Odwet (pismo konspiracyjne)

Z Wikipedii

"Odwet" – pismo podziemne wydawane przez organizację konspiracyjną Odwet w okresie od marca 1940 r.

W październiku 1939 r. założyciel i przywódca organizacji "Odwet" Władysław Jasiński ps. "Jędruś" rozpoczął wydawanie biuletynu pt. "Wiadomości Radiowe". W marcu 1940 r. zmieniono jego tytuł na "Odwet". Od niego wzięła nazwę cała organizacja. Jego kolportaż opierał się częściowo na własnych placówkach, a częściowo na sieci placówek Związku Walki Zbrojnej. Początkowo redakcja mieściła się w Tarnobrzegu. Po dekonspiracji ze strony Niemców W. Jasiński przeniósł ją we wrześniu 1940 r. do Krzemieńca, a następnie w rejon Trzcianki i Sulisławic. Zlikwidował też centralny kolportaż, tworząc punkty przebitkowe w Tarnobrzegu, Krzemienicy, Mielcu, Radomyślu, Trzciance, Sulisławicach, Sandomierzu, Opatowie, a także w Opaleniskach i Lipniku oraz we Frysztaku, Bolesławiu i Otfinowie nad Dolnym Dunajcem. "Odwet" był rozpowszechniany na terenach Polski centralnej i południowej. 17 marca 1942 r. funkcjonariusze Gestapo zabili we wsi Wiśniówka koło Staszowa redaktora "Odwetu" Bolesława Czuba ps. "Szary", "Antoni" i maszynopistkę Karolinę Stawiarz ps. "Lala".

Pismo było wydawane co tydzień. Osiągnęło maksymalny nakład ok. 10 tys. egzemplarzy. Było tworzone metodą powielaczową. Każdy numer liczył 10-12 stron formatu A4. Informacje pochodziły z nasłuchu radiowego.