Plamki Koplika
Z Wikipedii
Plamki Koplika (łac. maculae Koplik, ang. Koplik's spots) - patognomoniczne dla odry małe, białe plamki z czerwoną obwódką na błonie śluzowej policzków na wysokości dolnych zębów przedtrzonowych i trzonowych. Składają się z wysięku surowiczego, w obrazie histologicznym można stwierdzić obecność licznych komórek olbrzymich.
Plamki Koplika pojawiają się zwykle tuż przed wystąpieniem gorączki i na kilka dni przed pojawieniem się wysypki.
[edytuj] Historia
Pierwszy opis wykwitów przedstawił Reubold z Würzburga w 1854 roku, według innych pierwszeństwo ma Johann Andreas Murray (1740-1791). Przed Koplikiem opisywali je również niemiecki internista Carl Jakob Adolf Christian Gerhardt (1833-1902) w 1874 roku, duński klinicysta N. Flindt w 1879, i rosyjski Mikołaj Fiodorowicz Fiłatow (1847-1902) w 1897. Dlatego w przeszłości używano również terminów plamki Flindta, plamki Fiłatowa, plamki Koplika-Fiłatowa. Obecnie powszechnie przyjęta nazwa upamiętnia amerykańskiego pediatrę Henry'ego Koplika (1858-1927), który przedstawił opis wykwitów w nowojorskim Archives of Pediatrics w 1896 roku.
[edytuj] Bibliografia
- Henry Koplik: The diagnosis of the invasion of measles from a study of the exanthema as it appears on the buccal mucous membrane. Archives of Pediatrics, New York, 13, 918-922 (1896).
- A. Dobrzańska, J. Ryżko Pediatria. Podręcznik do Państwowego Egzaminu Lekarskiego i egzaminu specjalizacyjnego Urban&Partner 2005 ISBN 83-89581-25-6.
- Lawrence M.Tierney, Kevin C.Wang: Koplik's spots. New England Journal of Medicine 354, 740 (2006).
[edytuj] Linki zewnętrzne
- Zdjęcie na stronie Leeds Dental Institute (en)
- Koplik's spots w bazie Who Named It