Wikipedysta:Niki K/brudnopis Niki K/bezdomność
Z Wikipedii
Bezdomność, (wg A. Kowalczyk) to kryzysowy stan egzystencji osoby nie posiadającej faktycznego miejsca zamieszkania, pozbawionej środków niezbędnych by zaspokoić elementarne potrzeby, trwale wykorzenionej ze środowiska i akceptującej swoją rolę społeczną.
Stan ten jest uwarunkowany wieloczynnikowo, miedzy innymi poprzez zmniejszoną zdolność do samodzielnego życia i radzenia sobie, poddania się wymaganiom społeczeństwa, niewielką odporność na sytuacje trudne, marginalizację społeczną.
Według Teresy Sołtysiak, badaczki zjawiska, jest to wypadkowa splotów determinant i okoliczności egzystencjalno - losowych, jednostek uwikłanych w mikro- i makrospołeczne warunki życia.
Według obiegowej opinii, jest to sytuacja braku miejsca zamieszkania.
[edytuj] Historia
Stosunkowo niedawno, w latach międzywojennych, bezdomność została uznana za problem społeczny. Po raz pierwszy wspomina o tym Ustawa o opiece społecznej z 16 sierpnia 1923, definując cel i pojęcie opieki społecznej jako "...zaspokajanie ze środków publicznych niezbędnych potrzeb życiowych tych osób, które trwale lub chwilowo nie dysponują własnymi środkami materialnymi lub własną praca uczynić tego nie mogą (...) opieka nad osobami bezdomnymi - ciężko poszkodowanymi i ofiarami wojny".
Po drugiej wojnie światowej państwo wzięło odpowiedzialnoś za rozwiązywanie problemów społecznych, zgodnie z koncepcją ustrojową głoszono, że w Polsce nie ma problemu bezdomności. W latach pięćdziesiątych zlikwidowano wszelkie formy pomocy dla osób bezdomnych. Problem rzeczywiście pozostał zamaskowany, poprzez kierowanie "osób bez domu" w hotelach robotniczych.
Po 1989 roku, w wyniku przemian ustrojowych, zjawisko bezdomności zaczęło się nasilać, poprzez wykwaterowania i utratę miejsc w hotelach robotniczych (np. z powodu utraty zatrudnienia).
[edytuj] Termin
Termin bezdomny upowszechnił się w polskim słownictwie na przełomie XVIII/XIX w i był kojarzony z ofiarami wojen i powstań. Przeszedł on następnie do polskiego języka prawa i oznaczał osoby, które utraciły zamieszkanie.