Henryk I z Szampanii

Z Wikipedii

Henryk I Liberalny (ur. grudzień 1127, zm. 17 marca 1181), hrabia Szmapanii w latach 1152-1181. Najstarszy syn hrabiego Tybalda II (znango również jako Tybald IV z Blois) i Matyldy, córki Engelberta II z Karyntii.

Henryk wziął udział w II krucjacie pod dowództwem króla Francji Ludwika VII. Wiózł list od Bernarda z Clairvaux to cesarza bizantyjskiego Manuela I Komnena. Był obecny również na naradzie możnych u króla Jerozolimy Baldwina III, 24 czerwca 1148 r., w Akce, na której zapadła decyzja o ataku na Damaszek.

Po śmierci ojca Henryk wybrał Szampanię, a inne starsze ziemie rodzinne takie jak Blois, Chartres, Sancerre i Chateaudun zostawił swoim młodszym braciom. W tamtym czasie było to coś niezwykłego, ponieważ tamte ziemie były bogatsze i lepiej utrzymane. Henryk musiał chyba przewidzieć ekonomiczne możliwości Szampanii, a w czasie jego rządów hrabstwo to osiągnęło status jednego z najzamożniejszych i najpotężniejszych posiadłości Francji. Było również liczącą się siłą militarną. Henryk mógł wystawić z hrabstwa 2000 rycerstwa.

Dwór Henryka był również centrum kultury. Wśród dworzan znajdowali się m.in. Walter Map i Stefan z Alinerre, który w 1176 r. został kanclerzem Szampanii.

W 1179 r. Henryk ponownie udał się do Jerozolimy razem z francuskimi rycerzami, m.in. ze swoim kuzynem Piotrem de Courtenay - bratem króla Ludwika VII, i Filipem de Dreux, biskupem Beauvais. Wracając do Europy, Henryk podążał przez terytoria Azji Mniejszej i tam został złapany oraz uwięziony przez Kilidża Arslana II, seldżuckiego sułtana Rumu. Bizantyjski cesarz zapłacił okup i Henryk został uwolniony, ale wkrótce zmarł.