Worms Forts: Oblężenie

Z Wikipedii

Worms Forts: Oblężenie
Producent	Team 17
Wydawca	Sega
Dystrybutor	^POL CD Projekt
Data wydania	^ŚWI 5 listopada 2004 ^POL 5 listopada 2004
Gatunek	Zręcznościowa, turowa
Tryb gry	singleplayer / multiplayer
Platforma	Windows 98 / ME / 2000 / XP, PlayStation 2, Xbox
Nośniki	CD (2)
Wymagania	procesor Pentium III lub Athlon 800 MHz, 256 MB RAM, karta graficzna 64 MB
Kontrolery	klawiatura, mysz

Worms Forts: Oblężenie (Worms Forts: Under Siege!) - to kolejna gra strategiczna ze słynnej serii, tym razem w klimatach starożytnych i średniowiecznych oraz ze zmienionym modelem rozgrywki. Rozgrywa się w trybie turowym i polega na pokonaniu przeciwnika bądź zniszczeniu jego twierdzy przy użyciu przeróżnych broni i niedopuszczeniu, by on pokonał gracza. Większość broni jest dostępnych dopiero po wybudowaniu określonego budynku: wieży, kasztelu, zamku i cytadeli - każdego bardziej wytrzymałego i pozwalającego na użycie potężniejszych broni. Dodatkowo można (jeżeli się zdobyło specjalną skrzynkę) zbudować szpital (reinkarnacja dwóch straconych robali), fabrykę broni (produkcja skrzynek z broniami), laboratorium (2x do obrażeń własnej broni) i cud (po trzech turach zapewnia zwycięstwo). Wszystkie budynki tworzą ze sobą sieć zależności; zniszczenie głównego budynku burzy pozostałe, a budynków nie można budować zbyt daleko. Oprócz możliwości zburzenia twierdzy lub zabicia wszystkich robali jednym z warunków zwycięstwa jest wybudowanie i utrzymanie przez trzy tury tzw. cudu - wielkiej budowli.

Znaczącymi dla gry błędami ostro wytykanymi przez rasowych fanów Wormsów było ogromne zminimalizowanie tak ważnego w serii Worms trybu multiplayer (tylko 4 drużyny po 4 graczy bez możliwości dobierania sojuszników, zmniejszenie opcji konfiguracyjnych, brak generowania map z powodu konieczności symetryczności plansz), większe niedopracowanie silnika graficznego (jeszcze gorsza praca kamery, mały zasięg filtrowania tekstur, niemożność wybrania rozdzielczości innej niż 640x480, niemożność burzenia plansz w przeciwieństwie do budynków) oraz udziwnienie rozgrywki poprzez oryginalne w serii zaimplementowanie budynków. Dużo trudniej było zniszczyć przeciwnika, ponieważ w celu użycia broni lepszych niż podstawowe trzeba było stawać na budynku. W grze przestały mieć znaczenie same robale, gdyż np. po wyrzuceniu granatu te nie mogły wycofać się w razie niewłaściwego rzutu lub ukryć się przed wrogiem. Dodatkowo liczbę broni ograniczono do 30, a wiele klasycznych broni z poprzednich części (strzelba, uzi, owca, betonowy osioł, bomba bananowa, superowca) podmieniono na balistę, działko wielofunkcyjne (twórcy zawsze mieli poczucie fantazji i to widać w grze traktującej o starożytności i średniowieczu), kurczaka 30-kilowego, osła trojańskiego, wyrzutnię lodówek czy superhipopotama. Ucharakteryzowano na dawne czasy tak znane bronie jak bazooka, moździerz, granat, nalot czy babunię.

Gra została przyjęta chłodno przez recenzentów w serwisach anglojęzycznych^[1]

[edytuj] Przypisy

↑ Zarówno według portalu Gamerankings.com, jak i według Metacritic.com, gra uzyskuje średnią ocen w przedziałach 60-65% (na wszystkie wersje). Najgorzej wypadła zdaniem recenzentów wersja na komputery osobiste.