Wejherowo

Z Wikipedii

Współrzędne: 54°36' N 18°15' E54.6 18.25 (Wejherowo)

Wejherowo
Herb Wejherowa Flaga Wejherowa
Województwo	pomorskie
Powiat	wejherowski
Gmina  - rodzaj	Wejherowo miejska
Założono	1643
Prawa miejskie	1650
Prezydent miasta	Krzysztof Hildebrandt
Powierzchnia	25,65 km²
Położenie	54° 36' N 18° 15' E
Wysokość	od 24 do 110 m n.p.m.
Liczba mieszkańców (2008)  - liczba ludności  - gęstość  - aglomeracja	47 767 1862 os./km² 133 000 (Małe Trójmiasto Kaszubskie) 1 100 000 (Aglomeracja gdańska)
Strefa numeracyjna (do 2005)	58
Kod pocztowy	84-200 do 84-204
Tablice rejestracyjne	GWE
Położenie na mapie Polski Wejherowo
TERC10 (TERYT)	6222915031
Urząd miejski3 pl. Jakuba Wejhera 8 84-200 Wejherowo tel. 58 672-13-16; faks 58 672-12-57 (e-mail)
Galeria zdjęć w Wikimedia Commons
Strona internetowa miasta

Wejherowo (kaszb. Wejrowò, niem. Neustadt, łac. Weiheropolitanae, łot. Veiherovo), to miasto i gmina w województwie pomorskim, położone na pograniczu Pojezierza Kaszubskiego i Pradoliny Redy–Łeby, nad rzeką Redą. Siedziba powiatu wejherowskiego i gminy Wejherowo. W latach 1975-1998 miasto administracyjnie należało do województwa gdańskiego, obszar bezpośrednio przylegający do niego tworzy gminę wiejską.

Wejherowo, razem z Gdańskiem, Gdynią, Sopotem, Rumią, Redą, Puckiem oraz Pruszczem Gdańskim współtworzy największy w północnej Polsce organizm miejski – Aglomerację gdańską. Natomiast z miastami: Rumia i Reda tworzy zespół trzech miast zwany Małym Trójmiastem Kaszubskim.

Spis treści 1 Struktura powierzchni 2 Historia 3 Demografia 3.1 Liczba ludności 3.1.1 Liczba ludności według Urzędu Miejskiego w Wejherowie 4 Miasta partnerskie Wejherowa 5 Turystyka 5.1 Zabytki i miejsca 5.2 Szlaki turystyczne 5.3 Informacja turystyczna 5.4 Baza noclegowa 5.5 Sąsiednie miejscowości 6 Wejherowianie 7 Kultura 8 Sport i rekreacja 9 Obiekty sakralne i cmentarze 9.1 Kalwaria wejherowska 9.2 Parafie 9.2.1 Współcześnie istniejące 9.2.2 Dawne 10 Edukacja 11 Transport i komunikacja 11.1 Komunikacja autobusowa 11.2 Kolej 11.3 Drogi 12 Bibliografia 13 Zobacz też 14 Linki zewnętrzne

[edytuj] Struktura powierzchni

Według danych z roku 2002⁶, Wejherowo ma obszar 25,65 km², w tym:

• użytki rolne: 20%
• użytki leśne: 47%

Miasto stanowi 2% powierzchni powiatu.

[edytuj] Historia

Wejherowo – założone w 1643 roku przez wojewodę Jakuba Wejhera – prawa miejskie uzyskało w 1650 roku. Początkowo nazywane też było Wejherowską Wolą i Nowym Miastem (w odróżnieniu od "starego miasta" – czyli Pucka). Po 1676 roku przeszło na własność lokalnych rodzin magnackich (przez pewien czas należało także do Sobieskich). W wyniku I rozbioru (1772 rok) przyłączono je do Prus. W 1818 roku zostało miastem powiatowym w rejencji gdańskiej (Prusy Zachodnie). W 1870 roku Wejherowo otrzymało połączenie kolejowe z Gdańskiem i Słupskiem. W owym czasie miasto zamieszkane było w większości przez Niemców i Kaszubów. Na przełomie XIX i XX wieku intensywnie rozwijało się gospodarczo.

W 1920 roku wróciło do Polski (mimo protestów części lokalnej ludności). Stało się siedzibą powiatu morskiego w województwie pomorskim (który obejmował również Puck i Hel). Wkrótce struktura demograficzna zaczęła się powoli zmieniać na korzyść Polaków. W dwudziestoleciu międzywojennym był tu jeden z głównych ośrodków regionalizmu (postulowano autonomizację regionu Pomorza w ramach państwa polskiego).

We wrześniu 1939 roku Wejherowo zajęte przez Niemców powtórnie przemianowano na Neustadt in Westpreußen, zaś zasłużony burmistrz Teodor Bolduan został natychmiast aresztowany i rozstrzelany. Krótko po zakończeniu działań wojennych miasto odwiedził gauleiter Pomorza Arthur Greiser, który publicznie pogroził antyniemiecko nastawionym mieszkańcom Wejherowa. W okresie okupacji działała tu konspiracyjna organizacja TOW "Gryf Pomorski". Na przełomie 1939 i 1940 roku Niemcy rozstrzelali w Piaśnicy Wielkiej 10-12 tys. przedstawicieli lokalnej inteligencji (w tym wielu wejherowian).

W marcu 1945 roku do miasta wkroczyły wojska radzieckie. W 1975 roku Wejherowo utraciło status powiatu, by w 1999 roku ponownie go odzyskać (w ramach województwa pomorskiego). W latach 2006-2008 przeprowadzono pierwszą od czasów powstania Kalwarii Wejherowskiej gruntowną renowację tego zabytkowego kompleksu. Od roku 2003, przeciwnie do większości miast w Polsce, liczba mieszkańców Wejherowa systematycznie rośnie. Aktualnie (2008 rok) liczba mieszkańców miasta jest najwyższa w historii Wejherowa.

W skrócie:

• VII-IX w. – osada słowiańska i gród na Górze Zamkowej
• 1. połowa XIV w. – pierwsze udokumentowane wzmianki o osadach Naniec i Śmiechowo (dzisiejsze dzielnice Wejherowa)
• 1576 – w posiadaniu starosty puckiego Ernesta Wejhera
• 1643 – lokacja osady zwanej Wejherowską Wolą na gruntach wsi Śmiechowo (obecnie dzielnica miasta)
• 1644 – fundacja kościoła św. Trójcy przez Jakuba Wejhera

• 1649-1655 – budowa Kalwarii Wejherowskiej, ufundowanej przez Jakuba Wejhera i jego krewnych
• 1650 – Wejherowska Wola otrzymała prawa miejskie chełmińskie od króla Jana II Kazimierza Wazy
• 1676 – miasto odkupił książę M.K. Radziwiłł
• 1685 – własność Jana III Sobieskiego
• 1772 – miasto pod zaborem pruskim, przemianowane na Neustadt in Westpreußen
• 1796 – miasto kupił hrabia Keyserlingk
• 1870 – uzyskanie połączenia kolejowego z Gdańskiem i Koszalinem
• 1920 – po 148 latach miasto wraca do Polski
• 7-8 IX 1939 – w pobliżu Wejherowa ciężkie walki obronne toczył 1 Morski Pułk Strzelców
• 1939-1945 – miasto wcielone do III Rzeszy, powtórnie przemianowane na Neustadt in Westpreußen
• 12 III 1945 – wyzwolenie miasta przez wojska radzieckie i polskie
• 1975 – utracenie statusu miasta powiatowego w wyniku reformy administracyjnej
• 1999 – przywrócenie statusu powiatu w wyniku kolejnej reformy administracyjnej, Wejherowo w województwie pomorskim

Burmistrzowie, naczelnicy i prezydenci:

• Augustyn Dybowski, 1919-1920
• Alfons Chmielewski, 1920-1921
• Jan Bieliński, 1921-1922
• Władysław Kruczyński, 1922-1928
• Stanisław Gąsowski, 1928-1929
• Karol Biliński, 1929-1932
• Jan Owiński, 1932-1933
• Teodor Bolduan, 1933-1939
• Bernard Szczęsny, 1945-1949
• Władysław Szutta, 1949-1981
• Zbigniew Pranga, 1982-1990
• Jerzy Budnik, 1990-1998
• Krzysztof Hildebrandt, 1998 – do teraz

[edytuj] Demografia

Dane z 30 czerwca 2005 wg GUS²:

Opis	Ogółem		Kobiety		Mężczyźni
jednostka	osób	%	osób	%	osób	%
populacja	44 724	100	23 147	51,7	21 595	48,3
gęstość zaludnienia (mieszk./km²)	1743		902,4		841,9

Według danych z roku 2006⁶, średni dochód na mieszkańca wynosił 2110,47 zł.

[edytuj] Liczba ludności

[edytuj] Liczba ludności według Urzędu Miejskiego w Wejherowie

• 2003 – 46 455
• 2004 – 46 588
• 2005 – 46 820
• 2006 – 47 159
• 2007 – 47 435
• 2008 – 47 767 (stan na kwiecień)

1 października 2006 roku po raz drugi w historii liczba mieszkańców miasta przekroczyła 47 000. Po raz pierwszy stało się to w 1992 roku. Związane jest to z bardzo dużym przyrostem mieszkań w mieście, dodatnim saldem migracji oraz znacznym przyrostem naturalnym.

[edytuj] Miasta partnerskie Wejherowa

• Rouen  Francja
• Tyresö  Szwecja
• Święciany  Litwa
• Postawy  Białoruś (od 2008)

[edytuj] Turystyka

[edytuj] Zabytki i miejsca

• Kalwaria Wejherowska ufundowana przez wojewodę Wejhera w latach 1649-59, składająca się z 26 barokowych i rokokowych kaplic fundacji rodu Wejherów
• Pałac Keyserlingków i Przebendowskich (obecnie siedziba Muzeum Piśmiennictwa i Muzyki Kaszubsko-Pomorskiej, wpisanego do Państwowego Rejestru Muzeów)
• kościół Świętej Trójcy z 1755 r. fundacji Jana Przebendowskiego, na miejscu dawniejszego kościoła z 1644 r. – obecnie kolegiata
• poewangelicki, neogotycki kościół św. Stanisława Kostki z 1908 r., z pięcioma wieżami
• konwikt św. Leona z 1872 r. zbudowany dla reformatów pozbawionych dawnego klasztoru przez władze pruskie
• barokowy kościół św. Anny z 1650 r. ufundowany dla franciszkanów przez Jakuba Wejhera
• krypty rodziny Wejherów i Przebendowskich (w podziemiach klasztoru)
• obraz Matki Bożej Wejherowskiej – ukoronowany przez Jana Pawła II podczas mszy na sopockim hipodromie (znajduje się w kościele klasztornym)
• Plac Jakuba Wejhera (rynek) z pomnikiem założyciela miasta Jakuba Wejhera
• Ratusz Miejski (z udostępnionymi makietami zabytkowego centrum Wejherowa oraz Kalwarii Wejherowskiej)
• szachulcowy szpitalik-przytułek z XVIII w.
• eklektyczne kamienice z przełomu XIX/XX w.
• gmach gimnazjum z 1866 r.
• budynek sądu z 1880 r.
• stary cmentarz
• park miejski im. Aleksandra Majkowskiego (z XVIII w.)
• młyn wodny nad rzeką Cedron z XVII w. (przebudowany po pożarze w 1920 r.)
• budynek dawnego Zespołu Szkół Elektrycznych
• budynki dawnego Szpitala Psychiatrycznego (obecnie szkoły specjalne oraz jednostka wojskowa)
• budynek dworca kolejowego
• budynek poczty
• budynek Starostwa Powiatowego
• Villa Musica
• Dom Młynarza (obecnie budynek mieszkalny)

W okolicy:

• Piaśnica, k. Wejherowa – miejsce straceń 12 tysięcy Polaków, Kaszubów i Niemców, z grobem bł. Alicji Kotowskiej, zmartwychwstanki
• Trójmiejski Park Krajobrazowy – rezerwat leśny Gałęźna Góra
• Puszcza Darżlubska z dwoma szlakami znakowanymi i ścieżką przyrodniczo-leśną
• Groty Mechowskie – jaskinia pseudokrasowa w Mechowie, na skraju Puszczy Darżlubskiej
• Jezioro Żarnowieckie w rynnie polodowcowej
• rzeka Reda płynąca w plejstoceńskiej pradolinie Reda-Łeba
• w leśnictwie Lisewo Diabelski Kamień – duży kamień narzutowy, gnejs, o obwodzie 20 m
• rezerwat torfowiskowy Lewice (tzw. Bagno Biała)

[edytuj] Szlaki turystyczne

• "Szlak Wejherowski" – znajduje się na terenie Trójmiejskiego Parku Krajobrazowego. Rozpoczyna się w Wejherowie i dalej prowadzi przez Wyspowo, Borowo, Wygodę, Bieszkowice (Piekiełko), Gdynię do Sopotu Kamiennego Potoku. Szlak ma długość 50,9 km. Na odcinku od Bieszkowic do Wejherowa można poznać kilka bardzo ciekawych jezior m. in. Zawiat, Bieszkowice, Wygoda, Rąbówka i Borowo.

• "Szlak Puszczy Darżlubskiej" – szlak biegnie zachodnią częścią Puszczy Darżlubskiej. Trasa rozpoczyna się przy dworcu kolejowym w Wejherowie, prowadzi w kierunku leśniczówki Miga. Następnie prowadzi do Piaśnicy, Jeziora Dobrego, skrajem lasu przez Sobieńczyce do Żarnowca i Krokowej. Szlak jest dostępny także dla rowerzystów.

• "Szlak Zagórskiej Strugi" – szlak ma długość 56 km i prowadzi z Gdyni Wzgórza św. Maksymiliana przez Piekiełko, Rumię do Wejherowa. Szlak biegnie głównie lasami, krawędzią Wysoczyzny Gdańskiej, mocno porozcinanej dolinami. Pełna jest pomników przyrody (drzew, głazów narzutowych) i stromych wejść. Trasa zaczyna się i kończy w dwóch największych dolinach, pierwsza to dolina Zagórskiej Strugi, druga to dolina Cedronu. Na trasie nożna zwiedzić również 17 z 26 kaplic Kalwarii Wejherowskiej.

• "Krawędzią Kępy Puckiej" – trasa liczy 33,2 km i biegnie przez Rzucewo, Osłonino, Mrzezino, Rekowo i dalej wchodzi w lasy wejherowskie.

[edytuj] Informacja turystyczna

Ta sekcja wymaga dopracowania zgodnie z zaleceniami edycyjnymi. Należy w niej poprawić: sekcja nie jest zgodna z zasadami wikipedii WP:CWNJ#WYKAZ oraz pkt 2. WP:NIEŁAD. Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdziesz na stronie dyskusji tego artykułu. Po naprawieniu wszystkich błędów można usunąć tę wiadomość.

• Budynek wolno stojący – Plac Jakuba Wejhera
• Straż Miejska – Plac Jakuba Wejhera 8
• Wejherowskie Centrum Kultury – ul. Sobieskiego 255
• Biuro podróży "Robinson" – ul. Św. Jacka 12
• Agencja turystyczna Bernadeta Kajder – ul. 12 Marca 205
• Cepeliada (pamiątki regionalne) – ul. Klasztorna 4

[edytuj] Baza noclegowa

Ta sekcja wymaga dopracowania zgodnie z zaleceniami edycyjnymi. Należy w niej poprawić: sekcja nie jest zgodna z zasadami wikipedii WP:CWNJ#WYKAZ oraz pkt 2. WP:NIEŁAD. Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdziesz na stronie dyskusji tego artykułu. Po naprawieniu wszystkich błędów można usunąć tę wiadomość.

• Hotel "Marmułowski" *** (ul. 12 Marca)
• Hotel "Bliza" ** (ul. Sobieskiego)
• Baza Obozowa "Cedron" (ul. Kalwaryjska)
• Schronisko Młodzieżowe (ul. 3 Maja)

[edytuj] Sąsiednie miejscowości

W sąsiedztwie Wejherowa znajdują się następujące miejscowości:
Łeba	Kąpino, Dębki	Puck, Władysławowo
Lębork, Bolszewo	N W E S	Reda, Rumia
Gościcino	Kartuzy	Gdańsk, Gdynia, Sopot

[edytuj] Wejherowianie

    Znani ludzie związani z Wejherowem (np. urodzeni lub zamieszkali w tym mieście):

• Jan Białk – sportowiec, biegacz. Maratończyk, uprawiający również biegi uliczne. Wielokrotny mistrz i medalista mistrzostw Polski. Posiada najwyższą klasę sportową: mistrzowską międzynarodową.

• Mirosław Bork – reżyser filmowy. Autor m.in. satyrycznej komedii Konsul (ze znakomitą kreacją Piotra Fronczewskiego).

• Klemens Gniech – dyrektor Stoczni Gdańskiej (wówczas im. Lenina) w latach 1976-1981. Podczas Sierpnia '80 zwolennik mediacji ze strajkującymi. Zwolniony ze stoczni, z zakazem pełnienia funkcji kierowniczych w PRL, podczas stanu wojennego.

• Rafał Karcz – sportowiec i instruktor kickboxingu. Członek kadry narodowej, dwukrotny brązowy medalista Pucharu Świata, Mistrz Europy all style karate, pięciokrotny Mistrz Polski.

• Alicja Kotowska – zakonnica, zmartwychwstanka, dyrektorka szkoły średniej, przełożona Zgromadzenia Sióstr Zmartwychwstanek w Wejherowie w latach 1934-1939. Rozstrzelana przez Niemców w lasach piaśnickich, gdzie znajduje się jej grób. W 1999 r. została ogłoszona błogosławioną przez papieża Jana Pawła II.

• Dorota Masłowska – pisarka i felietonistka, autorka książki-bestselleru z 2002 roku Wojna polsko-ruska pod flagą biało-czerwoną i laureatka Nike za Pawia Królowej (przyznana w 2006 roku za rok 2005).

• Maciej Miecznikowski – śpiewak operowy (bas) i estradowy (grupa Leszcze). Nie urodził się ani nie mieszka w Wejherowie – ukończył jednak wejherowską Państwową Szkołę Muzyczną I stopnia i wejherowskie LO; śpiewał też w chórze Cantores Veiherovienses.

• Marcin Miotk – młody, ale mający już na swym koncie liczne sukcesy, himalaista – który 5 czerwca 2005 r. zdobył Mount Everest (8848 n.p.m.) jako pierwszy Polak nie korzystający z maski tlenowej (patrz w archiwum wiadomości na internetowej stronie UM).

• Cezary Paciorek – kompozytor, pianista, akordeonista; uznawany za najlepszego polskiego akordeonistę jazzowego. Współpracował z najlepszymi polskim jazzmanami. Laureat wielu nagród, nagrał kilkanaście – różnych stylistycznie – płyt. Interesuje go także muzyka kościelna. Prowadzi Scholę Świętojańską przy gdańskim Duszpasterstwie Środowisk Twórczych.

• Aleksandra Spanowicz (d. Aleksandra Czubek) – artysta plastyk, nazywana "pierwszą damą komiksu polskiego". Zajmuje się także ilustrowaniem książek. Laureatka wielu konkursów, uczestniczka wielu wystaw.

• Paul Nipkow – wynalazca, twórca wynalazku nazywanego tarczą Nipkowa, stanowiącego podstawowy element pierwszych telewizorów i kamer telewizyjnych (tzw. telewizja mechaniczna), który umożliwił powstanie współczesnej telewizji.Uczęszczał do Wejherowskiego Gimnazjum (obecne Gimnazjum nr.1 w Wejherowie im. Mikołaja Kopernika). Przez pewien czas mieszkał w tym mieście.

[edytuj] Kultura

Wejherowo na przestrzeni wieków stanowiło silny ośrodek kultury polskiej, opierając się skutecznie akcji germanizacyjnej (działalność koła filomatów "Wiec" oraz S. Marońskiego, J. Łęgowskiego, L. Jakowickiego; koła śpiewacze i teatry amatorskie). Po 1920 r. miasto było także ważnym ośrodkiem regionalizmu kaszubskiego – wydawana była tu "Gazeta Kaszubska", ukazujące się najpierw jako dwutygodnik, a później tygodnik czasopismo "Klëka", przekształcone w 1939 roku w "Tygodnik Wielkiego Pomorza" oraz "Świt".

Wejherowo jest siedzibą Muzeum Piśmiennictwa i Muzyki Kaszubsko-Pomorskiej, które gromadzi zabytki piśmiennictwa kaszubsko-pomorskiego, a także organizuje wernisaże i wystawy. Inne muzeum, w którym zapoznać się można z dziejami rodu Wejherów oraz z działalnością wejherowskich franciszkanów, zlokalizowane jest w podziemiach klasztoru.

W mieście funkcjonuje Wejherowskie Centrum Kultury, które – podobnie jak Ognisko Pracy Pozaszkolnej – prowadzi liczne sekcje i koła zainteresowań, a także zajmuje się edukacją kulturalną, organizuje duże imprezy o charakterze masowym oraz koordynuje działania kulturalne w mieście i regionie. Przy Wejherowskim Centrum Kultury działa też kino studyjne, które powstało po zamknięciu kina "Świt" pod koniec ubiegłego wieku. W Wejherowie swoją siedzibę ma Powiatowa i Miejska Biblioteka Publiczna im. Aleksandra Majkowskiego, działa tu kilka chórów, m.in. chór męski Harmonia oraz odnoszący sukcesy w kraju i w Europie chór mieszany Cantores Veiherovienses. Dynamicznie funkcjonują tu również lokalne media (prasa i telewizja) oraz aktywnie rozwija się wejherowska społeczność internetowa (strony miasta, strony mieszkańców, fora dyskusyjne).

Cykliczne imprezy kulturalno-rozrywkowe w Wejherowie:

• Open Air Rock Festival
• Ogólnopolski Festiwal Pieśni o Morzu
• Verba Sacra – Modlitwy Katedr Polskich
• Imprezy z cyklu African Battle: Reggae & Dub vs. Old Skul Funk & Afrobeat
• Spotkania z Muzyką Kaszub w pałacu-muzeum
• Jarmark Wejherowski
• Dzień Jakuba
• Festyn Wakacyjny
• koncerty organowe w wejherowskiej kolegiacie
• kameralne koncerty wigilijne w wejherowskiej kolegiacie
• letnie koncerty w parku i na rynku
• poetyckie wieczory literackie i muzyczne w kawiarni-galerii "Insula"
• występy kapel alternatywnych w undergroundowym klubie "Fantomas"

[edytuj] Sport i rekreacja

Najważniejsze obiekty sportowe w Wejherowie to:

• Wejherowskie Korty Tenisowe
• Stadion WKS "Gryf" – Wzgórze Wolności
• Sala widowiskowo-sportowa przy Zespole Szkół nr.1
• Kryta pływalnia i lodowisko (przy Zespole Szkół nr 3)
• Pole golfowe "Sierra Golf Club" (Pętkowice k. Wejherowa)

Działają tu też kluby sportowe:

• Wejherowski Klub Sportowy "Gryf" (przez kilka lat WKS "Gryf" był jedyną w okolicy drużyną III ligi piłkarskiej)
• Klub Sportowy "Sprzęgło" Wejherowo
• Klub Sportowy UKS "Szóstka"

Cykliczne imprezy sportowe w Wejherowie:

• turniej streetballa na rynku
• wyścig rowerów górskich na morenowych wzgórzach
• biegi przełajowe im. Jakuba Wejhera
• wyścigi psich zaprzęgów
• turnieje piłkarskie
• zawody balonowe

[edytuj] Obiekty sakralne i cmentarze

[edytuj] Kalwaria wejherowska

Wejherowo jest niekiedy nazywane "duchową stolicą Kaszub" ze względu na znajdujące się tu liczne obiekty kultu religijnego, w tym sanktuarium pasyjno-maryjne oraz związane z nimi ruchy pielgrzymkowe o wielowiekowej tradycji.

[edytuj] Parafie

Istnieją tu następujące parafie rzymskokatolickie i podlegające im obiekty:

• Parafia Chrystusa Króla – kościół parafialny Chrystusa Króla, ul. Narutowicza 2
• Parafia NMP Królowej Polski – kościół parafialny NMP Królowej Polski, ul. Rybacka 22
• Parafia św. Leona Wielkiego – kościół parafialny (poewangelicki) św. Stanisława Kostki, ul. Sobieskiego 235 oraz konwikt Św. Leona Wielkiego, ul. 3 Maja 19
• Parafia św. Anny – kościół parafialny Św. Anny, ul. Reformatów 19
• Parafia Świętej Trójcy – kościół parafialny Świętej Trójcy (kolegiata Wejherowska), ul. Kościuszki 2 oraz kościół cmentarny Chrystusa Pana Zmartwychwstałego, ul. Ks. Edmunda Roszczynialskiego

ЙЙĘĘĘĘĘ===Cmentarze===

[edytuj] Współcześnie istniejące

• Cmentarz Śmiechowski
• Cmentarz Stary
• Cmentarz Żokjjfkłnierzy Radzieckich

cmebtarz niemieckich wyjadaczy gówna

[edytuj] Dawne

Od 2004 roku działa w mieście stowarzyszenie, mające na celu upamiętnienie dawnych cmentarzy wejherowskich, do których należą:

• Cmentarz Choleryczny
• Cmentarz Ewangelicki – zlikwidowany (bez ekshumacji ciał) w 1951 przez władze komunistyczne ku oburzeniu mieszkańców miasta; obecnie upamiętniony granitowym głazem
• Stary Cmentarz Ewangelicki – przy obecnej ulicy Kościuszki
• Cmentarz Zakładu Psychiatrycznego – położony w lesie za jednostką wojskową, zachowało się sporo płyt nagrobnych, a także oryginalny układ ścieżek. W planach jest utworzenie lapidarium
• Cmentarz Żołnierzy Niemieckich – zlikwidowany razem z cmentarzem ewangelickim w 1951
• Cmentarz Żydowski – zachowały się ślady maceb.

[edytuj] Edukacja

Poza szkołami podstawowymi, gimnazjami oraz szkołami ponadgimnazjalnymi istnieją w Wejherowie następujące placówki oświatowe:

• Kaszubsko-Pomorska Szkoła Wyższa
• Medyczne Studium Zawodowe im. Z. Kieturakisa
• Państwowa Szkoła Muzyczna I Stopnia im. F. Chopina
• Filia Akademii Morskiej w Gdyni
• Specjalny Ośrodek Szkolno-Wychowawczy im. Janusza Korczaka
• Ośrodek Szkolno-Wychowawczy dla Niesłyszących im. Jana Siestrzyńskiego

[edytuj] Transport i komunikacja

[edytuj] Komunikacja autobusowa

System komunikacji miejskiej w Wejherowie składa się z 16 miejskich linii autobusowych, organizowanych przez Miejski Zakład Komunikacji w Wejherowie (obsługiwanych przez MZK Wejherowo, kartuską firmę Przewozy Autobusowe "GRYF" i Pomorską Komunikację Samochodową Wejherowo) i Zarząd Komunikacji Miejskiej w Gdyni. Z innymi miastami w Polsce Wejherowo ma połączenie dzięki węzłowi drogowemu i kolejowemu. Natomiast do okolicznych miejscowości dotrzeć można autobusami PKS. Funkcjonują tu również korporacje taksówkarskie.

• Zobacz też Metropolitalny Związek Komunikacyjny Zatoki Gdańskiej.

[edytuj] Kolej

Przez Wejherowo przebiega linia kolejowa 202 (Gdańsk-Stargard Szczeciński). W mieście krzyżują się relacje kolejowe Berlin - Szczecin - Koszalin - Słupsk - Wejherowo - Gdynia oraz, aktualnie nieczynna, Wejherowo - Garczegorze. Z Trójmiastem Wejherowo połączone jest dzięki Szybkiej Kolei Miejskiej, obsługującej trzy z czterech stacji kolejowych w mieście (nieczynna jest stacja Wejherowo Cementownia).

[edytuj] Drogi

W Wejherowie krzyżuje sie kilka ważnych dróg:

• droga krajowa 6 (wchodzi w skład E28 ) Szczecin - Goleniów - Koszalin - Słupsk - Lębork - Wejherowo - Reda - Gdynia - Gdańsk
• droga wojewódzka 218 Krokowa - Wejherowo - Chwaszczyno - Gdańsk
• droga wojewódzka 224 Wejherowo - Szemud - Przodkowo - Kartuzy - Egiertowo - Nowa Karczma - Skarszewy - Godziszewo - Tczew

[edytuj] Bibliografia

• Józef Borzyszkowski, Klemens Bruski – "Historia Wejherowa", 1998, Muzeum Piśmiennictwa i Muzyki Kaszubsko-Pomorskiej, Wejherowo, ISBN 83-901354-8-5
• Regina Osowicka, Jerzy Grubba – "Ziemia Wejherowska", 1980, Wydawnictwo Morskie, Gdańsk, ISBN 83-215-7196-4
• Regina Osowicka, Stanisław Janke (red.) – "Bedeker Wejherowski", 2006, Wydawnictwo ACTEN, Wejherowo, ISBN 83-922059-2-8

[edytuj] Zobacz też

• Weyherowie
• Małe Trójmiasto Kaszubskie
• Kalwaria Wejherowska
• Komunalny Związek Gmin Dolina Redy i Chylonki

[edytuj] Linki zewnętrzne

• Wejherowo.pl – oficjalna witryna internetowa miasta (pl) (en) (de)
• Wejher.com – serwis poświęcony miastu

• Mapy: Autopilot • Google Maps • Szukacz • Targeo • Zumi

• Zdjęcia satelitarne: Google Maps • Wikimapia • Zumi