Naos
Z Wikipedii
Naos (w Grecji), cella (w Rzymie) – najważniejsze pomieszczenie w starożytnej świątyni, w którym stał posąg bóstwa. W większych świątyniach był dzielony na trzy nawy i poprzedzony portykiem (pronaosem). W jego tylnej części symetrycznie do pronaosu znajdował się często opistodomos, a pomiędzy opistodomosem a naosem bywał umieszczany adyton.
W architekturze bizantyjskiej naosem zwano środkową część i sanktuarium kościoła zbudowanego na planie centralnym, czyli tę część, w której odbywały się czynności liturgiczne.
