Pięć punktów kalwinizmu
Z Wikipedii
Pięć punktów kalwinizmu – w teologii reformowanej zbiór doktryn odnoszących się do zbawienia człowieka, znanych także jako doktryny łaski. Punkty te stanowią reakcję wyznawców kalwinizmu na remonstrancję arminiańską i zostały przyjęte przez Synod w Dordrechcie w 1619 r. jako obowiązujące. W języku angielskim określane są też poprzez mnemonikę TULIP:
- T – total depravity (całkowita deprawacja)
- U – unconditional election (bezwarunkowe wybranie)
- L – limited atonement (ograniczone pojednanie)
- I – irresistible grace (nieodparta łaska)
- P – perseverance of the saints (wytrwanie świętych)
Część protestantów wywodząc swe historyczne korzenie od Jakuba Arminiusza i Johna Wesleya odrzuca większość postulatów kalwinizmu, z wyjątkiem całkowitej deprawacji (m.in. metodyści i zielonoświątkowcy).
Spis treści |
[edytuj] Całkowita deprawacja
Doktryna całkowitej deprawacji naucza, iż w konsekwencji upadku Adama każdy człowiek rodzi się w niewoli grzechu, któremu jest zmuszony służyć. Ludzie są z natury przeciwni Bogu i nie są w stanie miłować go z całego serca, duszy i umysłu. Służą raczej własnym interesom i działają dla własnych korzyści, odrzucając panowanie i zwierzchnictwo Boże. Dlatego też żaden człowiek nie jest zdolny moralnie, aby wybrać posłuszeństwo wobec Boga. Tym samym własne starania ze strony człowieka nie mają żadnego wpływu na jego zbawienie, a wynika to z faktu, iż posłuszeństwo Bogu jest sprzeczne z naturą upadłego człowieka, a więc i niemożliwe z jego własnej woli.
[edytuj] Bezwarunkowe wybranie
Ta sekcja jest zalążkiem. Jeśli możesz, rozbuduj ją.
[edytuj] Ograniczone pojednanie
- Ta sekcja jest zalążkiem. Jeśli możesz, rozbuduj ją.
[edytuj] Nieodparta łaska
- Ta sekcja jest zalążkiem. Jeśli możesz, rozbuduj ją.
[edytuj] Wytrwanie świętych
- Ta sekcja jest zalążkiem. Jeśli możesz, rozbuduj ją.
