Puchar Intertoto UEFA

Z Wikipedii

Puchar Intertoto (UEFA Intertoto Cup) to letni turniej piłkarski dla klubów europejskich, które nie zakwalifikowały się do innych głównych rozgrywek europejskich prowadzonych przez UEFA: Ligi Mistrzów i Pucharu UEFA.

Jak do tej pory, spośród polskich klubów tylko Polonia Bytom triumfowała w tych rozgrywkach (sezon 1964/65). Poza tym, jeszcze dwukrotnie polskie zespoły docierały do finału (Polonia Bytom w 1963/1964 oraz Ruch Chorzów w 1998).

[edytuj] Historia

[edytuj] Początki

Koncepcja Pucharu Intertoto została stworzona przez austriackiego trenera Karla Rappana, brakowało mu jednak funduszy na jej zrealizowanie. Poszukując ich poznał Ernsta Thommena. Thommen, późniejszy wiceprezydent FIFA, od roku 1937 zajmujący się zakładami sportowymi w Szwajcarii, był bardzo zainteresowany pomysłem rozgrywek piłkarskich w lecie, tak by również w tym okresie roku istniał powód do obstawiania wyników meczów (stąd w nazwie pucharu słowo toto).

Pomysł na zawody będące w istocie tylko pretekstem dla zakładów nie podobał się UEFA, niemniej jednak organizacja zgodziła się na stworzenie takich rozgrywek. Nie objęła jednak oficjalnego patronatu nad nimi, nie pozwalała również na udział w nich klubów, które zakwalifikowały się do innych, rozpoczynających się jesienią turniejów, np. Pucharu Miast Targowych (z tego powodu, w sezonie 66/67 po wygraniu swej grupy z udziału w ćwierćfinale musiał zrezygnować Górnik Zabrze). Sprawiało to, że w Pucharze Intertoto nie mogły wziąć udziału najlepsze zespoły z najsilniejszych lig, a jedynie "średniacy" bądź mistrzowie słabszych piłkarsko krajów. Zespoły z Anglii, Włoch czy Hiszpanii w ogóle nie brały udziału.

[edytuj] Lata 60.

Pierwsza edycja turnieju miała miejsce w roku 1961, pod nazwą Międzynarodowy Puchar Piłkarski (International Football Cup - IFC); od nazwiska twórcy rozgrywki nazywano go również Pucharem Karla Rappana. Przez sześć lat turniej miał następujący format: najpierw rozgrywki grupowe, po nich ćwierćfinały, półfinały i finał. W pierwszej edycji większość zespołów pochodziła z Holandii, RFN i Szwajcarii. Z czasem prestiż Pucharu rósł, zachęcając do udziału coraz więcej państw. Z drugiej strony, organizowanie meczów zaczęło nastręczać coraz większe trudności i po roku 1967 zdecydowano się zlikwidować fazę pucharową, pozostawiając jedynie rozgrywki na poziomie grupowym. W ten sposób Intertoto stało się turniejem bez zwycięzcy.

[edytuj] Lata 90.

Taki stan rzeczy trwał aż do roku 1994, gdy UEFA przejęła oficjalnie kontrolę nad turniejem i postanowiła zmienić jego format. W kolejnym sezonie (1995/96), powrócono do rozgrywania fazy pucharowej, kończącej się dwoma równoważnymi finałami. Ich zwycięzcy mieli zostać premiowani awansem do Pucharu UEFA. Sukces jednego z wygranych klubów, francuskiego Girondins Bordeaux, który po zwycięstwie w Intertoto dotarł aż do finału Pucharu UEFA, skłonił federację do powiększenia liczby równoległych finałów Pucharu Intertoto aż do trzech, dając wszystkim ich zwycięzcom możliwość udziału w Pucharze UEFA.

[edytuj] Nowy format

Począwszy od sezonu 2006/07, zmienia się formuła rozgrywania Pucharu. Zamiast, jak do tej pory, pięciu rund, będzie ich jedynie trzy. Wszyscy ich zwycięzcy - będzie ich jedenastu - przejdą do drugiej rundy kwalifikacyjnej Pucharu UEFA. Do tej pory trzy zwycięskie zespoły Intertoto awansowały do pierwszej rundy samego Pucharu.

Każde państwo będzie mogło wystawić tylko jeden klub. Jedynie w wypadku, gdy któryś z krajów zdecyduje się nie brać udziału w ogóle, możliwe będzie przejęcie jego miejsca przez inny kraj, który w ten sposób będzie mógł wystawić dwa zespoły.

[edytuj] Stosunek do Pucharu Intertoto

Niektóre kluby bojkotują ten turniej, uznając że udział w nim przeszkadza w przygotowaniach do nowego sezonu ligowego. Na przykład w 1995, pierwszym Pucharze po zmianie formuły, Anglia miała możliwość wystawienia trzech zespołów, jednak wszystkie kluby Premier League odmówiły udziału. Po interwencji UEFA, grożącej wyrzuceniem angielskich klubów ze wszystkich międzynarodowych rozgrywek, Anglicy nominowali ostatecznie trzy słabsze zespoły, z których żaden nie dostał się do dalszej fazy Pucharu, m.in. dlatego, że wystawiały one rezerwowy skład (z tego powodu Tottenham Hotspur przegrał 0:8 mecz z 1. FC Köln). W późniejszych latach UEFA zgodziła się na rezygnację klubów z udziału w tym turnieju.

Z drugiej strony, wiele zespołów po sukcesie w Intertoto osiągało bardzo dobre wyniki w Pucharze UEFA. Dwóch spośród trzech zwycięzców sezonu 2004/05 rok później grało już w Lidze Mistrzów.