Pacyfa

Z Wikipedii

Pacyfa

Pacyfa (Pacyfka) – symbol pacyfizmu, znak pokoju, rozbrojenia nuklearnego, zaprojektowany najprawdopodobniej przez lub na zlecenie lorda Bertranda Russella. Po raz pierwszy użyty w 1958 podczas demonstracji przed brytyjskim centrum rozwoju broni atomowej Aldermaston. Znaczenie kształtu nie jest do końca jasne, gdyż kojarzony jest on z kilkoma przedmiotami.

Znak ten powstał jako symbol ruchu Campaign for Nuclear Disarmament (kampania na rzecz rozbrojenia nuklearnego). Pierwsza fala CND zaistniała już w latach 50. XX wieku i ruch ten trwa do dziś, postulując rozbrojenie atomowe, jak również neutralizację broni chemicznej i biologicznej. Twórcą tego znaku był brytyjski projektant Gerald Holtom, który wykorzystał do tego celu alfabet sygnalizacji chorągiewkowej (alfabet semaforowy), którym niegdyś posługiwali się marynarze: na kole umieścił litery N i D tego alfabetu.

Jednak wielu ludzi stawia sobie za pierwowzór pacyfy inne przedmioty i symbole. I tak zauważyć można, że wewnętrzne linie tworzą odwróconą runę życia. Może też być formą krzyża, zwłaszcza przypomina krzyż celtycki. Również brana jest pod uwagę opcja rakiety balistycznej lub bombowca (np. B-52) na znaku zakazu.

Brytyjski ruch CND przejawiał się w przeróżnych formach, zmieniając się przez lata i rozrastając do postaci ruchu globalnego. Podtrzymując odwieczne idee ruchu pokoju, zapoczątkował "modę na pokój".

Symbol został zaadaptowany w latach 60. przez ruchy i organizacje antywojenne oraz następnie szeroko zakorzenił się wśród wywodzącej się z tamtych idei mody amerykańskich hippisów. Symbol jako znak pokoju, wraz z hasłem make love, not war (czyń miłość, nie wojnę), zaadaptował się na stałe i wykorzystywany był później przez kolejne liczne młodzieżowe grupy społeczne.

Symbol pokoju został zakazany w 1970 przez rząd RPA jako "anty-chrześcijański" i "pro-komunistyczny", jak na ironię - symbol ten był również zakazany w niektórych państwach komunistycznych. W środowiskach chrześcijańskich bywa interpretowany jako symbol kultu Szatana (jako złamany krzyż, lub też krzyż Nerona, na którym umierać miał Szymon Piotr).

Obecnie symbol ten został pozbawiony w dużej mierze pierwotnego przekazu ideologicznego i został zdewaluowany do elementu stylistycznego w modzie młodzieżowej, o czym piszą między innymi tacy demonologowie, jak o. Aleksander Posacki i Roman Zając