Poryblin jeziorny
Z Wikipedii
| Poryblin jeziorny | ||||||||||||||||||||||||||||
 Poryblin jeziorny |
||||||||||||||||||||||||||||
| Systematyka wg Reveala | ||||||||||||||||||||||||||||
| Domena | jądrowce | |||||||||||||||||||||||||||
| Królestwo | rośliny | |||||||||||||||||||||||||||
| Podkrólestwo | naczyniowe | |||||||||||||||||||||||||||
| Gromada | widłaki | |||||||||||||||||||||||||||
| Klasa | widłaki różnozarodnikowe | |||||||||||||||||||||||||||
| Rząd | porybliny | |||||||||||||||||||||||||||
| Rodzina | poryblinowate | |||||||||||||||||||||||||||
| Rodzaj | poryblin | |||||||||||||||||||||||||||
| Gatunek | poryblin jeziorny | |||||||||||||||||||||||||||
| Nazwa systematyczna | ||||||||||||||||||||||||||||
| 'Isoëtes lacutris L. | ||||||||||||||||||||||||||||
| pub. 1753 | ||||||||||||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||||||||||||
.gif/240px-Horizontal_rule_line_(black-blue).gif){kind=small}
Poryblin jeziorny (Isoëtes lacutris L.) - gatunek roślin z klasy widłaków różnozarodnikowych. Rośnie w zbiornikach wodnych Syberii, Europy i w Ameryce Południowej. W Polsce występuje głównie na Pomorzu Zachodnim, w regionie o największej koncentracji jezior lobeliowych. Znane jest także stanowisko w Karkonoszach.
Spis treści |
[edytuj] Charakterystyka
- Pokrój
- Mała, wodna roślina wieloletnia, rosnąca kępami, w warunkach naturalnych często tworzy wielkie skupienia, charakterystyczna dla wielu jezior o dużej przejrzystości wód i ubogich w substancje odżywcze. Rozmnaża się przez podział kłącza i zarodniki.
- Pędy
- Krótka, bulwiasta łodyga, osiąga zazwyczaj od 5 do 15 cm wysokości.
- Liście
- Szydlaste, wąskie o długości do 20 cm, w kolorze od jasno do ciemno zielonego, przy korzeniach ułożone są w rozetę. W górnej części są twarde i kruche. Swoim kształtem przypomina garść długich sosnowych igieł wbitych w dno.
- Kłos zarodnionośny
- Roślina dwupienna. Zarodnie wytwarzające różnopłciowe zarodniki ukryte są wewnątrz rozszerzonych nasad blaszek liściowych.
- Biotop, wymagania
- Oligotroficzne zbiorniki o podłożu piaszczystym lub piaszczysto-mulistym o dużej przejrzystości wód i ubogich w substancje odżywcze. Preferuje płytkie wody w strefie głębokości od 3 do 4 m Hydrofit. W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla All. Isöetion lacutris, Ass. Isöeteton lacutris[1]
[edytuj] Zastosowanie
Roślina stosowana do zimnowodnego akwarium.
[edytuj] Ochrona
Roślina objęta w Polsce ścisłą ochroną gatunkową.
Kategorie zagrożenia gatunku:
- Kategoria zagrożenia w Polsce wg Czerwonej listy roślin i grzybów Polski (2006)[2]: V (narażony na wyginięcie).
- Kategoria zagrożenia w Polsce wg Polskiej Czerwonej Księgi Roślin: VU (vulnerable, narażony).
Zagrożenie dla rośliny stanowią zanieczyszczenia jezior i glony zarastające ich naturalne stanowiska w zbiornikach wodnych.
[edytuj] Ciekawostka
- Występuje w jeziorach oligotroficznych razem z lobelią jeziorną.
- W Polsce najdalej wysuniętym stanowiskiem tego gatunku na południe jest Wielki Staw w Karkonoszach.
- Roślina jest reliktem epoki polodowcowej.
[edytuj] Przypisy
- ↑ Matuszkiewicz Władysław. Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Wyd. Naukowe PWN, Warszawa, 2006. ISBN 83-01-14439-4.
- ↑ Red list of plants and fungi in Poland. Czerwona lista roślin i grzybów Polski. Zbigniew Mirek, Kazimierz Zarzycki, Władysław Wojewoda, Zbigniew Szeląg (red.). Kraków: Instytut Botaniki im. W. Szafera, Polska Akademia Nauk, 2006. ISBN 83-89648-38-5.
