Piotr I de Courtenay
Z Wikipedii
Piotr I de Courtenay, fr. Pierre I de Courteney - najmłodszy syn Ludwika VI Grubego, króla Francji, i jego drugiej żony - Adelajdy de Maurienne. Ojciec władcy Cesarstwa Łacińskiego - Piotra II de Courtenay.
Piotr I urodził się we Francji, we wrześniu 1126, a zmarł w Palestynie, 10 kwietnia 1183. Towarzyszył swoim braciom Ludwikowi VII Młodemu i Robertowi I de Dreux orz kuzynowi - Henrykowi I z Szampanii, podczas II krucjaty. W tym czasie poznał również swojego przyszłego teścia - Renaulda de Courtenay. W 1150 ożenił się z Elżbietą, dziedziczką Courtenay (ur. 1127 - zm. wrzesień 1205), córką Renaulda i Hawisy du Donjon. Z Elżbietą miał:
- Piotra II (1155-1219),
- Alicję de Courtenay (1160-1211), żonę Aymera de Talliefer, hrabiego Angouleme, matkę Izabelii d'Angouleme - drugiej żony Jana bez Ziemi, króla Anglii,
- Eustachię (1164-1235), żonę Wilhelma de Brienne, pana Ramerupt, potem Wilhelma de Champlitte, księcia Achai, i Wilhelma I, hrabiego Sancerre,
- Klemencję, żonę Gwidona VI, wicehrabiego Thiers,
- Roberta (1168-1239), pana Champignelles-en-Puisaye,
- Filipa,
- Konstancję, żonę Gasce de Poissy, potem Wilhelma de Breteuil.
Grób Piotra I znajduje się w katedrze w Exeter, w Anglii.