Najczcigodniejszy Zakon Szpitala św. Jana z Jerozolimy
Z Wikipedii
Najczcigodniejszy Zakon Szpitala św. Jana z Jerozolimy (pot. Joannici, ang. - "The Most Venerable Order of the Hospital of Saint John of Jerusalem") jest zakonem rycerskim, istniejącym w Wielkiej Brytanii i innych krajach tzw. Wspólnoty Brytyjskiej. Wywodzi się z Suwerennego Rycerskiego Zakonu Szpitalników św. Jana z Jerozolimy z Rodos i z Malty. Grupuje przede wszystkim członków wyznania anglikańskiego, choć mogą należeć do niego także członkowie innych wyznań chrześcijańskich. Każda grupa wyznaniowa posiada swojego prałata będącego ich religijnym zwierzchnikiem.
[edytuj] W Anglii
Prowincja joannitów języka angielskiego wygasła w XVI w. czego powodem było przejście króla Henryka VIII na protestantyzm. Zakon nie istniał więc w Wielkiej Brytanii aż do początku XIX wieku, kiedy podjęto próby wskrzeszenia go w związku z wojną wyzwoleńczą w Grecji - próby nie popierane ani przez Wielkiego Mistrza Kawalerów Maltańskich, ani przez dwór angielski Jerzego IV. Obecny zakon istnieje właściwie dopiero od roku 1837, gdy Sir Henry Dymoke został Wielkim Przeorem wówczas jeszcze nie tak licznej organizacji i zwrócił się do Wielkiego Komtura zakonu maltańskiego, hr. Filipa de Colloredo-Mansfeld (rządy: 1845 - 1864) o uznanie przeoratu angielskiego jako członka społeczności joannitów, czego mu odmówiono. Przeorat ogłosił po otrzymaniu odmowy niepodległość jako The Sovereign and Illustrious Order of Saint John of Jerusalem, Anglia, nie posiadając jednak jeszcze protektoratu królewskiego.
W latach 60.i 70. XIX wieku zakon brytyjski uzyskał wielu wpływowych członków, jak księcia Manchesteru (Wielkiego Przeora od 1861), za rządów którego zorganizowano pierwszy korpus ambulansów konnych, księcia Walii - późniejszego króla Edwarda VII i jego żonę księżną Aleksandrę i innych arystokratów i polityków.
Największy sukces brytyjskich joannitów miał miejsce w roku 1888, gdy zakon uznany został przez królową Wiktorię i otrzymał potwierdzone przez nią statuty. Od tej chwili panujący w Wielkiej Brytanii monarcha (obecnie:Elżbieta II) jest automatycznie suwerenną głową zakonu. Zakon jest rządzony w imieniu monarchy przez Wielkiego Przeora (obecnie: Ryszard ks. Gloucester, kuzyn królowej). Posiada sześć klas, od posiadaczy Wielkiego Krzyża do giermków, z rozróżnieniem rycerzy i dam z prawa (pochodzenia szlacheckiego) i honorowych (nieszlachciców). Zakon maltański uznał brytyjski zakon joannitów dopiero w roku 1963. Ten brytyjski zakon joannitów posiada swoje jurysdykcje także w innych częściach Wspólnoty Brytyjskiej: w Australii, Kanadzie, Nowej Zelandii, a także w USA i RPA.
[edytuj] Przymierze Zakonów św. Jana Jerozolimskiego
Członkami tego protestanckiego Przymierza są zakony brytyjski i niemiecki - (dawna komturia brandenburska) (także jej dependencje w Austrii, Finlandii, Francji, Szwajcarii i na Węgrzech), oraz niepodległe protestanckie zakony joannitów w Holandii i Szwecji.
W roku 1974 z inicjatywy joannitów katolickich stworzono w Rzymie "Komitet Zakonów św. Jana Jerozolimskiego" - gdzie pięć uznanych i legitymowanych zakonów joannickich współpracuje w celu zwalczania samozwańczych "zakonów" przybierających miano i godło Zakonu św. Jana z Jerozolimy.
