Muzeum Motoryzacji w Poznaniu
Z Wikipedii
| Muzeum Motoryzacji w Poznaniu | |
| Data założenia | 20 września 1996 |
| Lokalizacja |  Polska, Poznań |
| Zakres zbiorów | zabytkowe pojazdy |
| Adres | Rondo Kaponiera Poznań |
| Telefon | 0-61-847-63-59 |
| Strona internetowa muzeum | |
Muzeum Motoryzacji w Poznaniu - placówka muzealna, zlokalizowana pod Rondem Kaponiera w Poznaniu, prowadzona przez Automobilklub Wielkopolski.
[edytuj] Historia muzeum
Idea stworzenia izby pamiątek dawnej motoryzacji narodziła się już w latach 70. XX wieku, prawie równocześnie z powstaniem Klubu Pojazdów Zabytkowych. Pomysł zaowocował organizacją w kwietniu 1981 roku wielkiej wystawy starych samochodów. Na terenie Międzynarodowych Targów Poznańskich, na powierzchni 1200 m² wystawiono kilkadziesiąt pojazdów, oraz liczne gabloty z pamiątkami i akcesoriami samochodowymi. Wystawa zmobilizowała władze wojewódzkie do udzielenia pomocy w organizacji stałej placówki. Projekt zrealizowano 15 kwietnia 1983 roku. W prywatnych pomieszczeniach jednego z weteranów szos Piotra Adama w Suchym Lesie obok Poznania otwarto pierwsze w Polsce muzeum motoryzacji, które przetrwało do sierpnia 1990 roku, kiedy to zgromadzone zbiory przeniesiono do pawilonu przy Torze Poznań. W ten sposób muzeum znalazło się bliżej miasta i bliżej widzów, chociaż dostępne było jedynie w czasie giełd samochodowych. Nie narzekano jednak na brak frekwencji. Głównym mankamentem była ciasnota; zdawano sobie sprawę, że jest to rozwiązanie tymczasowe i docelowo placówka powinna znaleźć się bliżej centrum. Na to potrzebne były jednak środki finansowe, którymi w okresie transformacji gospodarczej Automobilklub Wielkopolski nie dysponował. Członkowie Koła Pojazdów Zabytkowych podjęli starania, mające na celu znalezienie odpowiedniejszego nowego lokum. Wśród wielu wariantów wybrano podziemia Ronda Kaponiera, w centrum Poznania. Wspólnymi siłami działaczy i zarządu klubu oraz władz miasta i licznych sponsorów doprowadzono do otwarcia muzeum 20 września 1996 roku w obecności przedstawicieli rządu i ówczesnego Prezydenta Poznania, Wojciecha Szczęsnego Kaczmarka. Wstęgę otwierającą nową placówkę przeciął Wojewoda Poznański, Włodzimierz Łęcki. Pierwsza ekspozycja obejmowała prawie 30 samochodów i motocykli.
Wszystkie pojazdy były i są własnością prywatną członków Automobilklubu; ponieważ sala muzealna jest niewielka, w muzeum znajduje się tylko część z około 200 sztuk eksponatów, a ekspozycja zmienia się kilka razy w roku (najczęściej wiosną i jesienią). Ponieważ wszystkie eksponaty są sprawne technicznie i zarejestrowane, te które aktualnie nie znajdują się w muzeum są używane przez ich właścicieli.
[edytuj] Ekspozycja
- Najstarszy zarejestrowany jeżdżący samochód na polskich drogach - REO, wyprodukowany w 1908 roku w USA. Pojazd rozwija prędkość maksymalną 70 km/h.
- Najcenniejszym samochodem w muzeum jest Mercedes 190 SL, który został wyprodukowany w 1957 roku w Niemczech. Rozwija maksymalna prędkość 172 km/h, ma moc 105 KM.
- Syrena 104, która brała udział w Rajdzie Monte Carlo pojazdów historycznych. W latach 2005-2007 za każdym razem docierając do mety i osiągając niezły czas. Samochód wyprodukowano w Polsce w 1971 roku, osiąga maksymalna prędkość 120 km/h. Pojazd jest po tuningu, ale posiada oryginalne części.
- Samochód strażacki DKW F5 z 1936 roku produkcji niemieckiej. Samochód jeździ z maksymalną prędkością 80 km/h. Posiada własny agregat prądotwórczy oraz trzy silniki spalinowe. Został odrestaurowany w 2006 roku.
- Najlepiej zakonserwowanym obiektem w muzeum jest samochód Nash Special Six 430, wyprodukowany w 1926 roku w Stanach Zjednoczonych. Samochód rozwija maksymalną prędkość 105 km/h. Pojazd został odrestaurowany w Nowej Zelandii i stamtąd trafił do Polski.
- Samochód najdłużej związany z klubem to Porsche 911 wyprodukowane w Niemczech w 1968 roku. Od lat 70. do 90. jeździł na Torze Poznań jako auto zapoznawcze, ratownicze i reprezentacyjne.
- Jedynym niejeżdżącym eksponatem w muzeum jest model samochodu Tarpan, zaprojektowany oraz wykonany z drewna w skali 1-1 przez fabrykę Fiata w Turynie w 1979 roku. Wykonano kompletną dokumentację techniczną nadwozia i podwozia, zatwierdzono projekt do produkcji oraz rozpoczęto w Antoniku budowę hali produkcyjnej o powierzchni 36000 m2. Jednak wydarzenia z roku 1980 oraz wprowadzenie stanu wojennego uniemożliwiły uruchomienie montażu tego samochodu. Samochód przeznaczony był dla 5 osób i 500 kg ładunku.
- Cennym eksponatem jest samochód MG WA, wyprodukowany w 1939 r. w Wielkiej Brytanii. Osiąga prędkość 140 km/h. Wyprodukowano zaledwie 360 egzemplarzy tego samochodu, do dziś na świecie przetrwało tylko 20 sztuk. W czasie II wojny światowej pojazd został zarekwirowany przez Gestapo, po wojnie był używany przez łódzki Urząd Bezpieczeństwa. Renowacja tego samochodu trwała 8 lat.
- W muzeum znajduje się również kącik militarny, w którym znajdują się cztery samochody z okresu II wojny światowej. Są to: Willys MB z 1942 roku, wyprodukowany w USA. Na potrzeby aliantów wyprodukowano 361 tyś. aut, zarówno z napędem na dwa, jak i na cztery kola, oraz w różnych wersjach nadwoziowych. Prezentowany eksponat uczestniczył w 1994 roku w obchodach upamiętnienia operacji D-Day zorganizowanej w 50-lecie lądowania Aliantów w Normandii. W muzeum znajduje się także jego rosyjski odpowiednik: GAZ-67B, nazywany również Czapajew, wyprodukowany w 1944 roku w ZSRR.
- Najbardziej interesującym eksponatem w kąciku militarnym jest amfibia KdF-166, wyprodukowana w 1943 roku w Niemczech. Miała służyć do ataku Niemiec na ZSRR. Pojazd ma wyporność 400 kg, czyli może przetransportować czterech żołnierzy w pełnym rynsztunku. Samochód na lądzie rozwija prędkość do 80 km/h, a na wodzie 20 km/h. Volkswagen wyprodukował ponad 14 tyś. takich aut. Do dzisiaj przetrwało tylko kilka sztuk, które maja dużą wartość dla kolekcjonerów.
- W muzeum znajdują się również motocykle - polskie i zagraniczne, a także replika bicykla z 1865 roku wyprodukowanego w Wielkiej Brytanii.
[edytuj] Ciekawostki
Ponieważ w muzeum znajdują się samochody na co dzień funkcjonujące w ruchu drogowym, muszą być poddawane konserwacji. Zajmuje się tym właściciel danego samochodu, we własnym zakresie.
Automobilklub Wielkopolski finansuje działalność muzeum z biletów, dochodów z giełdy samochodowej i Toru Poznań, którego jest właścicielem. Z własnych środków finansowych organizuje różne wydarzenia, uroczystości, wyścigi w Poznaniu i okolicach - zazwyczaj bezpłatnie, aby pokazać eksponaty oraz w ramach różnych akcji charytatywnych. Władze miejskie nie biorą udziału w finansowaniu muzeum.
Linki zewnętrzne:
