Pałac Maksymiliana Goldfedera
Z Wikipedii
Pałac Maksymiliana Goldfedera nr rej. 4/34/66 z 18.03.1966 oraz A/34 z 20.01.1971 |
|
 Pałac Maksymiliana Goldfedera |
|
| Miejsce | Łódź Polska |
| Adres | ulica Piotrkowska 77 |
| Projekt | Hilary Majewski |
| Rozpoczęcie budowy | 1889 |
| Ukończenie budowy | 1892 |
| Pierwszy właściciel | Maksymilian Goldfeder |
| Kolejni właściciele | Towarzystwo Łódzkich Wąskotorowych Elektrycznych Kolei Dojazdowych |
Pałac Maksymiliana Goldfedera mieści się przy ulicy Piotrkowskiej 77 w Łodzi.
Maksymilian Goldfeder przybył do Łodzi z Warszawy w roku 1870. Początkowo pracował w banku krewnego Adolfa Goldfedera, a w kilka lat po ożenku w roku 1873 otworzyła własny kantor bankowy. W latach 1889-1892, w najbardziej reprezentacyjnej części miasta wybudował swój pałac, w którym mieścił się dom bankowy. Pierwszy, niezrealizowany projekt pałacu powstał w roku 1892, wykonany przez Bronisława Żochowskiego, architekta warszawskiego. Pałac został wzniesiony jednak według projektu architekta miejskiego - Hilarego Majewskiego.
Po śmierci Goldfedera w 1923 roku, firma przestała istnieć. W roku 1930 budynek nabyło Towarzystwo Łódzkich Wąskotorowych Elektrycznych Kolei Dojazdowych. Zachowany do dzisiaj pałac, to budowla usytuowana w linii regulacyjnej ulicy, jednopiętrowa, oparta na wzorcach renesansu włoskiego, z przylegającą do niego oficyną. Budynek zwieńczony jest gzymsem kordonowym z tralkową balustradą, na której niegdyś stały wazy i obeliskowe sterczyny. Na bocznej osi umieszczono przejazdową bramę, w której znajduje się wejście do budynku. Fasada zdobiona jest rustykalnym boniowaniem na parterze, płaskim na piętrze. Pod gzymsem biegnie fryz, z niewielkimi kwadratowymi kinami, a płaszczyzny pomiędzy nimi wypełnione są dekoracją z motywem girland, podtrzymywanych przez putta.
Okna parteru i brama zamknięte są półkoliście, zaś okna piętra prostokątnie, zwieńczone półkolistym tympanonem z motywem konchy. Dwa z nich, typu porte fenetre, są wyjściem na balkony o marmurowej ażurowej balustradzie, z bogato zdobionymi wspornikami. Do budynku prowadziły dwa wejścia: główne z bramy przejazdowej i gospodarcze do bocznej klatki schodowej w oficynie.
Na parterze mieścił się dom bankowy z bezpośrednim wejściem z bramy. Obok znajdowało się wejście na klatkę schodową, prowadzącą do pomieszczeń mieszkalnych na pierwszym piętrze. Klatka schodowa miała bogatą balustradę z kutej kraty i okno witrażowe.
Pierwsze piętro zajmowały pomieszczenia reprezentacyjne, różne stylowo, w układzie amfiladowym, z kwadratowym hallem pośrodku, oświetlonym świetlikiem wypełnionym witrażem. Z hallu prowadziły wejścia do dużej sali o wystroju neorokokowym w której na uwagę zasługuje bogato dekorowany piec w tym samym stylu, oraz do dwóch saloników i dwóch pokoi w stylu neorenesansowym, połączonymi z rozsuwanymi drzwiami z witrażami (jeden z pokoi być może był jadalnią). Od strony podwórka usytuowany był salonik w stylu mauretańskim. W oficynie znajdowały się pomieszczenia mieszkalne, kuchenno - gospodarcze oraz pokoje dla służby.
Obecnie znajduje się tutaj wiele instytucji, w tym słynny klub studencki "Siódemki"
