ORP Elew
Z Wikipedii
| ORP Elew | |
| Historia |  |
|---|---|
| Wodowanie | 19 listopada 1975[1] |
| Oddanie do służby | 5 marca 1976[1] |
| Status okrętu | w służbie |
| Stocznia | Stocznia Wisła, Gdańsk |
| Dane taktyczno-techniczne | |
| Wyporność | standardowa - 146,7 t[1] |
| Długość | 28,82 m[1] |
| Szerokość | 6,6 m[1] |
| Zanurzenie | 1,82 m[1] |
| Napęd | 2 spalinowe silniki wysokoprężne Wola DM 150 o mocy 110 kW (150 KM) każdy[1] |
| Prędkość | 10,5 węzłów[1] |
| Zasięg | 1100 Mm[1] |
| Załoga | 11 osób + 26 praktykantów szkolących się z zakresu nawigacji i manewrowania[1] |
ORP Elew – kuter szkolny(OS-1 typu podchorąży) o tej nazwie służący w Polskiej Marynarce Wojennej.
- ORP „Elew” (713)
- Numer Budowy : OS-1/3
- Jednostka MW: dywizjon Okrętów Szkolno-Badawczych Gdynia , 3 Flotylla Okrętów
Spis treści |
[edytuj] Historia
Stocznia „Wisła” w Gdańsku w latach 1969-71 zbudowała dla MW ZSRR 12 kutrów szkolnych projektu 772U (Bryza). Był to zmodernizowany (przystosowany do celów szkoleniowych) kuter pasażerski projektu 772U(Bryza) budowany w latach 1961-69 w serii 51 jednostek . Jedna z nich została wcielona do PMW jako „K-18” Po przekazaniu i zbudowaniu MW ZSRR całej serii kutrów szkolnych projektu 772U zadecydowano o budowie podobnych kutrów dla MW. Modernizacje do polskich wymagań projektu 772U wykonało Biuro Projektowo-Technologiczne Morskich Stoczni Remontowych PROREM w Gdańsku (obecnie przedsiębiorstwo Projektowo-Technologiczne Techniki Morskiej PROREM ). Powstał tam projekt morskiego kutra szkolnego oznaczony symbolem OS-1(Bryza). Budowę trzech takich kutrów powierzono Stoczni „Wisła” w Gdańsku. Otrzymały one nazwy OORP „Podchorąży”, „Kadet” i „Elew”, czyli słuchaczy szkół oficerskich i podoficerskich. Do służby zostały one wcielone w latach 1972-76, po jednym rocznie. Były to trzy pierwsze okręty szkolne wcielone do WSMW. Morski kuter szkolny projektu OS-1 ma za zadanie umożliwić słuchaczom AMW wykonanie dowódczej i nawigacyjnej praktyki morskiej. Składa się ona z: kierowania manewrami kutra podczas indywidualnego pływania, kotwiczenia, holowania oraz cumowania obliczania i wykonywania manewrów taktycznych oraz manewrów przy rozchodzeniu się i pływaniu w szyku, określania elementów manewrowych kutra i poprawek według przyrządów, wykonywania pracy dewiacyjnych i radionawigacyjnych, wykonywania sygnalizacji przy pływaniu zespołowym oraz wykorzystania technicznych środków obserwacji i łączności radiowej i podczas pływania indywidualnego oraz zespołowego.
[edytuj] Budowa
Kadłub kutra podzielony jest 7 grodziami na 8 przedziałów wodoszczelnych. Pierwszy od dziobu przedział zajmuje skrajnik dziobowy. W drugim znajdują się pomieszczenia kadry. Kolejny zajmuje kuchnia z magazynem prowiantowym oraz pomieszczenia żyrokompasu. Czwarty od dziobu przedział to siłownia z silnikami głównymi i zespołowymi prądotwórczymi. Za siłownią znajduje się przedział pomieszczeniem 10 marynarzy oraz następny z pomieszczeniem 14 podchorążych. Przedostatni przedział to magazyn rufowy, a ostatni to skrajnik rufowy z maszyną sterową. Na całej prawie długości kadłuba usytuowana jest dwukondygnacyjna pokładówka. Dolna kondygnacja zajęta jest przez dziobową szkolną kabinę nawigacyjną, masę oraz rufową szkolną kabinę. Mesa jest równocześnie pomieszczeniem mieszkalnym podchorążych i salą wykładową. Górne kondygnacyjna to GSD z kabiną nawigacyjną .
[edytuj] Dane techniczne
- Wymiary główne i podstawowe dane :
- Wysokość boczna : 3.00 m
- Prędkość eksplatacyjna : 10.0 w
- Niezależność od bazy : 5 dób
- Napęd główny :
- 2 spalinowe silniki wysokoprężne Wola DM 150 o mocy 110 kW (150 KM) każdy
przy 1500 obr/min. , czterosuwowe, nienawrotne zespolone z przekładniami redukcyjno-nawrotnymi, napędzające poprzez linie wałów 2 stałe śruby napędowe.
- Zespoły prądotwórcze:
- 2 zespoły ZE-266 o mocy 38 kVA (31 kW) każdy , napięciu 3x 400/ 230V/50Hz
składające się z silnika spalinowego Leyland SW-266 o mocy 38 kW (50KM) przy 1500 obr/min. i prądnicy prądu przemiennego GCPf84c/7
- Urządzenia sterowne:
- 1 ster częściowo zrównoważony napędzany hydrauliczną maszyną sterową.
- Wyposażenie radiolokacyjne i obserwacji technicznej :
- 2 radary nawigacyjne SRN (początkowo TRN-823).
- Urządzenia radionawigacji, elektronawigacji i radiokomunikacji :
- -radionamiernik cyfrowy ARC-1402;
- -żyrokompas Giria-MK;
- -echosonda SP-402A/N;
- -log elektromagnetyczny ELM 7102;
- -radiostacja R-615;
- -radiostacja R-619-1;
- -odbiornik radiokomunikacyjny OK-106;
- -radiotelefon UKF FM –309/K;
- -rozgłośnia manewrowa RM-6102;
- Urządzenia szkoleniowe
- -wskaźnik radaru nawigacyjnego SRN (początkowo TRN-823);
- -wskaźnik radionamiernika cyfrowego ARC-1402
- -powtarzacze żyrokompasu Giria-MK
- -wskaźniki echosondy SP-402A/N
- -manipulatory rozgłośni manewrowej RM-6102
[edytuj] Informacje dodatkowe
- * Plany Modelarskie kutra szkolnego projektu OS-1 (Bryza) Stanisława Kierzkowskiego zamieścił mięsięcznik ,,Modelarz" w numerach 8-9/1985
Przypisy
