Nikołaj Łapin
Z Wikipedii
Nikołaj Fiodorowicz Łapin, ros. Николай Федорович Лапин (ur. w 1916 r.) – radziecki wojskowy, redaktor kolaboracyjnej prasy rosyjskiej, a następnie zastępca szefa oddziału wywiadowczego w sztabie Sił Zbrojnych Komitetu Wyzwolenia Narodów Rosji podczas II wojny światowej
Ukończył uniwersytet we Władywostoku. Następnie służył w Armii Czerwonej w wojskach pogranicznych na Dalekim Wschodzie jako zastępca szefa oddziału wywiadowczego w jednym ze sztabów. Po skierowaniu do rezerwy został dyrektorem szkoły średniej w Omsku. Według części źródeł w latach 1938-1939 uczestniczył w misji płk. Andrieja A. Własowa w Chinach jako tłumacz. Po ataku wojsk niemieckich na ZSRR 22 czerwca 1941 r., został zmobilizowany do armii. Objął w stopniu starszego lejtnanta funkcję zastępcy szefa oddziału wywiadowczego w sztabie jednego z korpusów strzeleckich, a następnie 19 Armii. W październiku 1941 r. pod Wiaźmą dostał się do niewoli niemieckiej. Wkrótce podjął kolaborację z okupantami. W grudniu 1942 r. przeszedł kurs propagandystów. Od marca 1943 r. służył w szkole propagandystów ROA w Dabendorfie jako szef grupy szkoleniowej. Od października 1943 r. w okupowanym Paryżu był redaktorem pisma "Информационный листек" przeznaczonego dla rosyjskich kolaboracyjnych oddziałów wojskowych. Latem 1944 r. wstąpił do Narodowego Związku Pracujących. W listopadzie tego roku powrócił do szkoły propagandystów w Dabendorfie, gdzie pracował w redakcji pisma "Доброволец". Jednakże już pod koniec listopada został w stopniu kapitana zastępcą szefa oddziału wywiadowczego w sztabie Sił Zbrojnych Komitetu Wyzwolenia Narodów Rosji. Po zakończeniu wojny poddał się Amerykanom. Przebywał w różnych obozach jenieckich, z których został zwolniony w marcu 1946 r. Dalsze jego losy są nieznane.