Popielniczka
Z Wikipedii
Popielniczka – naczynie służące do doraźnego gromadzenia popiołu z wyrobów tytoniowych (metodą bezpośredniego strącania popiołu do naczynia) oraz ich niedopałków i niedopałków zapałek. Większość popielniczek jest zaprojektowana w taki sposób, aby można było o nie opierać tlące się papierosy, cygaretki czy cygara. Spotyka się popielniczki zrobione ze szkła, metalu, kamienia, porcelany, plastiku i praktycznie każdego innego niepalnego materiału. Wytwarzane są także popielniczki z materiałów palnych takich jak popielniczki drewniane często pokrywane zapalnym lakierem. Często są to przedmioty ozdobne, eleganckie, pamiątkowe, a czasami nawet będące dziełami sztuki. Spotykany jest również szereg popielniczek zamykanych, o różnorodnych mechanizmach zarówno gaszenia, jak i ukrywania zawartości.
Ciekawym rozwiązaniem są duże publiczne popielniczki w ekskluzywnych pomieszczeniach np. w hotelach, centrach kongresowych itp. Miejsce do strzepywania popiołu jest w nich wyłożone bardzo drobnym piaskiem neutralnego koloru, który skutecznie ukrywa nawet duże ilości popiołu. Jednocześnie w piasku tym ukryta jest łatwo wyjmowalna metalowa siatka o dość dużych oczkach. Wsunięcie jej w piasek nadaje powierzchni piasku drobną fakturę dodatkowo ukrywającą popiół, a jednocześnie umożliwia ona częste opróżnianie powierzchni z niedopałków.
Doraźnie jako popielniczki najczęściej są wykorzystywane spodki szklanek do herbaty, opróżnione puszki po piwie (palenie często towarzyszy alkoholowym libacjom) lub opróżnione paczki po papierosach, jednak inwencji ludzkiej nie ma końca i niemal każda inna rzecz, o ile jest niepalna (a nawet trudnopalna), może być wykorzystana jako zamiennik. Należy jednak wystrzegać się gaszenia i ukrywania niedopałków w butelkach zwrotnych, co czynią często osoby pijące piwo.
Dzisiaj popielniczki przestają być eksponowanymi elementami wystroju wnętrz, co jest konsekwencją ogólnoświatowej tendencji walki z nikotynizmem. Bywa nawet tak jak w toaletach samolotów starszych typów, w których nad popielniczką widnieje napis przypominający o zakazie palenia. Jednym z nielicznych miejsc, w których popielniczki nadal bywają eksponowane, są bary. Tam też powierzchnia popielniczek jest jedną z ostatnich miejsc wykorzystywania ich powierzchni w celach reklamowych – związanych jednak głównie z samymi papierosami.
Wcześniej popielniczki, jako przedmiot towarzyszący człowiekowi niemal we wszystkich pomieszczeniach, były bardzo często ozdabiane najrozmaitszymi reklamami z niemal każdej dziedziny, jak również same przybierały bardzo różne kształty nawiązujące do reklamowanych wyrobów. Przykładem może być polska popielniczka z lat 60. XX w. – reklama ówczesnej firmy STOMIL, w postaci szklanego spodka otoczonego miniaturową, grubą oponą.
Obecnie reklamową rolę popielniczek, w całym spektrum ich przestrzeni reklamowej, przejęły skutecznie reklamowe zapałki książeczkowe, jako przedmioty codziennego użytku o zdecydowanie mniej jednoznacznej konotacji z nikotynizmem.
