Petro Bołboczan
Z Wikipedii
Petro Bołboczan (ur. 5 października 1883 w Hedżewie koło Chocimia - zm. 28 czerwca 1919 w Balinie) - ukraiński wojskowy, pułkownik armii Ukraińskiej Republiki Ludowej.
Był synem księdza, ukończył seminarium duchowne w Kiszyniowie, następnie w 1909 - szkołę junkierską w Czuhujiwie.
W czasie I wojny światowej był oficerem tobolskiego 38 pułku piechoty.W 1917 walczył przeciw bolszewikom w obronie Ukraińskiej Centralnej Rady. Jesienią 1917 z ukraińskich ochotników rosyjskiego 5 Korpusu zorganizował pułk armii URL, który wszedł w skład 2 Serdiuckiej Dywizji Piechoty w Kijowie.
Od marca 1918 był dowódcą 2 Zaporoskiego Pułku Konnego, wchodzącego w skład 1 Dywizji Zaporoskiej. 5 listopada tego roku został awansowany na stopień pułkownika. Podczas antyhetmańskiego powstania dowodził Dywizją Zaporoską, oraz wszyskimi wojskami URL na Lewobrzeżu (w sile korpusu).
Podczas odwrotu armii URL z Lewobrzeża ustąpił ze stanowiska. W czerwcu 1919 w Płoskirowie próbował samowolnie odzyskać dowództwo korpusu. Został aresztowany i skazany wyrokiem sądu polowego na rozstrzelanie. Wyrok wykonano.
[edytuj] Literatura
- В. Сідак, Т. Осташко, Т. Вронська - "Полковник Петро Болбочан: трагедія українського державника", Tempora 2004 (ukr.)
- Р. Коваль - "Недовге щастя полковника Болбочана", Kijów 2003 (ukr.)