Prelabializacja

Z Wikipedii

Prelabializacja - proces fonetyczny (rodzaj protezy) polegający na pojawieniu się przed samogłoską w nagłosie (na początku wyrazu) /u/ niezgłoskotwórczego (które mogło następnie przejść w szczelinowe /w/). Zaszła np. w języku prasłowiańskim (przed /ъ/, /y/ < pie. /u/, /ū/), a w niektórych językach słowiańskich dotyczyła też /o/ i ps. /ǫ/:

• Polskiemu okno odpowiada gwarowe łokno i czeskie potoczne vokno,

Polskiemu ogień - górnołużyckie woheń i dolnołużyckie wogeń.

• Prasłowiańskiemu ąglь odpowiada

polskie węgiel,

bułgarskie въглеродът (wyglerodyt),

ukraińskie вуглець (wugłeć),

czeskie i słowackie uhlík,

chorwackie ugljik,

serbskie угљеник/ugljenik,

rosyjskie углерод (uglerod),

słoweńskie ogljik i

macedońskie јаглерод (jagłerod)

(Chodzi o nazwę pierwiastka. Skała np. po czesku nazywa się uhlí)

[edytuj] Zobacz też

• prejotacja
• labializacja

To jest tylko zalążek artykułu związanego z językoznawstwem. Jeśli potrafisz, rozbuduj go.