Olga Niewska
Z Wikipedii
Ignacy Daszyński02.jpg
Olga Niewska (ur.28 maja 1898 w Charkowie, zm.25 maja 1943 w Warszawie) - polska rzeźbiarka
Spis treści |
[edytuj] Biografia
Po ukończeniu szkoły realnej, studiowała w Kijowie w szkole malarskiej. W 1919 roku rozpoczęła studia w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie w pracowni Konstantego Laszczki. Z okresu jej studiów zachował się portret Ignacego Daszyńskiego[1] oraz Feliksa Jasińskiego. Po ukończeniu studiów, w 1923 roku przeniosła się do Warszawy. W latach 1926-1928 przebywała w Paryżu, gdzie uczyła się u Bourdelle'a.
Dużą popularność przyniosły jej portrety znanych osobistości. Zgodzili się pozować nawet Józef Piłsudski i Ignacy Mościcki
W 1928 roku wyszła za mąż za Henryka Madera. W 1928 na dorocznej wystawie w Salonie Związku Zawodowego Polskich Artystów Plastyków w Warszawie jej rzeźba uzyskła "Nagrodę m.st. Warszawy za rok 1928". Rok później, 28 września rzeźbę Kąpiąca się odsłonięto w parku Paderewskiego. Lata trzydzieste są okresem dużej aktywności twórczej artystki. Poza monumentalnymi rzeźbami portretowymi, zajmowała się również rzeźbą sportową, oraz medalierstwem. Krótko przed wojną wykonała jedną ze swoich najlepszych prac, portret Stefana Jaracza. [2].
W 1936 roku wyszła za mąż za Władysława Szczekowskiego. We wrześniu 1939 roku, podczas pierwszych nalotów na Warszawę spłonęła jej pracownia . W 1943 roku zachorowała. Zmarła 25 maja tego roku. Została pochowana na cmentarzu ewangelicko - reformowanym w Warszawie.
[edytuj] Wystawy indywidualne
- Towarzystwo Przyjaciół Sztuk Pięknych w Krakowie (1922)
- Towarzystwo Zachęty Sztuk Pięknych w Warszawie (1923)
[edytuj] Wystawy zbiorowe
Brała udział w trzydziestu dwóch wystawach zbiorowych, między innymi: w Krakowie, Warszawie, Poznaniu, Bydgoszczy, Amsterdamie, Los Angeles, Brukseli, Berlinie, Paryżu, Nowym Jorku
[edytuj] Nagrody
- 1922 roku otrzymała nagrodę Polskiej Akademii Umiejętności
- 1928 roku Nagrodę m.st. Warszawy za rok 1928
- 1937 roku w Paryżu na międzynarodowej wystawie "Sztuka i technika" złoty medal za rzeźbę "Pelikan".
Przypisy
- ↑ W 1947 odlew z brązu tej rzeźby stanął na grobie Daszyńskiego na Cmentarzu Rakowickim
- ↑ To właśnie z tej rzeźby, podczas wojny, artystka wykonała odlewy twarzy Jaracza, które były sprzedawane, by zgromadzić pieniądze dla chorego aktora.
[edytuj] Bibliografia
- Joanna Sosnowska, Poza kanonem. Sztuka polskich artystek 1890-1939, Warszawa 2003, Instytut Sztuki Polskiej Akademii Nauk, ISBN 83-85938-84-2.
- Przybyszewski Wojciech, Olga Niewska, Warszawa 2006, Rebis, ISBN 83-07-30110-4.
