Narmacil II

Z Wikipedii

Narmacil II – fikcyjna postać ze stworzonej przez J. R. R. Tolkiena mitologii Śródziemia.

Wzmianki o nim znajduje się w Dodatkach do trzeciego tomu Władcy pierścieni i w Niedokończonych opowieściach.

Postać ta nie pojawia się w ekranizacji powieści (reżyseria Peter Jackson).

• W angielskim oryginale – Narmacil II
• Przekład Marii Skibniewskiej – Narmacil II (Narmakil)^[1]
• Przekład Jerzego Łozińskiego – Narmakil II
• Przekład Marii i Cezarego Frąców – Narmacil II

Narmacil II (ur.? rok Trzeciej Ery – zm. 1856 rok Trzeciej Ery) – Dúnadan, dwudziesty dziewiąty król Gondoru. Jego ojcem był Telumehtar. Na tron wstąpił w 1850 roku. Panował tylko 6 lat. Już w następnym roku atakować królestwo zaczęli nowi wrogowie – Woźnicy. W 1856 roku zorganizowali wielki najazd na Gondor i podbili południowo-wschodnią część Rhovanionu. Narmacil próbował ich pokonać, lecz mimo wsparcia Nortów (pod wodzą Marhariego) poniósł klęskę i zginął w bitwie na Równinach. Jego następcą był Calimehtar.

Imię Narmacil pochodzi z języka quenya i znaczy w tej mowie (prawdopodobnie) Miecz słońca.

[edytuj] Przypis

1. ↑ Ta forma tylko w starych wydaniach Władcy pierścieni.