Niedzielne igraszki

Z Wikipedii

Niedzielne igraszki
Gatunek	dramat, psychologiczny
Kraj produkcji	Polska
Język	polski
Data premiery	1988
Czas trwania	54 min.
Produkcja
Reżyseria	Robert Gliński
Scenariusz	Robert Gliński, Grzegorz Torzecki
Muzyka	Lech Brański
Zdjęcia	Jerzy Rękaś
Scenografia	Andrzej Nowicki
Kostiumy	Maria Wiłun
Montaż	Łucja Ośko
Produkcja	Krzysztof Waś
Dystrybucja	Wytwórnia Filmów Dokumentalnych
Od lat	15

Niedzielne igraszki – polski film fabularny w reżyserii Roberta Glińskiego. Film był nakręcony w 1983 roku a jego premiera odbyła sie dopiero w 1988. Był to debiut reżysera w dziedzinie filmu fabularnego. Film zreazlizowano w kamienicy przy ul. Noakowskiego 10 w Warszawie.

[edytuj] Obsada

Agnieszka Korzeniowska
Jacek Bursztynowicz jako UB-ek
Emilia Krakowska jako dozorczyni, matka Rycha
Mirosława Marcheluk jako "Głupia Blacha"
Wojciech Skibiński jako kierowca TPD
Stefan Szmidt jako dozorca, ojciec Rycha
Daria Trafankowska jako opiekunka z TPD
Joanna Eberlein
Filip Gębski
Anna Goluch
Elżbieta Helman
Jacek Janiszewski
Grzegorz Karczewski
Agnieszka Niewięckowska
Andrzej Pośniak jako Józek Michalski
Paweł Prusik
Jacek Romańczuk
Roman Szafrankiewicz
Felicja Chabrowska
Halina Romanowska jako babcia Jędrka
Lech Sołuba jako UB-ek
Piotr Woźniak
Jerzy Zass jako UB-ek

[edytuj] Fabuła

Uwaga! W dalszej części artykułu znajdują się szczegóły fabuły lub zakończenia utworu.

Jest rok 1953. Pierwsza niedziela po śmierci Stalina. Grupa dzieci bawiąca się w podwórku starej i remontowanej kamienicy jest pozbawiona nadzoru. Dzieci naśladują brutalne życie dorosłych. Chłopiec mający wyjechać na wypoczynek zmyśla, że jego celem podróży jest uroczystość pogrzebowa Stalina. Przyozdabia się w medale ojca, zabiera inne medale koledze. Medale zwracają uwagę kierowcy, który ma zawieźć dzieci na dworzec kolejowy, a który okazuje się być donosicielem UB. W obecności funkcjonariuszy SB niczego nie świadome dzieci brną w dalsze kłopoty. Skutkiem tego rodzice chłopca, któremu marzyło się uczestnictwo w pogrzebie Stalina znikają w więzieniu a on sam trafi do domu dziecka.

Na tle tej tragedii dzieci znęcają się nad chorą umysłowo kobietą, znęcają się nad małym kotkiem, który w końcu ginie z rozciętym brzuszkiem. Podczas "pogrzebu" kotka dzieci żywcem zakopują razem z kotkiem dziewczynkę, sprawczynię śmierci małego zwierzęcia.