muzeum Ziemi Sanockiej. Nowa placówka, działająca pod auspicjami Niemców otrzymała nazwę Ukraińskie Muzeum Łemkiwszczyna w Sanoku. Kustoszem muzeum mianowany został Ukrainiec, malarz Leon Getz. Adamowi Fastnachowi i Aleksandrowi Rybickiemu pracy w nowym, odpowiednio ukierunkowanym muzeum nie zaproponowano". [w:] Edward Zając. Zarys dziejów Muzeum Historycznego w Sanoku. str. 272., i 273
