Pentti Aalto
Z Wikipedii
Pentti Aalto (ur. 22 lipca 1917 w Pori, zm. 30 listopada 1998 w Helsinkach) – językoznawca fiński, specjalizujący się głównie w językach ałtajskich (zwłaszcza mongolskich).
W latach 1935-1939 studiował na Uniwersytecie Helsińskim filologię klasyczną, sanskryt, językoznawstwo historyczno-porównawcze i języki ałtajskie. Po ukończeniu studiów służył w wojsku do 1944 r., gdzie jako kryptolog (łamacz szyfrów) w okresie wojny 1941-1944 doszedł do stopnia porucznika. Następnie uzupełniał wykształcenie na Uniwersytecie Uppsalskim (1945-1947). W 1949 r. uzyskał doktorat na podstawie rozprawy o gerundiach i gerundiwach łacińskich. W czasie obrony doktorskiej jako lectio praecursoria wygłosił wykład o zastosowaniu statystyki w badaniach języka.
W latach następnych wiele pracy włożył w opracowanie i wydanie licznych prac rękopiśmiennych pozostałych po śmierci jego mistrza naukowego Gustafa Johna Ramstedta. W 1958 r. Aalto uzyskał tytuł profesora nadzwyczajnego w zakresie językoznawstwa porównawczego. Po przejściu profesora turkologii Martti Räsänena na emeryturę w 1963 r. Aalto dodatkowo podjął się kierowania filologią ałtajską w Helsinkach.
Odbył szereg wypraw naukowych: do Mongolii (1957, 1959, 1970, 1973), Indii (1964, 1968, 1972), Turkmenistanu (1972) i Korei (1979). Jego zasługą jest też wykształcenie kadry fińskich indologów.
Był ponadto czynny jako sekretarz Fińskiego Towarzystwa Orientalistycznego (1947-1956) i Société Finno-Ougrienne (1956-1965).
Dla serii The history of learning and science in Finland 1828-1918 napisał 3 tomy: o historii orientalistyki (1971), o historii filologii klasycznej (1980) i o historii neofilologii (1987) w Helsinkach. W sumie opublikował ponad 350 pozycji.
[edytuj] Źródło:
- Nekrolog napisany przez prof. Harry Haléna dla rocznika Studia Orientalia i opublikowany także na stronie internetowej: http://listserv.linguistlist.org/cgi-bin/wa?A2=ind9812c&L=linguist&O=A&P=3944
- Eren, H.: Türklük Bilimi Sözlügü, I: Yabanci Türkologlar, Ankara 1998, str. 103-104.
