Ostrowy (województwo śląskie)

Z Wikipedii


Ostrowy nad Okszą
Województwo	śląskie
Powiat	kłobucki
Gmina	Miedźno
Liczba mieszkańców (2008) • liczba ludności	2200
Strefa numeracyjna (do 2005)	34
Kod pocztowy	42-122
Tablice rejestracyjne	SKL
Strona internetowa wsi

Ostrowy nad Okszą – wieś w Polsce położona w województwie śląskim, w powiecie kłobuckim, w gminie Miedźno.

W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa częstochowskiego.

Historia

Historia Ostrów sięga roku 1241 (przekaz ustny). Pierwsi osadnicy zakładają osadę zwaną Ostrą Górką licząca 6 zagród. W 1383 roku w dekretach Władysława Opolczyka występuje nazwa wsi Ostrowy w powiecie Krzepickim. W kronikach Jana Długosza występuje jako wieś za króla Władysława Jagiełły należąca do kanonii Kłobuck. W 1655 roku Ostrowy liczyły 23 zagrody. Zapis po "potopie" szwedzkim w 1658 wykazuje 6 zagród.

W 1789 Ostrowy liczą 92 domy i 396 mieszkańców. Na wieś przypada 123 dni pańszczyzny w roku tzw. tłoki. W roku 1874 Ostrowy liczą 119 domów 776 mieszkańców wraz z dworem.

W połowie XIX w. wielu mieszkańców wsi pada ofiarą epidemii cholery. Zostali pochowani na osobnym cmentarzu przy drodze do Miedźna.

W roku 1864 ukazem carskim zostaje uwłaszczone 109 gospodarstw z zachowaniem serwitutów - służebność lasów przez dwór na rzecz wsi. Obowiązują one do dnia dzisiejszego, budząc wiele emocji.

W roku 1884 powstaje Szkoła Ludowa tym czasie na wsi tylko czyta i pisze. W roku 1918 powstaje Straż Ogniowa w 1922 roku parafia.

W latach 1929-1930 powstaje Spółka Handlowa i Kasa Stefczyka na prawie członkowskim. W roku 1939 wojna niszczy Ostrowy w 55 procentach.

Życie i rozwój Ostrów związany był z rzeką. Na jej wysepkach budowano domy. Pomniki świadkowie dawnych borów to 400-letnie dęby w Ostrowach. W 2003 roku na Okszy między Ostrowami a wsią Borowa oddano do użytku sztuczny zbiornik wodny, który stał się atrakcją turystyczną. We wsi znajduje się drogowy odcinek lotniskowy Ostrowy.

Nazwa

Nazwa wsi Ostrowy - wywodzi się z jej położenia w rozlewiskach rzeki w języku staropolskim znaczy tyle co wyspa albo miejsce trudno dostępne. Nazwa rzeki pochodzi od nazwy topór, którymi karczowano lasy.