Religiol
Z Wikipedii
Religiol (w oryginale Gerin Oil lub geriniol) – fikcyjny narkotyk wymyślony przez Richarda Dawkinsa użyty jako retoryczna figura w celu krytyki religii jako takiej. Oryginalna nazwa specyfiku w języku angielskim, Gerin Oil, jest anagramem słowa religion.
Artykuł[1] na ten temat został po raz pierwszy opublikowany w czasopiśmie Free Inquiry w grudniu 2001. Pojęcie "religiolu" zostało później spopularyzowane w artykule zatytułowanym "Opium dla mas",[2] opisującym niebezpieczny legalny narkotyk o nazwie "Gerin Oil" lub "Geriniol". Dawkins przypisuje jego działaniu tak znane w historii akty przemocy jak ataki 11 września 2001, zmasakrowanie rdzennych Amerykanów przez konkwistadorów i proces czarownic z Salem.
Według Dawkinsa często ludzie zaczynają brać ten narkotyk na rodzinnych uroczystościach takich jak śluby czy pogrzeby. W małej dawce uważany jest za niegroźny, ale jego dawkowanie może z czasem się zwiększyć. Średniej wielkości dawki powodują utratę kontaktu z rzeczywistością, polegającą m.in. na oczekiwaniu, że wyrażone życzenia się spełnią, czemu często towarzyszą mamrotanie i dziwne gesty. W dużych dawkach może spowodować wizualne lub słuchowe halucynacje.
Dawkins wiąże z jego używaniem także przemoc wobec dzieci, seksualną wstrzemięźliwość i tendencję do uśmiechania się podczas słuchania oskarżeń o masowe morderstwa.
Przypisy
[edytuj] Linki zewnętrzne
Książki |
Samolubny gen (1976) · Fenotyp rozszerzony (1982) · Ślepy zegarmistrz (1986) · Rzeka genów (1995) · Wspinaczka na szczyt nieprawdopodobieństwa (1996) · Rozplatanie tęczy (1998) · A Devil's Chaplain (2003) · The Ancestor's Tale (2004) · Bóg urojony (2006) |
|
Inne |
Growing Up in the Universe (1991) · Break the Science Barrier (1996) · The Atheism Tapes (2004) · Beyond Belief (2006) · Richard Dawkins: How a Scientist Changed the Way We Think (2006) · Źródło wszelkiego zła? (2006) · Wrogowie rozsądku (2007) · The Oxford Book of Modern Science Writing (2008) |
|
Zobacz też |
Mem · Religiol · Foundation for Reason and Science · Out Campaign · Ostateczny boeing 747 - gambit · Lalla Ward |