Nikita Michałkow
Z Wikipedii
Nikita Siergiejewicz Michałkow, ros. Никита Сeргеевич Михалков (ur. 21 października 1945 w Moskwie), rosyjski reżyser, aktor, scenarzysta i producent filmowy.
Jest synem poety, autora słów do hymnu radzieckiego jak i rosyjskiego, Siergieja Michałkowa oraz bratem równie znanego reżysera Andrieja Konczałowskiego. W filmie debiutował na początku lat 60. XX wieku, jeszcze jako nastolatek. Uznanie przyniosła mu rola w Chodząc po Moskwie (1963). Nim zaczął samodzielnie reżyserować, wystąpił w około dwudziestu filmach, w tym także produkcjach brata. Jego pełnometrażowy debiut reżyserski, Swój wśród obcych, obcy wśród swoich (1974) rozgrywał się w realiach lat 20., tuż po zakończeniu wojny domowej.
Najbardziej znane filmy Michałkowa z radzieckiego okresu to Niewolnica miłości (1976), Niedokończony utwór na pianolę (na podstawie Czechowa, 1977) oraz Oczy czarne (1987), z Marcello Mastroiannim.
Najwybitniejszym dziełem reżysera po upadku ZSRR są Spaleni słońcem, komediodramat ukazujący losy prominentnej sowieckiej rodziny w okresie wielkiej czystki. Film został uhonorowany Oscarem w 1995, zebrał także szereg innych nagród i stał się sukcesem kasowym.
Na fali sukcesu Spalonych słońcem powstał melodramat Cyrulik syberyjski, nakręcony z wielkim rozmachem i w międzynarodowej obsadzie. Akcja dzieła rozgrywa się w schyłkowym okresie carskiej Rosji - film jest wyrazem patriotycznych uczuć reżysera, w tle przemyca on rozważania o istocie rosyjskości.
Michałkow od kilku lata planuje realizację drugiej części filmu Spaleni słońcem.
Ostatnio zagrał jedną z ról w filmie Krzysztofa Zanussiego Persona non grata, za którą otrzymał nagrodę za dugoplanową rolę męską na XXX Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni (2005). W 2007 był producentem filmu 1612. Kroniki wielkiej smuty.
