Neuroprotetyka

Z Wikipedii

Ten artykuł wymaga dopracowania zgodnie z zaleceniami edycyjnymi.
Należy w nim poprawić: styl, format, merytoryka.
Po naprawieniu wszystkich błędów można usunąć tę wiadomość.

Neuroprotetyka – dyscyplina, która łącząca się z neuronauką i inżynierią biomedyczną, dotyczy tworzenia neuroprotez, czyli urządzeń służących do przywrócenia lub poprawienia funkcji uszkodzonego układu nerwowego oraz zmysłów.

Spis treści

1 Historia
2 Zmysłowa protetyka (czuciowa)
3 Słuchowa protetyka
4 Wzrok klasy High-tech-projekt Retina Implant
5 Protetyka w leczeniu bólu
6 Ruchowe protezy do świadomego kontrolowania ruchu
7 Stymulator serca
8 Implant kontrolujący pęcherz
9 Źródła

[edytuj] Historia

Analogowy aparat słuchowy

Pierwsza neuroproteza – aparat słuchowy powstał w 1957 roku.
W 1958 dokonano próby wszczepienia zastawki serca a udaną próbę datuje się na 1960 rok.
Wszczepienie protezy stosowanej przy opadaniu stopy przy porażeniu nerwu strzałkowego nastąpiło w 1961 roku.
Implant słuchowy wszczepiony do mózgu w 1977.
Obwodowy nerw mostkowy wszczepiono w rdzeń kręgowy dorosłych szczurów w 1981.

[edytuj] Zmysłowa protetyka (czuciowa)

Jednym z czołowych osiągnięć neuroprotetyki jest urządzenie wspomagające wzrok. Około 95% wszystkich osób niewidomych mimo uszkodzenia wzroku odbiera pewne wrażenia optyczne. W latach 40. XX wieku istniał już pomysł sztucznej elektrycznej stymulacji mózgu a pod koniec lat 60. nastąpił przełom – brytyjski naukowiec Giles Brindley dokonał wszczepienia elektrod na powierzchni mózgu. Jednakże eksperymenty nie były kontynuowane z powodów technicznych. Zainteresowany tym eksperymentem Instytut Zdrowia (National Institute of Health) przedsięwziął eksperymenty z umieszczeniem elektrod (cieńszych od ludzkiego włosa) połączonych ultracienkim przewodem o średnicy od 25-50 μm w okolicach obszarów mózgu odpowiedzialnych za widzenie.

[edytuj] Słuchowa protetyka

Schemat budowy implantu ślimakowego

Implant ślimakowy (sztuczne ucho) jest chirurgicznie zaszczepionym implantem, który może pomóc dostarczyć zmysł słuchu osobie, która jest "głęboko" głucha lub bardzo słabo słysząca. Implant ślimakowy nie wzmacnia słuchu ale działa przez dokładne stymulowanie jakichkolwiek działających słuchowych nerwów w ośrodku ślimaka elektrycznymi implantami. Zewnętrzne komponenty sztucznego ucha zawierają mikrofon, nadajnik i mówiący procesor.

[edytuj] Wzrok klasy High-tech-projekt Retina Implant

W klinice okulistycznej w Tymbidze naukowcy pod kierownictwem prof. E. Zrennera skonstruowali chip, który ma być umieszczony pod siatkówką oka. Urządzenie przeszło pomyślne testy na zwierzętach, ale wykryto pewne wady, w związku z czym próby dalej podejmowane są na szczurach, świniach i królikach. Natomiast profesor Ralf Eckmiller z uniwersytetu w Bonn ze swoim zespołem prowadzą badania nad układem elektronicznym będącym repliką fotoreceptorów oraz całe sieci nerwowej. System przetwarzania obrazu ma być umieszczony i instalowany w okularach pacjenta. Sygnały będą przesyłane przez nadajnik, który znajduje się w okularach pacjenta do odbiornika – gałki ocznej. Odbiornik natomiast ma przekazywać impulsy elektryczne bezpośrednio do komórek nerwowych. Najprawdopodobniej osoby wyposażone w taki układ będą mogły rozpoznać kształt większych obiektów.

[edytuj] Protetyka w leczeniu bólu

Stymulator rdzenia kręgowego (The Spinal Cord Stimulator) jest stosowany w leczeniu przewlekłego bólu. Jest wszczepiany obok powierzchni rdzenia kręgowego. Elektryczne impulsy generowane przez urządzenie powodują jakby "mrowienie; dzwonienie w uszach", które zmniejszają uczucie bólu u pacjenta. Generator impulsów (pulse generator) jest umieszczony w podbrzuszu lub pośladkach.

[edytuj] Ruchowe protezy do świadomego kontrolowania ruchu

W 2003 roku Philip Kennedy dysponował działającym, choć prymitywnym egzemplarzem, który pozwalał osobom sparaliżowanym wypowiadać słowa i jednocześnie rejestrował aktywność ich mózgów. Urządzenie Kennedy'ego używa dwóch neutropicznych elektrod. Pierwsza wszczepiona jest w nietkniętym rejonie ruchowej części kory mózgowej. Używana jest do poruszania kursorem po grupie liter. Druga jest wszczepiona w inny motoryczny region i używana jest do wskazywania selekcji.

[edytuj] Stymulator serca

Stymulator serca

Medyczne urządzenie przeznaczone do regulacji rytmu serca kiedy naturalna stymulacja nie jest prawidłowa.

[edytuj] Implant kontrolujący pęcherz

Porażenie poprzeczne rdzenia kręgowego oprócz paraplegii powoduje wystąpienie problemów z opróżnianiem pęcherza, co może prowadzić do rozwoju infekcji. Od 1969 roku do dziś Brindley rozwijał stymulator przedniego korzenia krzyżowego z udaną próbą na ludziach dopiero w latach 80. To urządzenie jest wszczepiane w krzyżowy korzeń przedni zwoju rdzenia kręgowego, kontrolowane przez zewnętrzny nadajnik. To dostarcza przerywanej stymulacji, która polepsza kontrolę nad opróżnianiem pęcherza, a także nad defekacją. Ponadto umożliwia mężczyznom osiągnięcie pełnej erekcji.