Układ komorowy

Z Wikipedii

Schemat ilustrujący stosunki anatomiczne systemu komorowego mózgowia względem powierzchni mózgu.

Rycina przedstawiająca układ komorowy. Widok z góry.

Układ komorowy (łac. systema ventricularis) - zbiór czterech przestrzeni wewnątrz mózgowia, w których wytwarzany jest płyn mózgowo-rdzeniowy, i z których następnie wydostaje się do przestrzeni podpajęczynówkowej, gdzie krąży, otaczając cały ośrodkowy układ nerwowy. Płyn ten wytwarzany jest z osocza krwi przez splot naczyniówkowy.

Wyróżnia się:

dwie komory boczne (ventriculi laterales)
komorę III (ventriculus tertius)
komorę IV (ventriculus quartus).

Każda z obu półkul mózgu zawiera w sobie jedną komorę boczną posiadającą łukowaty kształt, przypominający przechyloną nieco w dół literę "C". W komorach bocznych wyróżnia się rogi przednie (cornu anterius ventriculi lateralis) sięgające do płatów czołowych, rogi dolne (cornu inferius) w płatach skroniowych, rogi tylne (cornu posterius) w płatach potylicznych oraz części środkowe. Komory boczne poprzez otwory międzykomorowe Monro (foramina intraventricularia) łączą się z leżącą nieco niżej, ale położoną centralnie komorą III, znajdującą się częściowo w obrębie międzymózgowia. W tylnej części komory III rozpoczyna się wąski kanał Sylwiusza, nazywany także wodociągiem mózgu (aqueductus cerebri), który nie posiada w sobie splotu naczyniówkowego i przebiegając przez śródmózgowie łączy się z leżącą jeszcze niżej, również w linii środkowej, komorą IV. Ostatnia z komór znajduje się pomiędzy tylną częścią pnia mózgu a móżdżkiem. Komora IV posiada dwa otwory boczne Luschki (aperturae laterales ventriculi quarti) oraz jeden nieparzysty otwór Magendiego (apertura mediana ventriculi quarti), przez które płyn mózgowo-rdzeniowy przechodzi do przestrzeni podpajęczynówkowej.

Komunikacja układu komorowego:

Nazwa	Z	Do
prawy i lewy otwór międzykomorowy (Monro)	komory boczne	komora trzecia
wodociąg mózgu (Sylwiusza)	komora trzecia	komora czwarta
otwór pośrodkowy (Magendiego)	komora czwarta	przestrzeń podpajęczynówkowa/zbiornik wielki
prawy i lewy otwór boczny (Luschki)	komora czwarta	przestrzeń podpajęczynówkowa/zbiornik żyły mózgu wielkiej

[edytuj] Historia

Około IV - V wieku n.e. Nemezjusz oraz św. Augustyn wypracowali, wywodząc od koncepcji czynności psychicznych Arystotelesa i koncepcji gazu psychicznego Galena, tzw. "doktrynę komorową", wg której komory mózgu pompują pneumę duchową i są siedliskami różnych cech, takich jak fantazja, wyobraźnia, ocenianie, myślenie, czy pamięć.