Pradolina Redy-Łeby
Z Wikipedii
Pradolina Redy-Łeby | |
Krajobraz Pradoliny Redy-Łeby widziany z Kępy Puckiej |
|
Megaregion | Pozaalpejska Europa Środkowa |
Prowincja | Niż Środkowoeuropejski |
Podprowincja | Pobrzeża Południowobałtyckie |
Makroregion | Pobrzeże Koszalińskie |
Mezoregion | Pradolina Redy-Łeby |
Zajmowane jednostki administracyjne |
Polska woj. pomorskie |
Pradolina Redy-Łeby (kaszb Pradolëzna Łebë-Redë) (313.46) - mezoregion fizycznogeograficzny w północnej Polsce, najwyraźniejsza na Pobrzeżach Południowobałtyckich pradolina, którą odpływały wody w okresie zanikania na terenie Polski zlodowacenia bałtyckiego. Pradolina ma około 90 km długości i 353 km² powierzchni, przy czym rozszerza się w kierunku zachodnim i południowo-zahodnim od 1,2 km w okolicy Wejherowa do 5,5 km u wylotu na Wybrzeże Słowińskie.
Dziś spadek dna doliny skierowany jest w dwóch kierunkach: Reda płynie na wschód do Zatoki Puckiej, Łeba uchodzi w kierunku jeziora Łebsko. Dział wodny pod Strzebielinem leży na wysokości 40 m n.p.m., na stożku napływowym osadzonym przez spływającą z wzniesień pojeziernych Łebę. Dolne części pradolin są zatorfione. Pradolina oddziela pobrzeża Słowińskie i Kaszubskie od pojezierzy Bytowskiego i Kaszubskiego.
Wybrzeże Słowińskie • Równina Białogardzka • Równina Słupska • Wysoczyzna Damnicka • Wysoczyzna Żarnowiecka • Pradolina Redy-Łeby