Pierluigi Collina
Z Wikipedii
Pierluigi Collina (ur. 13 lutego 1960 w Bolonii) – włoski sędzia piłkarski, z zawodu doradca finansowy. Uważany za jednego z najlepszych sędziów piłkarskich przełomu XX i XXI wieku (a także najbardziej znanych), wyróżnia się charakterystyczną łysiną, będącą efektem choroby skóry.
Ukończył studia ekonomiczne na Uniwersytecie Bolońskim (1984). W młodości próbował kariery piłkarskiej (jako obrońca); w wieku 17 lat rozpoczął kursy sędziowskie. W 1988 trafił do III ligi włoskiej (Serie C1 i Serie C2), a trzy lata później do najwyższych klas rozgrywkowych – Serie B i Serie A (ekstraklasa). W 1995 został wpisany na listę sędziów międzynarodowych FIFA.
Prowadził wiele prestiżowych spotkań piłkarskich, m.in. finał igrzysk olimpijskich w Atlancie (1996, Nigeria-Argentyna), finał Ligi Mistrzów 1999 (Manchester United-Bayern Monachium), finał mistrzostw świata w Korei i Japonii (2002, Brazylia-Niemcy), finał Pucharu UEFA 2004 (Valencia FC-Olympique Marsylia). Ponadto prowadził spotkania na Mundialu we Francji (1998) oraz turniejach finałowych mistrzostw Europy w 2000 i 2004; na Mistrzostwach Europy 2000 duże kontrowersje wzbudziły decyzje Colliny w meczu Holandia-Czechy, Czesi zdecydowanie protestowali przeciwko rzutowi karnemu, który rozstrzygnął losy spotkania minutę przed końcem. Na ME 2004 Collina prowadził m.in. półfinał Grecja-Czechy, ponownie okazując się dla Czechów pechowym arbitrem.
W lutym 2005 ukończył 45 lat, co stanowi datę graniczną występów sędziów międzynarodowych FIFA; tym samym turniej Mistrzostw Europy w 2004 był jego ostatnim wielkim turniejem piłkarskim. Zakończył międzynarodową karierę w czerwcu 2005 meczem eliminacji mistrzostw świata Portugalia-Słowacja.
Collina jest znany także jako kibic koszykówki, sympatyzuje z drużyną Fortitudo Bolonia. Uniwersytet w Kingston upon Hull nadał mu w 2004 doktorat honoris causa w dziedzinie nauk o wychowaniu fizycznym.
w 2002 roku we Włoszech ukazała sie książka sędziego Colliny - Moje reguły gry (tytuł oryginału: Le mie regole del gioco. Wydanie polskie w 2005 roku.
