Pliszka siwa
Z Wikipedii
Pliszka siwa | |||||||||||||||||||||||||||||
Systematyka | |||||||||||||||||||||||||||||
Domena | eukarioty | ||||||||||||||||||||||||||||
Królestwo | zwierzęta | ||||||||||||||||||||||||||||
Typ | strunowce | ||||||||||||||||||||||||||||
Podtyp | kręgowce | ||||||||||||||||||||||||||||
Gromada | ptaki | ||||||||||||||||||||||||||||
Podgromada | Neornithes | ||||||||||||||||||||||||||||
Nadrząd | neognatyczne | ||||||||||||||||||||||||||||
Rząd | wróblowe | ||||||||||||||||||||||||||||
Podrząd | śpiewające | ||||||||||||||||||||||||||||
Rodzina | pliszkowate | ||||||||||||||||||||||||||||
Gatunek | pliszka siwa | ||||||||||||||||||||||||||||
Nazwa systematyczna | |||||||||||||||||||||||||||||
Motacilla alba | |||||||||||||||||||||||||||||
(Linnaeus, 1758) | |||||||||||||||||||||||||||||
Status ochronny | |||||||||||||||||||||||||||||
|
|||||||||||||||||||||||||||||
Galeria zdjęć w Wikimedia Commons |
Pliszka siwa (Motacilla alba) - mały ptak z rodziny pliszkowatych, zamieszkujący Eurazję i Afrykę Północną. Wędrowny, przeloty III-IV i VIII-XI.
Wyróżnia się następujące podgatunki:
- Motacilla alba alba - zamieszkuje kontynent europejski. W Polsce średnio liczny ptak lęgowy.
- pliszka brytyjska M. alba yarrellii - zamieszkuje Wyspy Brytyjskie. Sporadycznie zalatuje do Polski (obserwowana kilkakrotnie, zwłaszcza na zachodzie kraju). Od M. a. alba różni się, w upierzeniu godowym u obu płci, czarnym grzbietem oraz połączeniem między czarnym wierzchem głowy a czarną piersią i podgardlem. W upierzeniu spoczynkowym podgardle jest białe.
- pliszka kaukaska M. alba dukhunensis - od M. a. alba różni się białymi obwódkami lotek drugorzędowych i pokryw skrzydłowych, które jednak nie tworzą przepaski.
- pliszka czarnogrzbieta M. alba lugens
- pliszka maskowa M. alba personata
- pliszka marokańska M. alba subpersonata
- M. alba alboides
- M. alba ocularis
- M. alba leukopsis
- M. alba baicalensis
- Cechy gatunku
- W upierzeniu godowym samca podgatunku M. alba alba siwy grzbiet. Czarny wierzch głowy i kark, który nie łączy się z czarnym podgardlem i górną częścią piersi. Czoło, policzki, boki szyi i spód ciała czystobiałe. Skrzydła czarniawe, biało kreskowane. Ogon długi, czarny z białymi brzegami. Dziób cienki, zaostrzony. Upierzenie godowe samicy podobne do samca, ale mniej wyraziste. Upierzenie spoczynkowe wygląda na przybrudzone, podgardle i wierzch głowy jaśnieją, jedynie górna część piersi pozostaje czarna. Młode podobne do samicy w szacie spoczynkowej.
- Bardzo charakterystyczne zachowanie - biega po ziemi w poszukiwaniu owadów, często na drogach, nieustannie kiwając ogonem.
- Wymiary średnie
- dł. ciała ok. 20 cm
rozpiętość skrzydeł ok. 30 cm
waga ok. 23 g - Biotop
- Okolice zabudowań ludzkich, brzegi zbiorników wodnych, rozległe place i ugory.
- Gniazdo
- Pod strzechą, w załomku muru, na belce pod mostem, w stercie chrustu, pod korzeniami drzewa lub w innych nietypowych miejscach, np. w starym garnku. Korzysta także z półotwartych skrzynek lęgowych.
- Jaja
- Różnobiegunowe, mało wydłużone o zmiennym ubarwieniu, składane od kwietnia do połowy maja. W zniesieniu 4-6 jaj o średnich wymiarach 20x15 mm.
- Wysiadywanie
- Tylko samica przez okres 12-14 dni. Pisklęta opuszczają gniazdo po 14-15 dniach.
- Pożywienie
- Drobne owady chwytane na ziemi lub w locie.
- Ochrona
- Objęta ochroną gatunkową.
Zobacz też: : ptaki Polski